Δεν είναι το μεσημέρι η καλύτερη ώρα της συνολικής ημέρας στην ολότητά της αλλά ούτε και η χειρότερη, μοιάζει και είναι μία στιγμή ανάπαυλας και ξεκουράσης και ενδοσκόπησης και αναψηλάφισης όλων των θεμάτων που απασχολούν ή δείχνουν να απασχολούν πολύ ή λιγότερο το κατάστημα. Ο Ισλανδός ωκεανογράφος και ο Νορβηγός μηχανολόγος και η Ιταλίδα δακτυλογράφος δείχνουν να βαριούνται, και ο Αφρικανός διευθύνων έχει από νωρίς ξεκινήσει την πόλη του Μπραντφορντ και ψάχνει τρόπους να την εξαφανίσει από το χάρτη, και άξαφνα μπαίνει στο κατάστημα ένας έφηβος με αρκετά κλασσικό κοστούμι, άγουρο κούρεμα, όμορφα γυαλιά, έμοιαζε με απόφοιτος του Ήτον που βρέθηκε στο σύμπαν της Κολιάτσου, και μας ανακοινώνει την πρωτιά του στην Νομική Αθηνών ξεκινώντας ταυτόχρονα να απαγγέλει Κικέρωνα, Μάρκο Αυρήλιο, Ρακίνα, Σεξπήριο, Μίλτωνα, Πλάτωνα και Αρχίλοχο, να αναλύει τις θέσεις του για την αλλοτρίωση και για τον Βιζυηνό, να υπόσχεται ότι θα υπηρετήσει τον νόμο με όλες τους τις δυνάμεις, να είναι αισιόδοξος για τον νομικό πολιτισμό των Νησιών Καιημάν, να προσπαθεί να κατανοήσει την ποίηση του Κ.Π Καβάφη, να βάψει τον ουρανό πράσινο και το έδαφος μπλε, να εξαφανίζει εκτυπωτές με την σκέψη του και να αλλάζει επιφάνειες εργασίας διαδοχικά σε όλα τα πισί και γενικά να φαίνεται ικανός να καταλάβει ότι ο προσωρινός σταθμός είναι σταθμός και τέρμα και όλοι τον εκτιμήσαμε, ξέρωντας πόσο νέος είναι, και ξέρωντας και την νεότητα, αλλά και την διαχρονικότητα του ανθρώπινου προβλήματος, και τελικά νιώθωντας όμορφα, έτσι για την αισθητική της επιτυχίας. Ο αφρικανός μπήκε στην κύρια αίθουσα βρίζωντας ακόμα το Μπραντφορντ με την άθλιά του ποδοσφαιρική ομάδα, και το μεσήμερι ήρθε, έρχεται και θα έρχεται. Και ο νεαρός δείχνει να το ξέρει, αλλά και ο Ισλανδός και η Φινλανδέζα βοτανολόγος, και όλα και όλοι.