Όταν μου πρότειναν να γράψω στην Popaganda, η πρώτη μου αντίδραση ήταν«No problem αν δεν θέλετε να ανατιναχτεί το site»… Ντάξει μπορεί να μην ανατινάχτηκε τουλάχιστο μέχρι την στιγμή που το παρόν κείμενο ανεβαίνει το αέρα του ίντερνετς», αλλά σίγουρα δεν βγήκε την προγραμματισμένη μέρα, οπότε οι «ιθύνοντες» δεν ξέρω κατά πόσο επανεξέτασαν την επιλογή τους.
Πόσο μάλλον το ότι η πρόταση έπεσε ταυτόχρονα με την κατάβαση εμού και της B.B.C [Babis Batmanidis Co(m)pany] στην Αθήνα, εκεί που ως γνωστών βρίσκονται τα κέντρα των αποφάσεων αλλά και τα κέντρα των διασκεδάσεων ωσάν το six dogs στο οποίο και παίξαμε την περασμένη Παρασκευή και 13, μέρα που είχα και τα γενέθλια μου, οπότε ως άμεσο επακόλουθο ήταν το live να σταματήσει για κανένα σαραντάλεπτο από γενικό black out με το που ξεκίνησε.
Σημάδι ίσως από τον θεό, προειδοποίηση για τα χειρότερα που επακολούθησαν, την οποία όμως οι 200 με 250 «άπιστοι» που παρευρέθησαν στον χώρο αθέτησαν κι έτσι θα τα βρουν μπροστά τους. Ήδη την Δευτέρα που μας πέρασε είχαμε έναν μικρό σεισμό εντός Αττικής.
Στην Αθήνα κατεβήκαμε για 3η φορά και κάθε φορά που διασχίζω την εθνική διαπιστώνω ότι αν και στην Αρχαία Ελλάδα είχε τόσα διόδια, οι Πέρσες θα το σκεφτόταν πολύ σοβαρά να κάνουν το ντου. Βέβαια από την άλλη ο «κόσμος μας» θα στερούνταν ανδραγαθημάτων πάνω στον οποίον θα έχτιζε τον «μύθο» του, οπότε δεν αποκλείεται εν τέλει τα διόδια να είναι δάκτυλος των “ΕΛ” για την παγκόσμια επικράτηση. Σκεφτείτε το Διο-Δία…η δίοδος του Δία, η δίοδος του Ζευς, πλερώνεις και χαζεύς γι αυτό κι ακριβώς κάτω από τον Όλυμπο έχει καμιά πεντακοσαριά ναούμε…
Ένιγουεϊ είναι και η Εθνική που πάντα σου δίνει αφορμές για αναδρομή στην πλούσια ελληνική μυθολογία και ιστορία, παλαιά και σύγχρονη οπότε ήτο αναπόφευκτη η στάση έστω και βραδινή εις την Στυλίδαν για να αναζητήσουμε τον δήμαρχο Γκλέτσο, και να συζητήσουμε μία ενδεχόμενη συνεργασία στο μέλλον, μιας και η περιοχή όπως διαπιστώσαμε ρέπει προς την ανάπτυξη και διαιώνιση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και κουλτούρας. Δεν τον βρήκαμε, αλλά δώσαμε όρκο νίκης κι επιστροφής τα Θεοφάνεια.
Η υποδοχή στην πρωτεύουσα ήταν θερμή, με το που περάσαμε τη νταμπέλα Δήμος Αθηναίων, μας υποδέχτηκαν με ένα μπλόκο στο αυτοκίνητο γιατί λέει ήμασταν 5 άτομα στο αυτοκίνητο και αυτό τους φάνηκε «κάπως», πράγμα το οποίο τώρα που το ξανασκέφτουμε μου φαίνεται απόλυτα λογικό. Διότι αφενός ήμασταν στριμωγμένοι, στοιβαγμένοι άρα και περισσότερο ταλαιπωρημένοι, πράγμα το οποίο ενδεχομένως να είχε αρνητικό αντίκτυπο στο βραδινό μας live κι αφετέρου το μεγάλο βάρος του αυτοκινήτου που προσέδιδε η «υπερφόρτωση», δημιουργούσε μεγαλύτερη κατανάλωση στο αυτοκίνητο, άρα καυσαέριο άρα τρύπα του όζοντος λιώσιμο των πάγων και κατ’ επέκταση μη επαρκή χιονόπτωση τον χειμώνα στον Παρνασσό κι άντε να κάνεις σκι εκεί μετά… ερυθρόλευκε Άγιε Βασίλη
Για το live δεν θα πω, παρά ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους μας υπέμειναν και μας ανέχτηκαν για κανα 4ωρο μαζί με την διακοπή αν και δεν ξέρω κατά πόσο κάτι τέτοιο συνέβη για να γλιτώσουν όλοι τα χειρότερα.
Που δεν τα γλύτωσαν…