Ãõíáßêá óôïí ðñïáýëéï ÷þñï ôçò Ìçôñüðïëçò Áèçíþí, êáôÜ ôçí äéÜñêåéá ôïõ äçìüóéïõ ðñïóêõíÞìáôïò ôçò óùñïý ôïõ áñ÷éåðéóêüðïõ ×ñéóôüäïõëïõ, ÁèÞíá, 2008
Παρασκευή βράδυ έγινα μάρτυρας, μαζί με αρκετούς συμπολίτες μου και τουρίστες, ενός σύντομου δυσάρεστου περιστατικού που θα μπορούσε να είναι από μόνο του μια αυτοτελής ταινία μικρού μήκους, απολύτως εύγλωττη στην αποτύπωση του πόσο βαθιά αντιδραστική επιμένει να είναι η Εκκλησία, δηλαδή, οι άνθρωποί της, και πόσο προβληματική, εκτός τόπου και χρόνου, παραμένει η σχέση της με τη ζωή. Την αληθινή ζωή.
Η Μητρόπολη έβγαλε τις σκαλωσιές που είχε από το σεισμό του 1999 και το Σάββατο ξανάνοιξε, μετά Βαΐων και Κλάδων, με «Λατρευτικές Εκδηλώσεις επαναλειτουργίας», όρθρους και μουσικά κοντσέρτα. Το σημαντικό, ειδικά για τους μόνιμους κατοίκους της περιοχής, είναι ότι η πλατεία παραδόθηκε ολόκληρη στο κοινό, μετά από σχεδόν δυο δεκαετίες, αφού σε ένα μεγάλο μέρος είχε αποκλειστεί λόγω των εν εξελίξει έργων. Ξαναέγινε κτήμα κοινό, η γνωστή χαρούμενη περαντζάδα, με παιδιά σκαρφαλωμένα στα θαμμένα μέχρι χτες κάτω από σκαλωσιές λιονταράκια.
Την Παρασκευή εμφανίστηκε και μια νεανική μπάντα πνευστών (με δυο κρουστούς). Τα τζαζ σολαρίσματα, το κέφι κι η σπιρτάδα, κάναν τους περαστικούς και γκρουπ τουριστών να κοντοστέκονται, παιδιά να χορεύουν. Πρόφτασε να παίξει βία δυο κομμάτια. Το δεύτερο διακόπηκε βιαίως από ένα μαινόμενο ρασοφόρο που εμφανίστηκε από το πουθενά και έκανε επίθεση στους μουσικούς κραυγάζοντας «Σταματείστε αμέσως. Φύγετε!». «Θαυμάστε τον πολιτισμό της εκκλησίας!», ήταν η έκρηξη ενός από τους μουσικούς. Το κοινό, αποσβολωμένο, πήρε θέση. Επικράτησε «το έχουν δίκιο τα παιδιά, αφήστε τα να παίξουν.» Υπήρξαν και οι φωνές του Μεσαίωνα. «Δεν γίνεται να παίζουν ενώ ακόμα δεν έγιναν εγκαίνια. Είναι απαράδεκτο να παίζουν πλανόδιοι εδώ.»
«Ντροπή», φώναζαν κάποιοι άλλοι απευθυνόμενοι στον παπά. Την ώρα που αποχωρούσε τον χειροκροτούσαν ειρωνικά. Η μπάντα διαλύθηκε. Η χαρά εξαϋλώθηκε.
Η οργή γίνεται μεγαλύτερη όταν σκέφτεσαι ότι σε όλες τις πλατείες με καθεδρικούς του πολιτισμένου κόσμου οι πλανόδιοι καλλιτέχνες παίζουν ανενόχλητοι τη μουσική τους.
Ο πολιτισμός της Εκκλησίας εκδιπλώθηκε σε όλο του το μεγαλείο και τις επόμενες ημέρες, στο διήμερο των «λατρευτικών εκδηλώσεων του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αθηνών», όπου οι ιεροί άνδρες, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν για το “μεγάλο γεγονός”, μετέτρεψαν ένα μεγάλο μέρος της πλατείας Μητροπόλεως σε γκαράζ!
