ΜΟΥΣΙΚΗ: Έχω μεγαλώσει με ροκάδες γονείς. Ο μπαμπάς μου είναι μουσικός, και για χρόνια έπαιζε μπάσο στους Πυξ Λαξ. Μεγάλωσα ακούγοντας Rolling Stones, Led Zepellin, Pink floyd. Η πιο μεγάλη μου όπως αγάπη ακόμα παραμένουν οι Beatles. Πολύ θεωρούν την μουσική τους λίγο πρώιμη, λίγο «παιδική» και κάπως ξεπερασμένη, αλλά εγώ τους αγαπώ. Μικρή θυμάμαι εκτύπωνα τους στίχους τους και τους μάθαινα. Το καλό είναι ότι εξαιτίας του μπαμπά μου έχω πάει σχεδόν σε όλα τα μεγάλα live που έχουν γίνει εδώ στην Ελλάδα. Γενικότερα, η μουσική είναι κάτι σημαντικό για την οικογένειά μου. Παλιά θυμάμαι αγόραζα τουλάχιστον έναν δίσκο την εβδομάδα. Τώρα, εντάξει συνεχίζω να ανακαλύπτω πράγματα χωρίς να αγοράζω δίσκους με τέτοια συχνότητα. Το καλό είναι ότι για χρόνια δούλευα σε μπαρ και είχα επαφή με ό,τι καινούργιο συνέβαινε μουσικά. Νομίζω, ότι η τελευταία ανακάλυψή μου είναι οι The Growlers.
ΒΙΒΛΙΑ: Γενικά διαβάζω πολύ. Όμως, έχω ένα πρόβλημα με το να τελειώνω τα βιβλία που διαβάζω. Για να συμβεί αυτό, θέλω καλοκαίρι, παραλία, να είμαι μόνη μου και απολύτως συγκεντρωμένη στο διάβασμα για να καταφέρω να τελειώσω ένα βιβλίο. Όπως και να πεις έχω ένα πρόβλημα συγκέντρωσης και αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι όταν καταφέρνω και τελειώνω ένα βιβλίο είναι για μένα ένα καλό βιβλίο. Ας πούμε με κράτησε μέχρι τέλους και μάλιστα σε μια δύσκολη φάση μου το «Σεισμός στην Χιλή» του Χάινριχ Φον Κλάιστ που μάλιστα το είχαμε ανεβάσει και στο Bios. Επίσης, αγαπημένο μου βιβλίο είναι η «Ματωμένη Mαργαρίτα» της Kristina Ohlsson.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Εδώ αρχίζουν για μένα τα δύσκολα. Μου είναι αδύνατο να θυμάμαι τίτλους, σκηνοθέτες, ηθοποιούς. Φυσικά μου αρέσει πολύ να βλέπω συνέχεια ταινίες, και διαλέγω πάντα ανάλογα με την φάση μου. Μπορώ να δω από blockbusters μέχρι έτσι τις πιο «δύσκολες» ταινίες. Πρόσφατα είδα το «The Dreamers» που αν και παλιότερη ταινία μου άρεσε πολύ. Επίσης από τις αγαπημένες μου ταινίες είναι «Το Τσίρκο» του Τσάπλιν και το «Soul Kitchen». Συνήθως, βλέπω τις ταινίες στο σπίτι μου, στον κινηματογράφο πάω μόνο για πολύ συγκεκριμένες ταινίες. Δεν μου είναι εύκολο να πω ότι έχω έτσι έναν αγαπημένο σκηνοθέτη, όμως τώρα που το σκέφτομαι νομίζω ότι αγαπώ όλες τις ταινίες του Ταραντίνο. Φαντάσου, δε, ότι αποφεύγω κιόλας να βλέπω ταινίες με βία και θρίλερ. Για κάποιο λόγο δεν τις αντέχει το νευρικό μου σύστημα.
INTERNET: Είμαι από τους ανθρώπους που δεν τα πάνε και πολύ καλά με την τεχνολογία. Όπως όλοι το χρησιμοποιώ συχνά για την δουλειά μου. Mail, facebook, Google maps αν θέλω να πάω κάπου. Υπάρχουν όμως μέρες που μπορεί να μην το χρησιμοποιήσω καθόλου. Είναι για μένα ένα μέσο επικοινωνίας και τίποτα παραπάνω.
TV: Έχω στο σπίτι μου αλλά δεν βλέπω. Δεν έχω και πολύ ελεύθερο χρόνο άλλωστε. Επίσης, ότι θέλω να δω το βάζω στον υπολογιστή. Επομένως, σπάνια θα την ανοίξω για να πω «θα κάτσω και θα δω τηλεόραση».
ΣΠΟΡ: Όταν ήμουν μικρή έκανα στίβο. Πάνε όμως πολλά χρόνια από τότε. Όταν μπήκε στην ζωή μου το θέατρο γνώρισα και τον χορό και κόλλησα. Καποέιρα, break dance, hip hop, σύγχρονο. Ό,τι μπορείς να φανταστείς. Είχα και έχω πολύ μεγάλη αγάπη για τον χορό. Όμως, δυστυχώς πλέον δεν έχω χρόνο. Με τα επαγγελματικά μου ταξίδια στην Γερμανία είναι πολύ δύσκολο να μπω σε ένα πρόγραμμα.
ΤΑΞΙΔΙΑ: Μου αρέσουν πολύ. Να βρίσκομαι, έτσι, κάπου για πρώτη φορά και να μην ξέρω τίποτα και κανέναν και το πιο τέλειο να μην καταλαβαίνω ούτε τη γλώσσα. Από την άλλη είμαι άνθρωπος που αν κολλήσω με ένα μέρος δεν το αλλάζω εύκολα. Νιώθω πως θέλω να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο, γι’ αυτό δεν θα πω συγκεκριμένα μέρη. Γενικά με τραβάνε οι χώρες με ζεστό κλίμα όπου οι άνθρωποι φοράνε λίγα και πολύχρωμα ρούχα.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Παρόλο που δεν μένω πια εκεί για εμένα η γειτονιά μου είναι η Νέα Σμύρνη. Εκεί έχω μεγαλώσει, έχω ζήσει, εκεί δούλευα για χρόνια. Οι Νεοσμυρνιώτες είμαστε εξάλλου σχεδόν όλοι κολλημένοι με την γειτονιά μας. Δύσκολα θα βρεις κάποιον να μην σου μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τη Νέα Σμύρνη. Και τώρα που δεν μένω εδώ η αλήθεια είναι ότι μου λείπει πάρα πολύ. Όμως έρχομαι όσο πιο πολύ μπορώ.
ΤΩΡΑ: Τον Μάρτιο βγαίνει από την Odeon η Γερμανική ταινία «Μία Ανάσα». Έχω ούτως ή άλλος μια σχέση με την Γερμανία, καθότι είναι η μητέρα μου από εκεί και έχω ζήσει κάποια χρόνια. Επίσης, συμμετέχω στην ταινία «Νοτιάς» του Τάσου Μπουλμέτη. Είμαι και εγώ, όπως όλα τα παιδιά που συμμετείχαν, πολύ χαρούμενη για αυτήν τη δουλειά. Εξαιρετικό κλίμα. Είναι πραγματικά πολύ μεγάλη υπόθεση να συνεργάζεσαι με έναν σκηνοθέτη σαν τον Τάσο Μπουλμέτη.