Αμέριμνος και διαυγής
Αμέριμνος και διαυγής
Μία είδηση που πέρασε απαρατήρητη τις προηγούμενες εβδομάδες ήταν η αποτυχημένη απόπειρα του Υπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη να καταργήσει το θεσμό της “Διαύγειας” και η επιτυχημένη αναχαίτιση αυτής της απόπειρας μέσα από την οργανωμένη αντίδραση του κόσμου που δραστηριοποιήθηκε μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα (social media).
Η “Διαύγεια” είναι καθιερωμένος θεσμός σύμφωνα με τον οποίο οι πράξεις του Δημοσίου που αφορούν χρηματοδοτήσεις οφείλουν να αναρτώνται στο διαδίκτυο. Ο Υπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, αναπάντεχα και χωρίς καμμία εξήγηση, εισηγήθηκε δημόσια διαβούλευση κατ΄ αρχήν μίας μόνο ημέρας (!) για τροποποίηση που θα καθιστούσε την Διαύγεια “προαιρετική” (δηλ. πρακτικά την καταργούσε). Σε δεύτερη προσπάθεια, την διατηρούσε προαιρετική, αλλά άφηνε το χρόνο της ανάρτησης της πράξης στη διακριτική ευχέρεια αυτού που έδινε την εντολή.
Βρίσκω την αντίδραση του κόσμου σημάδι σπουδαίας ελπίδας: παρά την σχεδόν ολοκληρωτική (και ύποπτη) σιωπή των ΜΜΕ και ταυτόχρονα με περίεργη σιωπή των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, πολίτες από όλο το πολιτικό φάσμα, με δηλωμένη ή όχι την κομματική τους προτίμηση ξόδεψαν χρόνο προκειμένου να επισκεφθούν την σελίδα της δημόσιας διαβούλευσης κατά εκατοντάδες για να διατυπώσουν καθαρά και οργανωμένα την πλήρη αντίθεσή τους στην κατάργηση ενός από τους λίγους θεσμούς που προστατεύει την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος χωρίς λογοδοσία σε αυτούς που το έδωσαν: στους φορολογούμενους.
Η αντίδραση ήταν τόσο έντονη που οδήγησε σε επερώτηση του Ευρωβουλευτή Φρανκ Έγκελ (του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος παρακαλώ) από το Λουξεμβούργο προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης αναγκάστηκε, στα ήσυχα, να πάρει πίσω την τροπολογία.
Το περιστατικό είναι πολύ διδακτικό. Σε μια περίοδο απαισιοδοξίας και απαξίωσης αποδεικνύεται ότι οι πολίτες μπορούν να αξιοποιήσουν την τεχνολογία, να χειραφετηθούν από κόμματα και δημοσιογράφους, και να δηλώσουν ότι η θέλησή τους θα γίνει σεβαστή. Το αποτέλεσμα αποτελεί απάντηση στον κυνισμό, στην αδιαφορία, στη λογική του “μαντριού” που πρέπει να παραμένουμε σαν άβουλα πρόβατα περιμένοντας καρτερικά μια αναπόδραστη σφαγή στο Πάσχα που κάνουν τα ίδια συμφέροντα που οδήγησαν την χώρα στην χρεωκοπία.
Οι Κινέζοι, λέγεται, πως χρησιμοποιούν την ίδια λέξη για “κρίση” και “ευκαιρία”. Η τεράστια κρίση αποτελεί τεράστια ευκαιρία να αποδείξουμε ότι η πολιτική δεν είναι ούτε του καναπέ, ούτε των μπαλκονιών. Η πολιτική είναι η διαρκής παρουσία μας, η ανάληψη της ευθύνης για τα θέματα που μας αφορούν, από τους πιο αρμόδιους: από εμάς τους ίδιους.
Ο Στράτος Σαφιολέας είναι διδάκτορας της Στρατηγικής της Τεχνολογίας και Σύμβουλος σε θέματα Διεθνών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.