Categories: ΡΕΠΟΡΤΑΖPOPTV

Ο Νώντας Λογοθέτης δεν φοβάται ποτέ, ούτε όταν βρίσκεται στον αέρα πάνω από τη μηχανή του! (BINTEO)

Ο Νώντας Λογοθέτης είναι ίσως ο μοναδικός Έλληνας που ασχολείται επαγγελματικά και με μεγάλη επιτυχία, με το freestyle motocross. Έχει λάβει μέρος σε αρκετούς διαγωνισμούς και σε αμέτρητα shows στο εξωτερικό. Εάν τον δεις από κοντά να πετάγεται στον αέρα, πρώτα σου κόβεται η ανάσα, και μετά την ομαλή προσγείωσή του, σου βγαίνει ασυναίσθητα μια κραυγή δέους. Εάν βλέπατε αμοντάριστο το βίντεο, θα ακούγατε τρεις γυναικείες κραυγές θαυμασμού να επαναλαμβάνονται μετά από κάθε trick. Μπορείς να τον ακούς για ώρες να διηγείται τις περιπέτειες του και τα ταξίδια του σε όλο το κόσμο, παρέα με τη μηχανή του. Η αγάπη του και το πάθος του για τη μοτοσυκλέτα δεν κρύβονται εύκολα. Δεν φοβάται να δοκιμάζει νέα κόλπα, δεν διστάζει μπροστά σε ένα δύσκολο trick, είναι ατρόμητος και εξελίσσεται συνεχώς, με σκληρή προπόνηση και επιμονή, παρά τις δύσκολες συνθήκες και τις ελλιπείς υποδομές. 

Ένας Έλληνας με μια μηχανή στην Τουρκία

«Το καλοκαίρι του 2009 βρέθηκα για πρώτη φορά στη Τουρκία. Ένας μεγάλος διοργανωτής με ανακάλυψε από την Ελληνική Ομοσπονδία Μοτοσυκλέτας, πλήρωσε τα εισιτήρια μου και με έστειλε στo Fethiye, μια πλουσιοπάροχη πόλη στα παράλια της Τουρκίας. Εκεί νοίκιασα ένα μηχανάκι, μέσω facebook και ήμουν πανέτοιμος για το show μου, στο «Παγκόσμιο Enduro». Τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα. Αυτό που με κέρδισε αμέσως, ήταν ο φυσικός πλούτος της Τουρκίας. Παντού πράσινο, δάση και αμέτρητα ποτάμια. Στον αντίποδα οι κοινωνικές ανισότητες. Από τη μια πλούτος από την άλλη πείνα. Όπως και να’χει ήταν μια από τις ομορφότερες εμπειρίες της ζωής μου και ακολούθησαν πολλά ακόμα shows, σε όλη τη Τουρκία. Το motocross μου δίνει την ευκαιρία να ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο. Νορβηγία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία..  Από την άλλη, το κακό είναι ότι επαγγελματικά, στην Ελλάδα τουλάχιστον, τρως πακέτο. Είναι λοιπόν κίνηση ζωής και καριέρας για εμένα να αφιερωθώ αποκλειστικά σε αυτό, και όπου βγάλει. Ωστόσο, είμαι χαρούμενος και περήφανος για τον εαυτό μου γιατί έχω γίνει ο καλύτερος που μπορώ και έπειτα από το backflip που κατάφερα να ”βγάλω” στην Ισπανία, έχω πραγματοποιήσει ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα της αθλητικής μου καριέρας.»

Η εμπειρία του «globe of death»

«Μια εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν το «globe of death». H σφαιρική μπάλα, μέσα στην οποία ο αναβάτης, προσπαθεί να οδηγήσει τη μοτοσυκλέτα του και να κάνει διάφορα κόλπα. ”Θα το δοκίμαζες;”, με ρωτάει ο promoter μου. ”Εννοείται!”, απαντάω χωρίς δεύτερη σκέψη. Η αυτοπεποίθησή μου ήταν στα ύψη, φόβος δεν υπήρχε. Μέσα σε ένα μήνα η κατασκευή ήταν έτοιμη. Μπήκα μέσα στο «globe of death» με μια πρωτόγνωρη αίσθηση και κατάφερα, με αρκετές ζαλάδες, να φτάσω σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Στα καπάκια είχα show στη Τουρκία και ένα μήνα μετά συμμετείχα με τη μοτοσυκλέτα μου στο μεγαλύτερο μουσικό φεστιβάλ της Άγκυρας για 10 μέρες σερί. Από τις καλύτερες και πιο κουραστικές ημέρες της ζωής και της καριέρας μου.»

Τα extreme sports στην Ελλάδα

«Ελλάδα και extreme sports festival δεν πάνε μαζί. Στο εξωτερικό βλέπουμε παντού πάρκα για ποδήλατα και skate, ειδικά σχολεία αφιερωμένα σε sports, μουσικά φεστιβάλ που προωθούν τον extreme αθλητισμό, υποδομές και οργάνωση. Ακόμα και το ίδιο το κράτος βοηθάει τους νέους να έχουν εποικοδομητικές δραστηριότητες και χόμπι. Και γιατί όχι, να ακολουθήσουν και μια αντίστοιχη καριέρα! Στην Αμερική, για παράδειγμα, οι κορυφαίοι μοτοσυκλετιστές έχουν πολύ υψηλές αποδοχές και τα extreme sports είναι αρκετά διαδεδομένα. Κάποια περίοδο ωστόσο, αποφάσισα να επικεντρωθώ στην Ελλάδα, όμως αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες. Έλαβα μέρος σε events στην Κρήτη, το Κιάτο, τη Χίο και τη Θεσσαλονίκη αλλά σύντομα οι διοργανωτές στέρεψαν από χρήματα, όπως όλη η κοινωνία. Ο κόσμος δεν είχε πια λεφτά για να μετακινηθεί και να παρακολουθήσει αντίστοιχα shows. Τα μουσικά events είναι τα μόνα που έχουν ακόμα λίγη ζωή, στην Ελλάδα. Γιατί λοιπόν να μην είναι ο μηχανοκίνητος αθλητισμός κομμάτι τους; Αυτό θα μπορούσα να προτείνω στους Έλληνες διοργανωτές, κάτι που στο εξωτερικό το συναντάμε αρκετά συχνά και με μεγάλη επιτυχία.» 

Όλγα Νικολαΐδου