Βράδυ σε μπιλιαρδάδικο της Πλατείας Αμερικής που πουλάει επίσης λάπτοπ, σουβλακια, σεντόνια, χαλιά και μπακαλιάρους, και όλα δείχνουν ήσυχα, παίζω χαλαρά σε ένα τραπέζι με 62 τρύπες και περίπου 200 μπίλιες όταν ξαφνικά ένας διπλανός πελάτης παραπονιέται ότι τα σεντόνια που αγόρασε είναι χρησιμοποιημένα, το σουβλάκι άψητο, ο μπακαλιάρος αλμυρός και τα χαλιά έχουν λιγότερους κόμπους απότι του είπε ο ιδιοκτήτης του πολυκαταστήματος και ξαφνικά γίνεται μια χλαπαταγή και όλοι σταματάνε να παίζουν και να κοιτάνε την διένεξη. Ένας πελάτης, καλός μπιλιαρδόρος, υπερασπίζεται τον ιδιοκτήτη τρώγοντας τον μπακαλιάρο έτσι ωμό και λέει οτι είναι καλός ακόμα και για σούσι, πιάνει το σουβλάκι και το ψήνει λίγο παραπάνω, μετράει τους κόμπους στα χαλιά και ενώ πάει να δει τα σεντόνια για να απορρίψει το επιχείρημα ότι είναι χρησιμοποιημένα τρώει μια σιδερένια στέκα στο κεφάλι από έναν άλλο πελάτη ο οποιός τρώει δύο κόκκινες μπίλιες στα πλευρά, και ένας τέταρτος πελάτης χτυπάει τον τρίτο με ένα μεγάλο κομμάτι κατεψυγμένο μπακαλιάρο και τελικά γίνεται μεγάλη σύρραξη και δύο πελάτες λιποθυμούν από την ζέστη και την μεγάλη φασαρία και το ξύλο και αμέσως τους τυλίγουν σε χαλια και σεντόνια και τους πετάνε έξω από το μαγαζί. Είμαι σίγουρος ότι το στερεότυπο των ταινιών της μαφία όπου απορρίπτονται διάφορα πτώματα σε ποτάμια και λίμνες μέσα σε χαλιά ξεκίνησε από εδώ από την Πλατεία Αμερικής αλλά μπορεί και να συμβαίνει και το αντίθετο, δηλαδή η Πλατεία Αμερικής να ονομάστηκε έτσι επείδη οι μαγαζάτορες εμπνεόνται από αμερικάνικες μαφιόζικες ταινίες. Δεν υπάρχει απάντηση αλλά το ευτυχές είναι ότι οι λιποθυμημένοι βγήκαν από τα χαλιά και παίζουν ήσυχα μπιλιάρδο μετά τις πρώτες βοήθειες. Πάντως τα σουβλάκια είναι καλό να ψήνονται σωστά γιατί πάντα ξεκινάνε φασαρίες, κυρίως άμα είναι αλμυρός ο μπακαλιάρος.