Αν πριν από μερικά χρόνια ρωτούσες τον μέσο Αθηναίο να σου πει που είναι τα Σεπόλια, μάλλον θα σου απαντούσε ότι δεν έχει ιδέα. Το 2013 όμως, τα Σεπόλια τα έμαθαν όχι μόνο όλοι οι Αθηναίοι, αλλά και όλοι οι Έλληνες και ξαφνικά ήρθε το 2019 και τα Σεπόλια τα έμαθε όλος ο κόσμος.
Αυτή η γειτονιά που βρίσκεται με το ένα πόδι στο κέντρο και με το άλλο στα Δυτικά προάστια, είναι το σπίτι χιλιάδων απλών ανθρώπων, που σηκώνονται το πρωί να πάνε για δουλειά, πάνε για καφέ το απόγευμα, τρώνε σουβλάκια έξω από το μετρό και οι μέρες κυλούν ήρεμα και σχεδόν βαρετά κάποιες φορές.
Στα διάσημα πια Σεπόλια, μένουν Έλληνες, Αλβανοί, Πακιστανοί, Ρώσοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Κινέζοι και κάποτε έμενε και μια οικογένεια από τη Νιγηρία.
Αυτή είναι η γειτονιά που μεγάλωσα εγώ, αλλά κυρίως αυτή είναι η γειτονιά που μεγάλωσε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, αυτός που αναδείχθηκε MVP του NBA για το 2019 και έκανε μια ολόκληρη χώρα να κλαίει από εθνική υπερηφάνεια. Αν σιχαίνομαι, κάτι βέβαια, αυτό είναι η εθνική υπερηφάνεια, αλλά στην περίπτωση του Γιάννη θα το αφήσω να περάσει.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κατάφερε με έναν μαγικό τρόπο σηκώνοντας το τρόπαιο του MVP, να εξαφανίσει και την μαυρίλα που κυριαρχεί στα ελληνικά social media, εκείνα που έχουν γίνει φωλιά για τους απανταχού μίζερους αυτού του πλανήτη, που δεν μπορούν ποτέ να χαρούν με την χαρά του άλλου. Ακόμα κι όταν ο Γιάννης, ο οποίος έχει αποδείξει πόσο αγαπά αυτή την χώρα, τραυματίστηκε και δεν μπόρεσε να παίξει με την Εθνική, βρέθηκαν άνθρωποι να τον αποκαλέσουν και πάλι μαύρο, Νιγηριανό και να του υπενθυμίσουν ότι «Έλληνας γεννιέσαι, Δεν γίνεσαι». Ο καλύτερος μπασκετμπολίστας στον κόσμο όμως, για το 2019, είχε ραμμένο τον Παρθενώνα μέσα από το σακάκι του και έτσι ακόμα και οι μίζεροι επιτέλους σώπασαν, έστω και για λίγο. Όπως πάντα βέβαια, αυτή την ωραία σιωπή έσπασαν οι πολιτικοί με πρώτο και καλύτερο τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ο πρόεδρος της ΝΔ δήλωσε με ανάρτηση του στο τουίτερ πόσο περήφανος είναι για το επίτευγμα του #GreakFreak, ξεχνώντας πως ο ίδιος είχε ψηφίσει «ΟΧΙ», το 2015 όταν έγινε ψηφοφορία στην Βουλή για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας για όσα παιδιά μεταναστών γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Ξεχνά επίσης πως αντιπρόεδρος του κόμματός του είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης, που μερικά χρόνια πριν χλεύαζε μην μπορώντας να προφέρει καλά του όνομα του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ευτυχώς στο Milwaukee, το λένε τέλεια. Για το τέλος μην ξεχνάμε και τον κύριο Κυρανάκη που σε τουίτ του είπε πως επιδόματα θα δίνονται μόνο σε ελληνόπουλα, άλλη μια λέξη που σιχαίνομαι, γιατί ήταν πάντα εκεί να θυμίζει σε μένα αλλά ίσως και στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, πως εμείς με τα περίεργα ονόματα, αυτά τα ονόματα που δεν μπορούν να προφέρουν οι πολιτικοί, θα είμαστε πάντα οι άλλοι, οι ξένοι. Ευτυχώς όμως ο Γιάννης είναι ταλεντάρα και εμένα με έμαθαν οι μετανάστες γονείς μου να πιστεύω ότι είμαι καλύτερη από τα ελληνόπουλα.
Αυτό που κάνει ακόμα πιο ξεχωριστό τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, δεν είναι τα τρίποντα που βάζει, ούτε τα ριμπάνουντ που παίρνει αλλά ούτε και το γεγονός πως έχει άνοιγμα χεριών 2,21 μ.
Εκείνο που τον κάνει ξεχωριστό είναι το ήθος του, είναι πως δεν κρατάει κακία σε όλους αυτούς που του φέρθηκαν άδικα μεγαλώνοντας, δεν κρατά κακία που του αρνούνταν τα αυτονόητα. Εκείνο που τον κάνει ξεχωριστό είναι τα δάκρυά του όσο έβγαζε τον λόγο του, τα ξημερώματα της 25η Ιουνίου, είναι η αγάπη που έχει για την οικογένειά του και τους φίλους του, είναι το γεγονός πως φαίνεται να είναι ακόμα εκείνο το ίδιο αγόρι που περνούσε με τα αδέρφια του κάτω από το μπαλκόνι μου στην Κρέοντος, κρατώντας πάντα μια μπάλα μπάσκετ στο χέρι.
Θα ήθελα πολύ να πω ότι το βραβείο του Γιάννη είναι βραβείο για όλα τα παιδιά με τα δύσκολα ονόματα, αλλά δεν είναι. Είναι όλο δικό του και της οικογενειάς του. Είναι άδικο να καρπωθεί ο οποιοσδήποτε την επιτυχία του και την σκληρή δουλειά του. Ο Γιάννης όμως είναι το παράδειγμα, που πρέπει να έρχεται στο μυαλό όλων πρώτο όταν αναφερόμαστε σε μετανάστες, ένας όρος που σιχαινόμουν αλλά έχω μάθει πια να αγαπώ.
Όταν πάγωσε ο «νόμος Ραγκούση», χιλιάδες παιδιά μεταναστών βρέθηκαν για άλλη μια φορά ξεκρέμαστα, ειδικά όσα είχαν περάσει τα 18 και έπρεπε να περάσουν τον Γολγοθά της άδειας παραμονής μόνα τους, χωρίς την προστασία που τους προσέφεραν τα ένσημα των γονιών τους.
Η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά όμως, που είχε ζητήσει το πάγωμα του συγκεκριμένου νόμου, τον παρέκαμψε και πολύ καλά έκανε, για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, για να του διευκολύνει τον δρόμο για το NBA. Βέβαια, δεν έκανε το ίδιο για δεκάδες αριστούχους που ήθελαν να πάνε να σπουδάσουν στην Ευρώπη και την Αμερική. Νευρίασα με το αγόρι που περνούσε κάτω από το μπαλκόνι μου γιατί είχε πιο πολύ ταλέντο από μένα και πήρε αυτό που δικαιούμουν εγώ και χιλιάδες σαν κι εμέα.
Ευτυχώς γρήγορα ξύπνησα και νευρίασα απλά με την υποκρισία της πολιτείας, αλλά και της κοινωνίας. Αυτής της κοινωνίας που περηφανεύεται για το γεγονός ότι ο Γιάννης Ανετοκούνμπο μεγάλωσε στα Σεπόλια, αλλά ψηφίζει Χρυσή Αυγή, αυτής της κοινωνίας που φώναζε «Κάτσε κάτω από την μπάρα, την δεκαετία του 1990 σε ανθρώπους που αν δεν μπορούσαν να κάνουν τα 120 κιλά να φαίνονται πούπουλο, μάλλον θα τους αποκαλούσαν υποτιμητικά Αλβανούς και θα τους κατηγορούσαν για κλοπές και βιασμούς, της κοινωνία που έβγαινε στα παράθυρα των ειδήσεων να διαμαρτυρηθεί γιατί δεν σήκωναν ελληνόπουλα την ελληνική σημαία, αλλά παιδιά ξένων, παιδιά ξένων που ήταν όμως καλύτεροι μαθητές από τα δικά τους, γιατί στην πραγματικότητα δεν μπορούσαν να δεχτούν πως το παιδί της καθαρίστριάς τους ήταν πιο έξυπνο από το δικό τους. Δεν τους ένοιαζε καμία σημαία.
MVP βγήκε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, που αισθάνεται Έλληνας, αλλά όσο γυρνάμε την πλάτη σε ανθρώπους που μπαίνουν σε σαπιοκάραβα και έρχονται για ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη των ιδεών και των αξιών, εμάς δεν μας αξίζει κανένα βραβείο.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα συνεχίσει να μεγαλουργεί, εγώ θα συνεχίσω να αισθάνομαι κουλ επειδή μεγάλωσα στα Σεπόλια όπως και εκείνος, η πολιτική θα συνεχίσει να σαπίζει, κάποιοι γύρω μας θα συνεχίσουν να ψηφίζουν Χρυσή Αυγή, Βελόπουλο, Άδωνι και Βορίδη…
Ευτυχώς, όμως σε μια σκηνή στην Μόρια της Μυτιλήνης ίσως βρίσκεται ο επόμενος Μέσι, σε ένα υπόγειο στην Κυψέλη ίσως μεγαλώνει η επόμενη Σερένα Ουίλιαμς και σε μια βάρκα που διασχίζει αυτήν την στιγμή την Μεσόγειο μπορεί να είναι στριμωγμένος με άλλους 50 ο επόμενος Γιάννης Αντετοκούνμπο.
Μέχρι τότε ας σβήσουμε επιτέλους τα σύνορα από τον χάρτη, ας φερόμαστε σε όλους τους ανθρώπους το ίδιο, είτε βάζουν τρίποντα είτε όχι κι αν είμαστε μίζεροι ας κρατήσουμε την μιζέρια για τον εαυτό μας και όχι για τα σχόλια στο facebook.