Βαρύ μεσημέρι στο κατάστημα. Χτυπάει το τηλέφωνο και η φωνή ήταν οριακά γνώριμη «Καλησπέρα σας, παίρνουμε από την Εκκλησία Βουντού Αιγάλεω και θέλουμε να σας ενημερώσουμε για μια προσφορά που τρέχει μόνο για την Ελλάδα τον Ιούνιο, τώρα έχετε την μοναδική ευκαιρία να μη σας κάνουμε βουντού και να μη νιώσετε φριχτούς, απόκοσμους πόνους μόνο με 9.90 ευρώ. Δώρο με κάθε συμφωνία ένα πλαίσιο αποφυγής ματιάσματος και βασκανίας, χωρίς βέβαια να είμαστε ειδικοί σε αυτούς τους τομείς». Απάντησα σχεδόν γρήγορα και χαρούμενα: «Εγώ δίνω 199,90 ευρώ αρκεί να μου κάνετε βουντού κάθε μέρα και να περπατάω σαν ζόμπι και τηλεκατευθυνόμενο αυτοκινητάκι όλη μέρα και να γλυτώνω ζέστη, ξύπνημα, κουνούπια το βράδυ, ήττες της Εθνικής και όλα τα υπόλοιπα». Η νεαρή, σκοτεινή τηλεφωνήτρια μίλησε σε μια πρωτάκουστη γλώσσα με έναν τύπο δίπλα της (μάλλον ήταν ο μάγος-γιατρός) και αμέσως άρχισαν να με πιάνουν φριχτοί πόνοι σε όλο το σώμα και να κυκλοφορώ στο μαγαζί σαν τον Φρανκεστάϊν Τζούνιορ λέγοντας ακατάληπτες φράσεις στα κρεολέζικα. Έκλεισα το τηλέφωνο αμέσως και άρχισα να γελάω, τους μπέρδεψα και μου έκαναν φριχτό Βουντού αλλά δεν έδωσα τα 199 ευρώ, φαγωθήκαν μόνοι τους οι Ταϊτινοί μάγιστροι, θα τρώνε τον κόκκορα της ημέρας εξαγριωμένοι τελείως με τον εαυτό τους και δεν θα μπορούν να με καταραστούν γιατί το έχουν κάνει ήδη. Και βγήκε και το 100ό κείμενο, βοήθησαν διπλά. Καλύτεροι αυτοί του Αιγάλεω, στο πρώτο κείμενο της στήλης. Αυτοί από την Εκκλησία Βουντού Περιστερίου τα έλεγαν παράξενα πολύ.