Ο Πουγιόλ «απέθανε», ζήτω ο Πουζόλ

Την πρώτη μέρα του Ιουλίου, η Φ.Κ. Σάντα Κολόμα, πρωταθλήτρια ομάδα της Ανδόρας, ετοιμαζόταν για την 4^η παρουσία της στον 1^ο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Ιστορικά είχαν προηγηθεί 6 αγώνες με ισάριθμες ήττες και συνολικό συντελεστή τερμάτων 5 υπέρ και 18 κατά. Ωστόσο ήδη από την προετοιμασία του Ιουνίου αχνοφαινόταν ότι η φετινή κόντρα, απέναντι στην Μπάναντς, την πρωταθλήτρια ομάδα από το Γερεβάν της Αρμενίας, μπορεί και να έκρυβε κάτι διαφορετικό. Τα χρήματα που μπήκαν για την ενίσχυση της ομάδας ξεπέρασαν τα 150 χιλ. €, δηλαδή. τα μπόνους που έτσι κι αλλιώς προβλέπονται για τη συμμετοχή στον α’ προκριματικό. Από τους παίκτες που ήρθαν ξεχώρισαν κάποιοι με επαγγελματικές εμπειρίες, όπως ο Αντρέου Ράμος Ισούς, ισπανός δεξιός μπακ με προϋπηρεσία στις λίγκες του Χονγκ Κονγκ και της Παραγουάης, ο αιώνιος σέντερ μπακ της Εθνικής Ανδόρας Ιλντεφόνσο Λίμα Σόλα, ο οποίος 10 και πλέον χρόνια πριν είχε περάσει –πακέτο με τον αδελφό του Τόνι- από τον Ιωνικό του αείμνηστου πατέρα Κανελλάκη, και προπάντων ο κεντρικός χαφ Ζουβενάλ Εντζόνγκο, μισός Ισπανός και μισός από την Ισημερινή Γουινέα, με τα χρώματα της οποίας έχει αγωνιστεί, και μάλιστα ως αρχηγός, στο Κόπα Άφρικα που το μικρό αυτό υποσαχάριο κράτος συνδιοργάνωσε το 2012 με την Γκαμπόν.

Με κλεισμένα τα 35 σήμερα και σταθερά παρών στις κλήσεις της Εθνικής, ο Ζουβενάλ βρέθηκε στην Ανδόρα περίπου μία εβδομάδα πριν από τη συνάντηση με την Μπάναντς, φέρνοντας αμέσως έναν αισιόδοξο άνεμο με το φρέσκο παράδειγμα της Κόστα Ρίκα στο Μουντιάλ. «Κανείς δεν τους περίμενε να φτάσουν στους 8. Αν έχουμε κι εμείς κάτι τέτοιο στο μυαλό μας, θα εκμεταλλευτούμε όλες μας τις δυνατότητες, σε άμυνα κι επίθεση», δήλωνε στο επίσημο site της UEFA κατά την προαναγγελία του πρώτου αγώνα με τους Αρμένιους. Με περάσματα ακόμη κι από την ισπανική Πριμέρα Ντιβιζιόν, σε Ρεκρεατίβο Ουέλβα και Αλαβές, ο Ζουβενάλ αγωνιζόταν σταθερά στην Ισπανία από το ξεκίνημα της καριέρας του, στα τέλη του περασμένου αιώνα. Η μετακόμιση στον φορολογικό παράδεισο των Πυρηναίων, πάνω στα γαλλοϊσπανικά σύνορα, είχε σαν βασικό κίνητρο αυτή τη σημαντική προσθήκη στο βιογραφικό. «Συνήθισα να βλέπω το Τσάμπιονς Λιγκ από την τηλεόραση, κι αφού είδα τόσες φορές την εικόνα με τους παραταγμένους παίκτες ν’ ακούν τον ύμνο της διοργάνωσης, κάποια στιγμή αναρωτήθηκα πώς θα αισθανόμουν στη θέση τους. Έχω περάσει πολλές στιγμές μέσα στα γήπεδα, κι αυτό ήταν ένα από τα λίγα πράγματα που μου έλειπαν».

Σάντα Κολόμα και Σαντ Ζουλιά συνθέτουν το δίπολο που στην Ανδόρα αποκαλείται El Clàssic. Αν κρίνουμε από τα μεγέθη και τις αποστάσεις, η Ανδόρα είναι περίπου ίση σε έκταση με τη Σάμο, οπότε μιλάμε για μια κόντρα του τύπου Καρλόβασι-Βαθύ. Όχι αμελητέα δηλαδή.

Και πραγματικά, ήταν ένα ξεχωριστό ντεμπούτο, αφού η Σάντα Κολόμα ξεκίνησε ιδανικά τον αγώνα, σκοράροντας στο 5^ο λεπτό. Ήταν μάλιστα ο Μαρκ Πουζόλ, ένας παίκτης με ασήμαντο ονοματεπώνυμο, ωστόσο με σχεδόν βαρύ επίθετο, ειδικά μιλώντας για Τσάμπιονς Λιγκ, αυτός που άνοιξε και τελικά έκλεισε το σκορ, και γενικότερα τη σεζόν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Τέσσερα χρόνια νεότερος και περίπου μια παλάμη κοντύτερος από τον διάσημο, παρά κάτι συνεπώνυμό του Καταλανό, απόμαχο πια, σέντερ μπακ, ο βέρος ανδορέζος φορ Πουζόλ ήταν επίσης φετινό απόκτημα, από την Φ.Κ. Ανδόρα, τη μεγάλη ομάδα του, γειτονικού με την Καταλονία πριγκιπάτου-μικροκράτους, η οποία ωστόσο προτιμά να αγωνίζεται στις ερασιτεχνικές ισπανικές λίγκες (κάτι αντίστοιχο π.χ. με τις Κάρντιφ, Σουόνσι και Ρέξαμ στην Αγγλία). Κρατώντας το 1-0 χωρίς ιδιαίτερα μεγάλη πίεση για ένα ολόκληρο σχεδόν 90λεπτο, η Σάντα Κολόμα φάνηκε να δικαιούται κάτι που έμοιαζε πολύ με πέναλτι στα τελειώματα του ματς, όταν ο αρμένιος γκολκίπερ Τορογιάν γκρέμισε εντός περιοχής τον Ιλντεφόνσο Λίμα Σόλα. Ωστόσο ο Δανός ρέφερι Γενς Μάε έκανε με τα χέρια του την κίνηση που σημαίνει «Τίποτα».

Με υποδεκαπλάσιο μπάτζετ από την αρμένισσα  αντίπαλό της, η Σάντα Κολόμα έφτασε στην πρώτη νίκη της ιστορίας της στο Τσάμπιονς Λιγκ και δεύτερη συνολικά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, επιτεύγματα που μόνο η ίδια έχει καταφέρει στη μικρή, ως σήμερα, ιστορία των ομάδων από την Ανδόρα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (συμμετέχουν από το 1997). Είναι πάντως άλλη, και μάλιστα η «μισητή» Σαντ Ζουλιά, από τα νότια των περίκλειστων 468 τετραγωνικών χιλιομέτρων του πριγκιπάτου, η μόνη ανδορέζικη ομάδα που έχει καταφέρει μια πρόκριση, έστω με δύο ισοπαλίες, έστω στα πέναλτι, έστω απέναντι σε μια ομάδα ενός άλλου μικρο-φορο-παραδείσου, την Τρε Φιόρι από το Σαν Μαρίνο. Σάντα Κολόμα και Σαντ Ζουλιά συνθέτουν το δίπολο που στην Ανδόρα αποκαλείται El Clàssic. Αν κρίνουμε από τα μεγέθη και τις αποστάσεις, η Ανδόρα είναι περίπου ίση σε έκταση με τη Σάμο, οπότε μιλάμε για μια κόντρα του τύπου Καρλόβασι-Βαθύ. Όχι αμελητέα δηλαδή. Η Σάντα Κολόμα είναι αυτή που κυριαρχεί πάντως στους τίτλους της ανδορέζικης Πριμέρα Ντιβιζιό (όπως το θέλει η Καταλανική γλώσσα που μιλιέται στο πριγκιπάτο), με την Ζουλιά να περιορίζεται συχνά στη 2^η-3^η θέση, όπως συνέβηκε και κατά την πιο πρόσφατη σεζόν.

Από τα 1023 μέτρα της Λα Βέγια η Σάντα Κολόμα έκανε ένα μακρύ ταξίδι ως τα 990 περίπου της  παμπάλαιας, επίσης υπερυψωμένης πρωτεύουσας Γερεβάν, στην αντίθετη εσχατιά της ευρωπαϊκής ηπείρου, για έναν ιστορικό αγώνα ρεβάνς (8 Ιουλίου), που για πρώτη φορά αφήνει χαραμάδες ελπίδας πρόκρισης σ’ έναν β’ προκριματικό Τσάμπιονς Λιγκ. Το ματς θα διεξαχθεί λίγες ώρες πριν από τον γκράντε ημιτελικό Βραζιλία – Γερμανία στο Μπέλο Οριζόντε, στον οποίο θα έχει στραμμένο το ενδιαφέρον του σχεδόν όλος ο πλανήτης. Για τον 40χρονο κόουτς της Σάντα, Ρίτσαρντ Ιμπερόν πάντως, και τους παίκτες του, η πρόκληση της μέρας είναι διαφορετική: από την πρώτη στιγμή άλλωστε τους είχε κεντρίσει, ότι θα έπαιζαν απέναντι σε μια ομάδα 100% επαγγελματική. Ταυτόχρονα πρόσθετε ότι «παλιότερα κληρωνόσουν και λίγο-πολύ ήξερες εκ των προτέρων ότι θα αποκλειόσουν, τώρα όμως κι εμείς δουλεύουμε πολύ πιο εντατικά, οπότε φαίνεται να υπάρχει για όλους μια ελπίδα. Αν πιάσουμε το δικό μας  μάξιμουμ, γιατί να μην πετύχουμε κάτι ηρωικό κι ανεπανάληπτο;». Το οποίο θα είναι μια συνέχεια της περιήγησης για τις παραπάνω 2 εβδομάδες (15-23 Ιουλίου), απέναντι στην πολύ πιο ισχυρή Μακάμπι Τελ Αβίβ. Κατά σύμπτωση, η Σάντα Κολόμα είχε πετύχει την παρθενική της –και μόνη, μέχρι μια βδομάδα πριν- ευρωπαϊκή νίκη απέναντι στην «Ομάδα του Λαού» από το Ισραήλ, επίσης με 1-0, το καλοκαίρι 2007 στον α’ προκριματικό του παλιού Κυπέλλου Ουέφα.