Θυμάμαι απ’ όταν ήμουν ακόμη πολύ μικρή, να προσπαθώ να πείσω τη μητέρα μου που φοβάται τα βεγγαλικά, να φτάσει κοντά στην εκκλησία το βράδυ της Ανάστασης. Αν και μέχρι σήμερα ο φόβος της δεν της έχει επιτρέψει να βγει από το αυτοκίνητο στο οποίο συνήθως κάθεται εκείνο το βράδυ, μπορεί τουλάχιστον να καταλάβει πως η ζωή της δεν απειλείται από τα βαρελότα. Αυτή όμως η γνωστική απόκριση, συναντάται μόνο στην περίπτωση των ανθρώπων.
Όλοι όσοι ζούμε με κατοικίδια, σίγουρα θα έχουμε αναρωτηθεί με αγωνία κάθε φορά που ακούγονται μπουρλότα και βεγγαλικά, αν τα ζώα μας είναι καλά – ιδίως όταν λείπουμε από το σπίτι. Ένας μάλιστα από τους λόγους για τους οποίους μέρες όπως το Μ. Σάββατο επιλέγω να μείνω σπίτι, είναι ο φόβος που ξέρω πως θα νιώσουν οι δύο γάτες μου. Όχι μονάχα ο φόβος λόγω του εκκωφαντικού ήχου, αλλά και ο φόβος που σχετίζεται με την αδυναμία κατανόησης και εκλογίκευσης του τι είναι τα βεγγαλικά.
Το βράδυ αυτής της Ανάστασης, μία νεαρή σκυλίτσα ηλικίας 5 ετών, έφυγε από τη ζωή τρομοκρατημένη εξαιτίας των πυροτεχνημάτων και των βεγγαλικών, μα προπάντων εξαιτίας της ασυνειδησίας των ανθρώπων. Η Χαρά, δεν μπόρεσε να καταλάβει όπως εσύ, ότι οι ήχοι αυτοί δεν είχαν σκοπό να τη βλάψουν. Η καρδιά της δεν άντεξε. Ανάμεσα στα δεκάδες περιστατικά εξαφάνισης πανικοβλημένων ζώων που σημειώνονται εκείνη την ημέρα, κάθε χρόνο, φέτος ήρθε να προστεθεί και ο θάνατος μιας αθώας ψυχής.
Τόσο στην περίπτωση των δεσποζόμενων όσο και σε εκείνη των αδέσποτων ζώων, η κροτοφοβία αποτελεί έναν πολύ σοβαρό κίνδυνο. Αν και οι υπενθυμίσεις και οι ενημερώσεις τις ημέρες του Πάσχα είναι συνεχείς, σχετικά με τον φόβο που προκαλούν οι κρότοι στα ζώα, τίποτα δεν φαίνεται να έχει αλλάξει και η ψυχαγωγική-εθιμοτυπική διάσταση της ρίψης βαρελότων, εξακολουθεί να τοποθετείται πάνω από τις ζωές των ζώων.
Μπορεί τη στιγμή που είδα τις δικές μου γάτες να πανικοβάλλονται και να τρέχουν να κρυφτούν αναζητώντας ασφάλεια, να ήμουν δίπλα τους για να τις πάρω μια αγκαλιά και να τις καθησυχάσω, όμως δεν είναι αυτονόητο για κάθε ζώο πως θα καταφέρει να ηρεμήσει – πόσο μάλλον για εκείνα μεγαλύτερης ηλικίας που μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Η Χαρά, η πρώην αδέσποτη σκυλίτσα από τη Ν. Φιλαδέλφεια, ήταν υγιής. Ο θάνατός της, έρχεται να αναδείξει πως ο φόβος που νοιώθουν τα ζώα, μπορεί να αποτελέσει μια εξίσου σοβαρή αιτία θανάτου με κάποια σωματική ασθένεια.
Σύμφωνα με σχετική έρευνα, τα ζώα – και ειδικά τα σκυλιά – συλλαμβάνουν ήχους μέχρι και 60.000 hz. To αντίστοιχο νούμερο για τους ανθρώπους φτάνει μόλις τα 20.000 hz. Έχοντας αυτά τα στοιχεία ως βάση, μπορούμε να αντιληφθούμε τι συμβαίνει σε κατοικίδια και μη, το βράδυ της Ανάστασης.
«Το βράδυ μετά την Ανάσταση αρκετοί ήταν αυτοί που επικοινώνησαν μαζί μας προκειμένου να αναζητήσουν ζώα που χάθηκαν και δεν μπορούσαν να τα βρουν. Και αρκετοί από τους εθελοντές μας, εντόπισαν τρομοκρατημένα σκυλιά που δεν είχαν ξαναδεί στην περιοχή μας. Υπολογίζω πως επρόκειτο για σκυλιά που έφυγαν πανικόβλητα από τον τόπο που ζουν με άγνωστη κατεύθυνση», επεσήμανε η πρόεδρος του Φιλοζωικού Συλλόγου Νέας Φιλαδέλφειας, Κική Καραθανάση στο GRTimes.
«Παλιότερα θυμάμαι που είχαμε περισσότερα αδέσποτα στους δρόμους, κάθε Πρωτοχρονιά και Ανάσταση αναγκαζόμασταν να τους κρεμάμε ταμπελάκια με τηλέφωνα επικοινωνίας, ώστε να μπορέσουμε να τα μαζέψουμε εάν χαθούν από τον θόρυβο των βαρελότων. Ακόμη πιο δύσκολα μάλιστα είναι για τα αδέσποτα που έχουν βρει οικογένειες, αλλά έχουν ζήσει αρκετά έξω για να θεωρήσουν ότι κάτι άσχημο μπορεί να τους συμβεί», προσέθεσε η ίδια.
Η Όλγα Λιάρα από τη μεριά της, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Πανελλαδικής Φιλοζωϊκής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας, εξήγησε το «μετατραυματικό στρες» που βιώνουν τα ζώα. «Τα ζώα περιέρχονται σε κατάσταση σοκ, νιώθουν σαν να βομβαρδίζονται και σε κάποιες περιπτώσεις άλλα αφοδεύουν από τον τρόμο τους και άλλα αρχίζουν να τρέχουν πανικόβλητα. Και αυτό δεν είναι πρόβλημα μόνο για κατοικίδια. Σκεφτείτε τι συμβαίνει στα αδέσποτα που τρέχουν πανικόβλητα στους δρόμους και υπάρχει κίνδυνος να χτυπηθούν από αυτοκίνητα. Σκεφτείτε τι συμβαίνει στα άγρια ζώα ή στα πτηνά που φτιάχνουν τις φωλιές τους στα δέντρα», τόνισε.
Οι τρόποι με τους οποίους τα βεγγαλικά και άλλα εκρηκτικά υλικά μπορεί να επηρεάσουν τα ζώα, ποικίλουν. Αρχικά, Οι θόρυβοι που προκαλούνται από πυροτεχνήματα και κροτίδες μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια ακοής και εμβοές. Οι σκύλοι είναι γνωστό ότι υφίστανται μη αναστρέψιμη απώλεια ακοής, που σχετίζεται με το ότι η ακοή τους είναι πολύ πιο ευαίσθητη από ό,τι στους ανθρώπους.
Εκτός από την πιθανή απώλεια ακοής, η επανειλημμένη έκθεση σε απροσδόκητους, απρόβλεπτους δυνατούς θορύβους μπορεί να προκαλέσει φοβίες σε πολλά ζώα, αυξάνοντας τις αντιδράσεις πανικού όταν θα εκτεθούν σε δυνατούς θορύβους στο μέλλον. Μπορεί επίσης να υπάρξουν και άλλα, πιο έντονα σημάδια, όπως σιελόρροια, ταχυκαρδία, έντονες φωνές, ούρηση ή αφόδευση, αυξημένη δραστηριότητα, υπερεγρήγορση και γαστρεντερικές διαταραχές. Όλα αυτά τα σημάδια είναι ενδεικτικά της μεγάλης δυσφορίας.
Οι επιπτώσεις των πυροτεχνημάτων στα ζώα μπορούν να παρατηρηθούν πολύ καθαρά στους ζωολογικούς κήπους. Ζώα όπως οι ρινόκεροι και τα τσιτάχ, γίνονται πολύ νευρικά, ενώ οι ελέφαντες και τα τρωκτικά έχει παρατηρηθεί πως συνεχίζουν να τρέχουν για αρκετά λεπτά μετά το πέρας των δυνατών ήχων.
Επιπλέον, οι κροτίδες είναι δηλητηριώδεις και η έκρηξή τους απελευθερώνει επιβλαβή σωματίδια όπως λεπτή σκόνη (PM10) που είναι τοξική κατά την εισπνοή. Οι χημικές αυτές ουσίες είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για τις γάτες και τους σκύλους, ενώ μπορούν να επιδεινώσουν υπάρχουσες ασθένειες και να προκαλέσουν άλλες.
Η ανακοίνωση του Φιλοζωικού Συλλόγου Νέας Φιλαδέλφειας
Μετά τη γνωστοποίηση του θανάτου της μικρής Χαράς, οι άνθρωποι του Φιλοζωικού Συλλόγου Νέας Φιλαδέλφειας, ιδιαίτερα συντετριμμένοι, αποχαιρέτησαν τη σκυλίτσα μέσω ανακοίνωσης:
«Η τελευταία φορά που σε είδαμε ήταν στο αντάμωμα των υιοθετημένων πριν λίγους μήνες ..
Κι ενώ όλα τα υιοθετημένα σκυλάκια έπαιρναν πόζες στο φακό , εσύ ξεχώριζες γιατί κοιτούσες στα μάτια μόνο τη μαμά σου
Την κοιτούσες με τόση αγάπη σαν να μας έλεγες ότι αυτός είναι ο δικός μου άνθρωπος που με έσωσε από την αδέσποτη ζωή!
Για αυτήν μόνο ζω ….
Και εμείς ήμασταν τόσο περήφανοι για αυτήν την επιτυχημένη υιοθεσία…
Και σήμερα , μέρα Λαμπρής , μέρα χαράς , βυθιστήκαμε στη θλίψη από το ξαφνικό φευγιό σου..
Η καρδούλα σου σταμάτησε να χτυπάει τόσο ξαφνικά γιατί τρόμαξες από τα βαρελότα
Πέθανες από τρόμο … Δεν έχουμε λόγια για να εκφράσουμε τη λύπη μας για αυτό το απρόβλεπτο θανατικό …
Δεν έχουμε λόγια για να εκφράσουμε το θυμό μας για τόσους ασυνείδητους που καπηλεύονται τη θρησκευτική κατάνυξη και σπέρνουν το θάνατο
Αυτοί οι ασυνείδητοι χθες βράδυ κατέστρεψαν μια οικογένεια
Αυτοί οι τυχάρπαστοι μοίρασαν θάνατο και έκαναν τα μάτια ενός αθώου πλάσματος να κλείσουν για πάντα
Σίγουρα αυτοί δεν θα σκέφτονται που μπορεί να οδηγήσει η εγκληματική ανευθυνότητα τους , σίγουρα αυτοί δεν θα έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο και πάνω από όλα σίγουρα δεν θα έχουν κατοικίδιο για να νιώσουν για μια φορά στη ζωή τους λίγη ευαισθησία
Αντίο Χαρά!! Αντίο Χαρουλα μας….
Απόψε δεν κοιμήθηκες στην αγκαλιά της μαμάς σου
Απόψε ταξίδεψες στο μέρος που δεν θα νιώσεις ποτέ ξανά φόβο Αντίο Χαρά
Δεν σου άξιζε αυτό το τέλος
Ήσουν μόνο πέντε χρόνων».