Κάθε πέντε βήματα κάποιος άντρας πλησιάζει και μας ρωτάει αν θέλουμε μπιχλιμπίδια, χασίσι ή ν’ανεβούμε σ’ άλογο. Η Σίνι απαντάει σ’όλους ότι δεν θέλει άλογο αλλά καμήλα.
Οι καμήλες βρίσκονται σε κάτι αμμόλοφους στο τέλος της παραλίας.
Αναψοκοκκινισμένες, έχουμε περπατήσει μισό μίλι ατλαντικής ακτογραμμής με φούτερ και τζιν στους 25C.
Η μουσουλμανική κοινότητα δεν επιτρέπει να φαίνονται τα σέξι μέλη οπότε έχουμε γυρίσει μανίκια και μπατζάκια μέχρι να μας κοπεί η κυκλοφορία του αίματος.
Κοιτάω τα καλυμμένα κορίτσια. Κάποια έχουν και βέσπα.
Αναρωτιέμαι μήπως η μπούργκα είναι πιο αέρινη απ΄το τζιν που κολλάει στα μπούτια αλλά μετά σκέφτομαι ότι δεν έχεις πρόσβαση όταν ιδρώνεις μεταξύ βυζιού-μπανέλας.
H Σίνι ανεβαίνει στον Καπουτσίνο και εγώ στον Σοκολά. 40 ντίχραμ η μισή ώρα μας λέει ο Αχμούτ. Με το ένα χέρι μάς τραβάει βίντεο στο άι φον και με το άλλο σέρνει τον Καπουτσίνο ο οποίος σέρνει τον Σοκολά.
Από πάνω τους εμείς μεταξύ έκστασης και αναγούλας. Μετά από δέκα λεπτά συνηθίζεις την καμπύλη και πας αμέριμνος, εκτός απ’ όταν έχει αμμόλοφο όπου υπάρχει ο κίνδυνος να’ ρθεις τούμπα αν χαζεύεις.
Στο ίσωμα, αρχίζω να παρατηρώ την ανθρωπογεωγραφία της παραλίας η οποία προς χάριν του οφθαλμού μου είναι 80% αρσενική:
– Μαροκινά αγόρια με ράστα και άλογα προς ενοικίαση, χωρίς μπλουζάκι – τα αγόρια όχι τ’άλογα
– Μαροκινά αγόρια με μαροκινά κορίτσια με μπλουζάκι – τα κορίτσια όχι τ’αγόρια
– Μαροκινοί άντρες με μπιχλιμπίδια και φράουλες προς πώληση με καφτάνι
– Μαροκινοί άντρες που κάθονται όπου βρουν και ψιθυρίζουν ‘αλ σαλάμ’
– Δυτικοί άντρες που κάνουν ηλιοθεραπεία με μπλουζάκι για ευνοήτους λόγους (μην αρπάξουν)
Ξεμακραίνοντας απ’ τους αμμόλοφους προς τη θάλλασα το σκηνικό αλλάζει και το θηλυκό 20% μας εκπλήσει:
– Δυτικές κυρίες με λινό παντελονάκι με μαροκινά αγόρια (εννοείται χωρίς μπλουζάκι).
Οι δυτικές κυρίες βρέχονται μέχρι τη γάμπα διότι μετά ξεκινά το παντελονάκι, τα μαροκινά αγόρια βρέχονται ολόκληρα και μετά γυαλίζουν.
Οι δυτικές κυρίες γελούν διακριτικά πίσω απ’τα γυαλιά ηλίου, τα μαροκινά αγόρια γελούν συνέχεια και χωρίς γυαλιά ηλίου.
Σε λίγο οι δυτικές κυρίες βγαίνουν αργόσυρτα, σφουγγίζουν τις πατούσες τους και βάζουν σανδάλια. Τα μαροκινά αγόρια τις ακολουθούν πλαταγίζοντας και φωνάζοντας βαριά γαλλικά.
– Pardon ca c’est pas propre, ψιθυρίζουν εκείνες και χάνονται με νόημα στον ορίζοντα.
Η καμπούρα έχει αρχίσει να με κόβει.
Έχουμε φτάσει στις πηγές στο τέρμα της παραλίας της Εσσαουίρα. Εκεί που πέφτει ο ήλιος και συνατιούνται τα ζευγάρια. Σε κάποιες φαίνονται μόνο τα μάτια. Θα αρκούν τελικά, σκέφτομαι.
Ο Σοκολά κι ο Καπουτσίνο πίνουν νερό και γλύφονται. Ζηλεύω
– Αλ Σαλάμ, κάνε να μην γίνω μια δυτική κυρία.