Λίγο πριν το μεσημέρι στο κατάστημα, πριν ανοίξει για τα καλά η όρεξη για να φάμε εμείς οι υπάλληλοι το μεσημεριανό στο σπίτι μας ή σε εστιατόρια, μπουλανζερί, κρεπερί, σουβλάδικα και πανηγυρτσίδικες ταβέρνες στου Ψυρρή με υπερτιμολογημένο μέτριο τσίπουρο, ο καθένας τρώει ένα προεόρτιο μικρό γεύμα και το κατάστημα γεμίζει μυρωδιές. Ακόμα ζηλεύω το πανέμορφο ωμό και αγνό ψάρι της Φινλανδέζας δακτυλογράφου που είχε μοσχομυρίσει στο μαγαζί κάποια Παρασκευή, ακόμα σκέφτομαι το πανέμορφο αριστουργηματικά μουχλιασμένο τυρί του Γερμανού ισορροπιστή που έτρωγε πάντα ατρόμητος διάφορα παρατραβηγμένα γκουρμέ μικρά γεύματα, ακόμα θυμάμαι τις τρικαλινές ντομάτες με ντόπιο γαλοτύρι και ελιές Μυκόνου που έτρωγε μια περίοδο η Νορβηγίδα προγραμματίστρια καθώς και ένα ολόκληρο τροφαντό αρνί που είχε φάει για κολατσιό ο Αφρικανός που έχουμε για αφεντικό μετά από μια νίκη της ΠΑΕ Λάρισας στο κύπελλο, πάντα θα θυμάμαι νόστιμα σάντουιτς, βολικά πόδια βατράχου ντελίβερι από εστιατόρια στις παρυφές του Λυκαβηττού, τρομερά κρουασάν από το περίπτερο ή τον Σκλαβενίτη, αυγά στρουθοκαμήλου από φάρμα στις Άλπεις όπου εκτιμάται ότι το κρύο για όσο το αντέξουν νοστιμίζει το κρέας τους, και άλλα διάφορα, πρωτότυπα και εξεζητημένα. Πάντως την τρομερή μου παραγγελία 70 τυροπιτών κουρού στο Μουντιάλ του 2010 ξεπέρασε μόνον η φετινή παραγγελία του Ιταλού φυσιοδίφη σήμερα που πήρε ταυτόχρονα 22 πιτσαρίες και έφερε στο κατάστημα 178 καρμπονάρες μετά από φιλικό ματς στο τοπικό πρωτάθλημα της Κατάνια που είχε στοιχηματίσει ότι θα διακοπεί από εισβολή προβάτων στον αγωνιστικό χώρο στο δεύτερο ημίχρονο. Προφανώς είχε πληροφορία από τον Βραζιλιάνο χειρομάντη και διάμεσο και το εκμεταλλεύτηκε. Φάγαμε τις μισές μακαρονάδες και μάλλον οι άλλες μισές θα πάνε για να εξευμενίσουν τα πνεύματα Ιταλών που μίλησαν στον Βραζιλιάνο. Σχετικά ωραίο το μεσημέρι πάντως. Και ας χάθηκε άλλο ένα ρεκόρ μου στο κατάστημα.