Κοντά στο μεσημέρι, την ώρα ενός μεγάλου διαλείμματος που διαχωρίζει την μέρα σε δύο ή και 3 κομμάτια και ενώ η Ιταλίδα δακτυλογράφος και ο Νορβηγός ακτινολόγος και ο Ισλανδός ωκεανογράφος είχαν δείχνει να κουράζονται και ο Αφρικανός διευθυντής είχε από ώρα κλειδωθεί στο προσωπικό του γραφείο για ανίερες συμφωνίες ή για έναν υπνάκο μετά την χασούρα σε ιπποδρομίες με μουλάρια και γαϊδούρια κάπου σε μια επαρχία της Αιγύπτου, μπήκε ξαφνικά στο κατάστημα, κοιτώντας πάντα κάτω ένας πανεθνικός και έντονα πατριώτης δημοτικός σύμβουλος και άρχισε να μας ανακοινώνει τα μελλοντικά πεπραγμένα, σχέδια ανάπλασης της πλατείας Κολιάτσου, σχέδια αποσυμφόρησης και επανελληνοποίησης της πλατείας, καθημερινό πλύσιμο των δρόμων έξω από το κατάστημα, φύτευση λουλουδιών, άφιξη πολυποίκιλων επενδύσεων και κονδυλίων από τον μηχανισμό στήριξης και από επιχειρησιακά προγράμματα της Οικονομική ένωσης, επαναπατρισμό λαμπρών νεανίδων της ομογένειας στα πάτρια εδάφη, επαναπατρισμό της ζωφόρου του ναού του Δία στην Κολιάτσου, έναν αστυνομικό ανά κατάστημα, δύο πυροσβέστες ανά πολυκατοικία, τρεις λιμενικούς ανά πισίνα, ένα F16 ανά γειτονιά, τρία τανκς ανά πανεπιστήμιο, και διάφορα τέτοια εθναμυντορικά και τόση ώρα δεν είχε καταλάβει ότι είμαι ο μόνος που γνωρίζει ελληνικά και έχει κάποια εθνοτική σχέση με την Ελλάδα. Συνεννοήθηκα με τους υπόλοιπους υπάλληλους και αρχίσαμε να τραγουδάμε στα ισπανικά τραγούδια του Λόρκα και την Παντιέρα Ρόσσα, ακόμα και αν δεν μας αρέσουν πολύ και ο σύμβουλος έφριξε και έφυγε νευριασμένος και απειλητικός απευθείας. Πάντως τα λουλούδια ήταν καλή ιδέα, και το πλύσιμο. Καθαριότης και ομορφιά είναι εντελώς ελληνικά και οικουμενικά στοιχεία, τα F16 ομολογώ πως δεν μου αρέσουν το ίδιο, και τα τανκς δεν χωράνε στα στενά έξω από το κατάστημα, ούτε και στις αίθουσες πανεπιστημίων.