Η πρωινή ιεροτελεστία, η πρωινή ρουτίνα και η πρωινή μαγεία περιλαμβάνουν άρρωστο μουσικό κλείσιμο του υπερπροηγμένου συστήματος συναγερμού, άφιξη των υπολοίπων συναδέλφων, πολύ εσπρέσο, αρκετό Camel και Rothmans, πολύ Ξυλούρη και ακόμα περισσότερον Μπιθικώτση, πάρα πολύ Χατζιδάκι, στεγνές τυρόπιτες και πολλά γάργαρα νερά Υάς και άλλα, πολλή συζήτηση για τον άνεμο και το νερό, πολύ διάβασμα για τις πράσινες Φεράρι του Μιχάλη Χατζηγιάννη και τις μεταγραφές του Θρύλου όλων μας εκτός από τον Νίκο Αμ. αλλά πολλές φορές είναι τα έκτακτα περιστατικά που δίνουν τον τόνο και την ένταση στο κατάστημα. Να, σήμερα πριν λίγο μπήκε άξαφνα ένας τύπος με δαιμονιώδη ταχύτητα στο μαγαζί με ένα τρομερό αγωνιστικό αυτοκίνητο της Φόρμουλα 1, με διαφημίσεις στα μπατζάκια και τους ώμους, λιπόσαρκος αλλά μυώδης σαν μεγάλος αθλητής, με βλέμμα μικρού παιδιού αλλά με ένταση και χαρά, με το αμάξι να κάνει πολύ ωραίο και εκκωφαντικό θόρυβο και φαινόταν ότι αναζητά κάτι που δεν είχε καμιά σχέση με το κατάστημα και τις εργασίες του. Μίλαγε μια περίεργη γλώσσα με την οποία μπόρεσε να συνεννοηθεί τελικά μόνο η Γιαπωνέζα μαγείρισσα και η Φινλανδέζα δημοσιογράφος που αφού συνομίλησαν μαζί του για 5 λεπτά και του έδειξαν κάτι σε χάρτες έφυγε όπως ήρθε και ακόμα πιο δαιμονιωδώς με το πανάκριβο και όμορφο αγωνιστικό με τις διαφημίσεις στις ρόδες και τις αεροτομές. Αμέσως τον είδαμε να μπαίνει σε άλλα καταστήματα και να κάνει τα ίδια και οι συναδέλφισσες μας εξήγησε ότι υπάρχει μυστικό σχέδιο να γίνει πίστα Φόρμουλα 1 στην πλατεία Κολιάτσου τελικά αντί για την Δραπετσώνα και ο νεαρός ήταν απεσταλμένος της ΡεντΜπουλ για δοκιμές στην νέα πίστα. Σκέφτηκα προφανώς ότι βιάζονται υπερβολικά και εσφαλμένα αλλά με τόσα ΡεντΜπουλ δωρεάν και εγώ θα είχα χαζέψει ελαφρά και θα έμπαινα με 340 χιλιόμετρα στα καταστήματα του κόσμου για να κάνω δοκιμές στα στενά και τα σοκάκια. Πάντως δεν θα με πείραζε να έβλεπα που και που αγώνες της F1 καθισμένος στο γραφείο μου. Είναι μία αρκετά καλή ευκαιρία για μαλακό και μανιασμένο τζόγο, όπως και όλα.