Σάββατο. Για να δούμε:
Λίζι: Πακέταρε όλο της το σπίτι σε μια αποθήκη στο Hackney Wick και έφυγε για τα Ηνωμένη Έθνη της Αμερικής. Για όλα τα Έθνη, ένα προς ένα. Πρότζεκτ και αυτοπραγμάτωση.
Άφησε το σπίτι σε ένα ζευγάρι Άγγλους και ένα french bulldog μαζί με ένα κόκκινο κρασί Malbec και ευχές για μια καλή και ευχάριστη διαμονή.
Μου άφησε να φυλάω ένα μικρό βαλιτσάκι με χάλκινα νομίσματα που δεν πρόλαβε να αλλάξει σε κουπόνια στο Sainsbury’s.
Μάγκι: Έκοψε τα μαλλιά της 8 πόντους και πήγε να κάνει Άνοιξη στην Αθήνα. Νοίκιασε το δωμάτιό της σε μια πανικοβλημένη Γαλλίδα, και πήδηξε στο αεροπλάνο αφού πρώτα άλλαξε 15 λίρες για 18.15 ευρώ.
Tα ψιλά της έμειναν στις τσέπες του δερμάτινου διότι δεν αλλάζουν. Πριν φύγει μου άφησε ένα πιτσιλωτό φλαμίνγκο με γκλίτερ για το δωμάτιό μου. Θηλυκή Βαν Κογκ. Της ευχήθηκα καλή τύχη και να μην κόψει το αυτί της για χάρη μου.
Ελληνογαλλίδα: Αγόρασε μικρούς αποθηκευτικούς χώρους και μετακόμισε από την Ανατολή στη Δύση του Λονδίνου με το αγόρι της. Κοινωνική μεταπήδηση και ενηλικίωση; Όχι, σύντομα θα πετάξει τους αποθηκευτικούς χώρους και θα πάει – για λίγο – στην Αλεζιά, στο 14o διαμέρισμα του Παρισιού, με κόκκινη τουαλέτα, αίθριο και μπουλανζερί με απλό στεγνό κέικ διότι μισεί τα αγγλικά sponge. Unsettled life is the only life.
Σίνι: Τα Σαββατοκύριακα μένει έγκλειστη σε γνωστή Βρετανική εφημερίδα της οποίας ο κάτοχος κατηγορείται για τηλεφωνική υποκλοπή όλης της Αγγλίας. Γνωρίζει άπταιστα το real estate διότι είναι πάντα έτοιμη να μετακομίσει σε κάτι καλύτερο. (Μένει με πέντε συγκάτοικους και τρεις γάτες τις οποίες αγαπά αρκεί να μην ανεβαίνουν στο τραπέζι της κουζίνας). Mου έστειλε μήνυμα όπου διερωτάται: Μονοήμερο στο Άμστερνταμ ή short course στα infographics;
Η Κινέζα: Παρίσταται σε ευρωπαϊκή έκθεση αυτοκινήτου στη Σιγκαπούρη ως βασική digital interactive designer καντράν της Ford. Φτιάχνει κάθε μικρό φωσφορίζοντα δείκτη. Η ίδια ομολογεί ότι δεν έχει οδηγήσει ποτέ στην ζωή της παρά μόνο ποδήλατο το οποίο έχει αφήσει δεμένο έξω από το Liverpool street. Μου ζήτησε να περνάω και να της στέλνω φωτογραφία κάθε δύο μέρες με αντάλλαγμα κινέζικα τσάγια.
Η Ιταλίδα συγκάτοικος τα Σαββατοκύριακα «ξεφεύγει» με το αγόρι της στο Ντέβον όπου εκείνος έχει εξοχικό του μπαμπά του. Αμέσως μετά πετάει για Στοκχόλμη όπου ζει η παιδική της κολλητή. Άλλαξε δουλειά και αποφάσισε πριν περάσει από το ένα στο άλλο να την επισκεπτεί για να μην χαθούν και τελείως.
Το θέμα είναι ότι είναι Σάββατο και καμιά δεν είναι εδώ να στείλω μέχρι το Τέσκο που με ‘χει πιάσει η μέση μου αφού διέσχισα τη μισή Κωνσταντινούπολη την περασμένη βδομάδα προκειμένου να δω τα μάτια π’αγαπώ. Και αυτό είναι και το πραγματικό πρόβλημα της σύγχρονης αυτοπραγμάτωσης. Δεν έχεις δικαίωμα στο «πιάσιμο» μακριά από τη μαμά σου, διότι κανείς δεν προλαβαίνει να σε σηκώσει.