ΜΟΥΣΙΚΗ Πέρασα μεγάλη μουσική μοναξιά όσο ήμουν στο σχολείο γιατί υπήρξα γιεγιές. Εκεί που τα κορίτσια έβαζαν μωβ κραγιόν και φορούσαν t-shirt με τον Cobain, εγώ είχα μια αφίσα των Beatles στο δωμάτιο μου, την οποία ασπαζόμουν δυο φορές την ημέρα. Αιτία αποτέλεσε η συλλογή βινυλίων και κασετών που είχε ο μπαμπάς μου. Μου άρεσε να του ψαχουλεύω τα πράγματα -κάπως έτσι έπεσα πάνω στο “Rubber Soul”. Μαγεία και εμμονή. Δεν ξέρω τι με έπιασε, μια τεράστια άρνηση να ακούσω οτιδήποτε άλλο, έπρεπε να αγοράσω πρώτα τα άπαντα των “Σκαθαριών” και της σόλο καριέρα των μελών και μετά θα άφηνα τον εαυτό μου να ακούσει άλλη μπάντα. Πήγαινα κάθε Κυριακή στο Μοναστηράκι να αγοράσω cd ( μόλις είχαν βγει) για να παίξουν στο πρώτο και καινούργιο μου cd player. Μέχρι και μουσικά αφιερώματα του Νίκου Μαστοράκη έβλεπα μήπως μάθω κάτι καινούργιο. Ντάξει τα κατάφερα, χάλασα όλα μου τα λεφτά, 2.000 δραχμές και βάλε το κάθε cd. Η μανία μου βέβαια προχώρησε σε λευκώματα και τώρα σώθηκαν τα ράφια. Α ναι, χτύπησα ένα tattoo τον McCartney εμπνευσμένη από το “Stg Peppers Loneyl Hearts Club Band” και ηρέμησα. Αγαπάω πάρα πολύ τα 60’s και τα 70’s, νομίζω με ξεσηκώνουν οι μελαγχολικές φωνές και η υποτιθέμενη αθωότητα. Μεγάλωσα, προχώρησα, άκουσα Placebo όπως όλοι, αλλά γενικά μεταμορφώθηκα σε έναν άνθρωπο χωρίς μουσική συνοχή. Θα με δεις να ποστάρω από Daughter, Ray La Montange , Crystal Castles, London Grammar, Tv On The Radio, Linear Movement, Beach House μέχρι Claude Debussy. Α! Και τώρα τελευταία την βρίσκω με τον Kanye.
ΒΙΒΛΙΑ Κάθομαι και το κοιτάω μερικές φορές στην βιβλιοθήκη μου και ακόμα δεν ξέρω τι με έσπρωξε να το αγοράσω. Σε μια πτήση Λονδίνο –Αθήνα με συνεχόμενα κενά αέρος, έπεσαν οι μάσκες, εγώ έκλαιγα και το “Haunted” του Chuck Palahniuk στα πόδια μου ακούνητο ενώ η διπλανή διάβαζε για τους τσολιάδες. Το πιο τρομακτικό, αποτρόπαιο και γεμάτο αίμα βιβλίο είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Το προτείνω πάντα και πετάω την ευθύνη από πάνω μου. Στη στίβα των βιβλίων στο δίπατο τραπεζάκι δίπλα στο κρεβάτι είναι το “Μαγικό Δέρμα” του Honore De Balzac, “Το Ημερολόγιο ενός Δαίμονα” του Clive Barker και η “Μεταμόρφωση” του Κάφκα. Ναι δεν έχω διαβάσει ποτέ Κάφκα τι και αν έχω πτυχίο βιβλιοθηκονόμου.
ΤΑΙΝΙΕΣ Έχω αυτό το θέμα που αν με ρωτήσει κάποιος τι ταινία να δει αν και έχω δει άπειρες, δεν θυμάμαι να του πω καμία. Βλέπω τουλάχιστον μια ταινία την ημέρα, δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτές. Είχα την τύχη να μεγαλώσω στο Αττικόν και στον Απόλλωνα επειδή η γιαγιά μου ήταν ταξιθέτρια και για μένα ο κινηματογράφος είναι ιεροτελεστία. Η πρώτη ταινία που συγκλόνισε την ύπαρξη μου ήταν το “Leon” γιατί έβρισκα αναθεματισμένα γοητευτικό τον χαρακτήρα του Gary Oldman, μύριζε διαφθορά. Θυμάμαι να σοκάρομαι από το “Closer” (η τελευταία φορά που είδα κάτι που έπαιζε η Julia Roberts, η οποία με εξοργίζει με το μηδαμινό της ταλέντο και με φοβίζει το στόμα της) με τους καθηλωτικούς διαλόγους του. Θυμάμαι να κλαίω πολύ στο “Begginers“, γιατί με χτύπησε στο σημείο που λέγεται ‘’μοναχοπαίδι’’. Αν και κλισέ δεν μπορώ να μην υποκλιθώ στην αισθητική του Wes Anderson με αγαπημένο το “Fantastic Mr. Fox“. Δεν κατάλαβα Χριστό όταν είδα τον Αντίχριστο του Trier και ξέρω όλα τα τραγούδια του Lion King στα ελληνικά.
ΣΠΟΡ Απλά και περιεκτικά. Έκανα επτά χρόνια μπαλετό, έπαθα οσφυαλγία, τα παράτησα. Έχω δει μισό αγώνα βόλεϊ και έχω ακούσει τη μαμά μου να λέει κακιές λέξεις για τη Βούλα Πατουλίδου. Τώρα το μόνο που μ’ εξιτάρει είναι να βλέπω video με παρκουρίστες. Ως εκεί με φτάνει το σπορ.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ Απαραίτητο, σπαστικό, φίλος, ξελασπωτικό. Διαβάζω κάθε μέρα μουσικά sites για νέα και καινούργιες κυκλοφορίες, τα οποία πολλές φορές με οδηγούν στο ξένο gossip και τον Perez Hilton. Χαζεύω πολύ οτιδήποτε κινηματογραφικό με αδυναμία στο freecinema.gr, επειδή έχει section ‘’ Cult’’ και αγαπώ τον Ηλία Φραγκούλη. Τρελαίνομαι για tumblr και γενικά οτιδήποτε μπορεί να οδηγήσει κάπου άλλου και να φτάσω να κοιτάω δυο αβοκάντο που παίζουν με φωτόσπαθα. Επίσης όταν έχω χρόνο κάθομαι και διαβάζω φαγητοκριτικές και όλα αυτά τα τοπ 10 καλύτερα στέκια της πόλης μας γιατί θέλω να φάω σε όλα (#win)! Η χρήση των social media είναι απαραίτητη αν και δεν με φλέρταρε ποτέ το twitter, πιο πολύ χρησιμοποιήσω το Facebook και το instagram. Και για να ευλογήσω και τα γένια μου, που thank god δεν έχω, ασχολούμαι συνεχώς με την διχασμένη στήλη μου ‘’ Mary and Me’’, στο savoirville.gr, όπου πέφτει πολύ αμοντάριστη σκέψη.
TV Έχω την πιο τέλεια τηλεόραση του κόσμου. Όταν αλλάζεις κανάλι βλέπεις το είδωλο του προηγούμενου καναλιού μέσα. Ταυτόχρονη ενημέρωση. Ακόμα και όταν δούλευα ως συντάκτρια αλλά και ως παρουσιάστρια πάλι δεν έβλεπα. Λέτε να μου στοιχίσει αυτή η δήλωση;
ΤΑΞΙΔΙ Η μεγάλη απόφαση μου για το 2014 είναι να φάω όλα μου τα χρήματα, πριν μου τα φάει το TEBE, σε ταξίδια. Θέλω απλά να χαθώ σε βαυαρικά χωράφια και να πίνω μπύρα. Το νιώθω μέσα μου ότι δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να μπεις μέσα σε ένα αεροπλάνο όταν αληθινά το θες και να φύγεις. Μου λείπουν ακόμα πολλές χώρες αλλά όπου έχω πάει στη ζωή μου, με έχει αλλάξει σαν άνθρωπο, προς το καλύτερο θέλω να πιστεύω. Θυμάμαι με συγκίνηση, ένα ανοιξιάτικο απόγευμα στη Μπριζ, έναν ηλικιωμένο κύριο που έπινε ζεστή σοκολάτα. Κάτι του ήρθε του ανθρώπου, φτερνίστηκε και του έφυγε η μασέλα ένα μέτρο μπροστά. Όλοι στην πλατεία ακούνητοι. Σηκώθηκε η γυναίκα του με ψυχραιμία και αγάπη, την έπλυνε και του την έδωσε πίσω. Για αυτά τα ψυχοπονιάρικα στις ξένες χώρες ζω. Θέλω να πάω στην Μπανγκόνγκ. Πάντα στο πορτοφόλι μου έχω μια καρτέλα δραμαμίνες.
ΤΩΡΑ Είμαι πολύ χαρούμενη που ένας καινούργιος ραδιοφωνικός σταθμός έκανε την εμφάνιση του στην πόλη και αποτελώ μέρος αυτής της ομάδας. Ο Hit 88.9 έχει πολύ θετική ενέργεια και πραγματικές επιτυχίες. Κάθε μέρα 10.00 με 14.00 μπορείτε να συντονιστείτε για να περάσουμε μαζί το πρωινό. Επίσης ως “σπικαζιέρα” που με λένε και οι φίλοι μου, θα με ακούσεις πίσω από διάφορα project του Alpha, όπως το ‘’Έτσι Απλά’’ και το spirto.net . Τέλος, θα με βρείτε πίσω από την παρουσίαση των ME&Aussie Street Events. Το επόμενο είναι στις 8 Φεβρουαρίου στο χιονοδρομικό κέντρο Καλαβρύτων με στόχο να βρούμε το ιδανικό ταίρι.
