Ουσιαστικά τίποτα δεν διαχωρίζει το μεσημέρι από το πριν και το μετά της μέρας. Απλώς προχωράνε νωχελικά τα λεπτά στο κατάστημα και φτάνει κάποια ώρα να λέγεται μεσημέρι, δηλαδή μέση της ημέρας ακόμα και αν δεν είναι ακριβώς μέση αλλά οι ορισμοί είναι διάφοροι. Θα το όριζα σαν την ώρα που το αφεντικό, Αφρικανός από το Τσαντ με σπουδές στο ΜΙΤ και την Οξφόρδη που ουσιαστικά παίζει όλη την μέρα Προ-Πο και Πάμε Στοίχημα και που και που λέει αστεία που δεν καταλαβαίνει κανείς στην Γερμανίδα γραμματέα του που γελάει πάντα ευγενικά και χαριτωμένα. Είμεθα σήμερα έτοιμοι να κλείσουμε μέχρι το απόγευμα που πρέπει να ξαναερχόμαστε στην Κολιάτσου ξανά και ξανά μέχρι που χάνουμε συνείδηση και ένα Γιαπωνέζος χωρίς να χτυπήσει μπήκε στο γραφείο με τέλεια στολή σαμουράι, βίντατζ και αυθεντική από τα τέλη του 19ου αιώνα και ξαφνικά αφού κάθισε σε ένα ξεχασμένο χαλάκι στον διάδρομο εξετέλεσε σεπουκού μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας. Τρομάξαμε αλλά λίγο αργότερα σηκώθηκε κανονικά πήρε μια σφουγγαρίστρα και μάζεψε την ματωμένη ακαταστασία από το απονενοημένο διάβημα που μόλις είχε πράξει και έφυγε λέγοντας δύο ή τρεις λέξεις στα Αλβανικά που κανείς δεν κατάλαβε. Αργότερα λίγο πιο πέρα τον ακούσαμε να γελάει και πήγε μπροστά στο περίπτερο έκοψε με ένα σουγιαδάκι ένα δάχτυλο από το δεξί του χέρι και λίγο αργότερα με το δάχτυλο κανονικά στο χέρι του πάλι γέλαγε και μίλαγε αλβανικά. Δεν νομίζω να είναι κάποιο κόλπο, κανονικά ο Αλβανός σαμουράι αναγεννάται αλλά δεν φαίνεται περίεργο διότι είμαι σίγουρος ότι άμα δεν ήταν κάτι σαν αθάνατος δεν θα γύρναγε στα καταστήματα της Κολιάτσου να εκτελεί τα αρρωστημένα του αστεία μόνο για αθάνατους, θα είχε καταλήξει πολύ νωρίτερα. Ίσως στην Ομόνοια αν ερχόταν από κέντρο, ή στην πλατεία Αμερικής, ή στην Φιλαδέλφεια και την Χαλκηδόνα άμα ερχόταν από κάποιο προάστιο. Θα ήταν χρήσιμο να δίδασκε και σε άλλους την τέχνη του και αναρωτιέμαι αν όλη αυτή η παράσταση ήταν το πρώτο μάθημα. Σίγουρα δεν θα το δοκιμάσω στο σπίτι πάντως και ελπίζω ούτε κι εσείς, αν και μου φαίνεται ότι αυτό με το δάχτυλο δεν είναι πολύ υπερβολικό, έχω δει να ξαναγίνεται.