ΜΟΥΣΙΚΗ: Ως παιδί ακολουθούσα τις μουσικές ανακαλύψεις της αδερφής μου, οπότε περνούσα ατέλειωτες ώρες να προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω το εξώφυλλο του «Dangerous» χαζεύοντας το βλέμμα του Michael Jackson στο κέντρο ή να χορογραφώ το Remember the time από το άλμπουμ του «History» τραγουδώντας το σε άπταιστα αλαμπουρνέζικα. Με τον ίδιο τρόπο, Active Member , TXC , Ημισκούμπρια έπεσαν στα χέρια μου και ναι, στο Γυμνάσιο φορούσα κι εγώ φαρδιά Homeboy και φούτερ σε βατραχί αποχρώσεις. Η φοιτητική μου ζωή αποτελείται από τα άπαντα Joni Mitchel, Tom Waits , Χατζιδάκι και άλλα τέτοια εγκυκλοπαιδικά με τα οποία στ’ αλήθεια «το γλεντάω». Ο Φοίβος Δεληβοριάς επίσης θεωρώ ότι άξια εντάσσεται στους δημιουργούς προς ανάλυση. Σήμερα στο αυτοκίνητό μου εναλλάσσονται αυστηρά δυο σταθμοί και τίποτα άλλο. Ένας με παλιά λαϊκά τραγούδια από το ’60 έως βαριά και το ’80 και Τρίτο Πρόγραμμα. Στη δική μου πραγματικότητα τουλάχιστον είναι ο τέλειος συνδυασμός. Ως τραγουδίστρια, Ζαγοραίος, Μοσχολιού, Γαβαλάς, Γιώτα Λύδια , Βούλα Πάλλα είναι ξεκάθαρα πια τα πρότυπά μου. Έλλη Πασπαλά και Μαίρη Λίντα έχουν ξεχωριστή θέση. Α! Επίσης έχω ένα πάθος με την Καίτη Γαρμπή. Έτσι όπως τα βλέπω τώρα όλα μαζί, νομίζω πως με την παραπάνω απάντηση, θα έπαιρνα εύκολα απαλλαγή από στράτευση!
ΒΙΒΛΙΑ: Τέλειωσα το Ιστορικό Τμήμα του ΕΚΠΑ οπότε η βιβλιοθήκη μου είναι γεμάτη με ιστορικά βιβλία στα οποία δίνω κάθε μήνα υποσχέσεις ότι θα ξαναπιάσω. Κάτι σα τη δίαιτα της Δευτέρας. Αυτή την περίοδο διαβάζω την Αυτοβιογραφία του Ζαμπέτα και τρελαίνομαι με τις ιστορίες του για την αθηναϊκή νύχτα του ’60 προσπαθώντας να βρω ανάμεσα στις γραμμές κουτσομπολιά για τους μεγάλους αστέρες και να μπω όσο μπορώ στο κλίμα της εποχής που μου φαντάζει τόσο λάμπρη και σκληρή συνάμα, μια αντίθεση που την κάνει τρομερά ελκυστική και μυστηριώδη στα μάτια μου. Αυτό δε σημαίνει ότι θα προτιμούσα να ζω τότε. Ποτέ δεν ξέρεις αν θα σου ταίριαζε η πραγματικότητα του Πριν η του Μετά, όσο έντονα κι αν τη φαντασιώνεσαι.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Δε βλέπω πια ταινίες. Τις έχω κόψει. Οι σειρές φταίνε. Τώρα αν αρχίσουμε να μιλάμε για ταινίες-αριστουργήματα, θα ξημερωθούμε, γι’ αυτό θα σου πω μία. Το Amarcord του Φελίνι με έχει στιγματίσει και νομίζω δεν είμαι η μόνη, αφού έχω δει αρκετές μεταγενέστερες ταινίες επηρεασμένες από το ονειρικό πρίσμα του μεγαλοφάνταστου αυτού σκηνοθέτη
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Έχω μάθει να μαγειρεύω λαχανοντολμάδες, να χορεύω τσα-τσα, να μιλάω Ισπανικά , να βάφομαι σα την Μόνικα Μπελούτσι και ένα σωρό άλλα. Η άμεση πρόσβαση σε πάσης φύσεως πληροφορία έχει ανυπέρβλητη ισχύ και αδιαμφισβήτητα έχει εξελίξει τον τρόπο ζωής. Το μονό που μου λείπει είναι η διαδικασία της προσωπικής έρευνας. Να ψάχνεις και να κατακτάς τη γνώση για κάθε μικρό πραγματάκι σίγουρα διαμορφώνει τη προσωπικότητά σου και παλιότερα ήταν αυτό που έκανε τον καθένα να διαφέρει. Τώρα πια ξέρουμε όλοι λίγο απ’ όλα. Και κανείς τίποτα.
ΣΠΟΡ: Στο σπίτι μου θα βρεις ρακέτες , πέδιλα του σκι, παπούτσια χορού, σπιρούνια, ακόμη και τόξα! Έχω καταπιαστεί με πάθος σε ένα σωρό χόμπι και τα έχω παρατήσει στον πρώτο μήνα πάντα με μια πολύ πειστική δικαιολογία. Κάθε νέα σεζόν βέβαια και ανάλογα με τ’ άστρα , ξεσκονίζω κάτι απ’ όλα αυτά παίρνοντας απόφαση ότι θα πάω για μετάλλιο. Να μη στα πολυλογώ, το αποτέλεσμα είναι ότι δε ξέρω ούτε τένις, ούτε σκι , ούτε τάνγκο, ούτε καν έφιππη τοξοβολία! Έχω όμως τον εξοπλισμό σε περίπτωση ανάγκης.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Κρατάω επαφή με την τηλεόραση ίσα για να ξέρω ποια είναι η πραγματικότητα της άσχετα με το αν με αντιπροσωπεύει ή όχι. Από σειρές έχω δει αρκετές από τις επιτυχίες αλλά όχι όλες. Δεν έχω δει ούτε ένα επεισόδιο Game of Thrones και δε ντρέπομαι γι’ αυτό. Προτιμώ παλιότερες αμερικανικές. Συστήνω ανεπιφύλακτα Seinfeld και Curb your enthusiasm του Larry David για όσους ενθουσιάζονται με “νευρωτικό” χιούμορ γουντιαλενικου τύπου.
ΤΑΞΙΔΙ: Πάντα φρόντιζα να φεύγω για οπουδήποτε. Με τους IMAM BAILDI όμως η έννοια του ταξιδιού έχει πάρει άλλες διαστάσεις. Οι εμπειρίες που συλλέγουμε μέσα απ’ τις συναυλίες , η ενέργεια που μεταδίδει το εκάστοτε κοινό , οι καινούριοι φίλοι που κάνουμε από τόσα διαφορετικά μέρη του κόσμου ,σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και κυρίως το πόσο δενόμαστε μεταξύ μας μέσα απ όλη αυτή τη διαδικασία, είναι κάτι που από μονό του χαράζεται στη καρδιά σου ανεξάρτητα απ τον προορισμό. Δεν έχω κανένα συγκεκριμένο ταξίδι- στόχο. θέλω μόνο να είμαστε καλά για να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε