Έχουν περάσει 15 μπορντό βαλίτσες από μπροστά μου και κάθε φορά σκύβω και πιάνω αλλουνού ανθρώπου. ‘Α, και σεις μπορντό; Ε, μα τρομερό’. Είμαι έτοιμη να πάω στα απωλεσθέντα όταν ξαφνικά θυμάμαι τη γλυκιά φωνή της μάνας:
“Θα σου σκιστεί τελείως πια αυτό το μπορντό χάρχαλο και θα σου πεταχτούν όλα τα μπιφτεκάκια έξω. Πάρε να χαρείς αυτή τη μαύρη που αγόρασα του πατέρα σου πρόπερσι από την Καστοριά”… Τώρα έχουν περάσει 25 μαύρες βαλίτσες από το κυλιόμενο διάζωμα κι ακόμα να εντοπίσω τη μαύρη από την Καστοριά. Περιμένω να δω ποιες θα μείνουν στο τέλος ενώ εύχομαι να ‘μουν γιαπωνέζα και να’χα μια απ’ αυτές τις λαμέ που βγαίνουν σε όλα τα χρώματα και δεν μπερδεύονται τα ιαπωνικά γκρουπς.
Απογοητευμένη που έχω χάσει τη μάχη με το χρόνο να σπάσω το προσωπικό μου ρεκόρ Γκάτγουικ – Ιστ Λόντον σε μία ώρα και είκοσι επτά λεπτά, στέλνω το πρώτο μέιλ της χρονιάς:
‘Εκτιμώμενος χρόνος γυρισμού 5 ώρες και 20 λεπτά (including duty free time). Λίγο ακόμα και πιάναμε Αμερική. Φέρνω μέλι Ελάτης, μπιφτεκάκια παιδικής ηλικίας κι ένα σπασμένο μελομακάρονο Aegean. Αν θες κάτι απ’το Γκάτγουικ πες το ΤΩΡΑ. Ευτυχισμένο το 2014’. Σκέφτομαι ότι η Μάγκι δεν πρόκειται να απαντήσει εγκαίρως διότι αντί για σμαρτφόουν έχει ένα ροζ παιδικό τηλεφωνάκι από τα Sainsbury’s.
Μέσα σε πέντε χρόνια έχω μελετήσει επακριβώς ποια έξοδος οδηγεί στην συγκεκριμένη είσοδο η οποία οδηγεί στο συγκεκριμένο βαγόνι με την συγκεκριμένη θέση, με θέση για βαλίτσα μετρίου μεγέθους – που ήταν η μπορντό μου βαλίτσα αλλά όχι η βαλίτσα από την Καστοριά. Ξεψυχώ στη θέση μου έχοντας χάσει τη μάχη και με το χώρο ενώ ταυτόχρονα παρατηρώ ότι κάθομαι πάνω στον κύριο Κάμερον – όχι αυτοπροσώπως αλλά στην εφημερίδα.
Κάποιος καλός εξέκιουτιβ ξεχάσε τους Sunday Times και χαίρομαι διότι εγώ τους αγοράζω μόνο κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα. Η Ελληνογαλλίδα παίρνει τον Observer διότι έχει καλύτερο πολιτιστικό κι εντός εβδομάδος ανταλλάζουμε στις τουαλέτες.
Ο Ντέιβιντ έξαλλος: Τέρμα τα μπένεφιτς για τους μετανάστες. Αυτό το επικίνδυνο τρεντ θα λάβει τέλος / Κανείς δεν θα εκμεταλεύεται το κράτος πρόνοιας της Αγγλίας (μόνο η Αγγλία τους υπόλοιπους) / Δεύτερη τάση ο Ευροσκεπτικισμός / Oι ξένοι έρχονται και γεννούν ανεξέλεκτα, κάποιος να τους σταματήσει / Και κάποιος να σημειώσει ότι έχει σημειωθεί πρόοδος και το 90% των νέων θέσεων εργασίας έχει πάει σε Άγγλους νάτιοναλς.
Απέναντι μου κάθονται ένας ινδός με κουστούμι και τουρμπάνι και μια κινέζα με φλιπ-φλοπς η οποία διαβάζει τον οδηγό του City University. Προφανώς ο Ντέιβιντ δεν παίρνει το μετρό… στο οποίο με’χει πάρει πια ο ύπνος και πάνω που πάω να χάσω τη στάση μου (κι ακόμη μία μάχη με το χρόνο) πέφτει πάνω μου η μαύρη τσάντα από την Καστοριά και με ξυπνάει.
‘Ευτυχισμένο το 2014 Ρόουζι! Ένα μπορντό κραγιόν θα ήθελα παρακαλώ διότι φέτος αυτή είναι η τάση’.
‘Μάγκι, λυπάμαι αλλά η τάση είναι μαύρο. Γι’αυτό άρον τη βαλίτσα σου και περιπάτει. Χχχ’.