ΜΟΥΣΙΚΗ: Άργησα πολύ να ακούσω συνειδητά μουσική. Μέχρι περίπου τα δέκα μου άκουγα ό, τι υπήρχε στο σπίτι και αυτό συνήθως ήταν ένας αχταρμάς Βραζιλιάνικης AC και Axe το οποίο ενίοτε μπλεκόταν με οτιδήποτε έπαιζε στο ράδιο εκείνη την εποχή. Τις Κυριακές ο πατέρας μου, συνήθως μόνoς του με ένα ουζάκι και κάνα μεζέ, καθόταν στο μπαλκόνι του υπνοδωματίου του και σιγοτραγουδούσε κάποια αραβικά τραγούδια που του άρεσαν. Όταν είχε κέφια έβαζε και μια Fairuz να παίζει στο κασετόφωνο. Όταν μετακομίσαμε στη Βραζιλία ανακάλυψα τους Nirvana και τους Rage Against the Machine στα συρτάρια του θείου μου και από τότε άρχισα να ακούω γενικότερα πολύ κακή μουσική. Με πάθος. Οι αγαπημένοι μου τώρα είναι ο Tim Maia και οι Fuck Buttons. Άρχισα επίσης να ακούω Jason Isbell πρόσφατα. Από live ίσως θα ξεχώριζα εκείνο των Black Dice στο Roskilde το ‘09.
ΒΙΒΛΙΑ: Αυτή την περίοδο διαβάζω το Packing for Mars της Mary Roach. Τα αγαπημένα μου βιβλία είναι το From Hell του Alan Moore, η τριλογία του Beckett και το Infinite Jest του David Foster Wallace. Ίσως και το Estacao Carandiru του Drauzio Varella. Θέλω πολύ να διαβάσω κάποτε το Μoby Dick και το Underworld του Don DeLillo. Προς το παρόν δεν με βλέπω.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Θα μπορούσε να είναι το Mulholland Drive του David Lynch ή το Sunset Boulevard του Billy Wilder. Μου αρέσουν πολύ τα ντοκιμαντέρ επίσης. Το Ilha das Flores Jorge Furtado, το Night and Fog του Alain Resnais και το Grizzly Man του Werner Herzog είναι πολύ αγαπημένα μου.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Τσεκάρω τακτικά κάποια site όπως το Kotaku και το Gamespot αλλά από εκεί και πέρα, τα συνηθισμένα.
ΣΠΟΡ: Μικρός έβλεπα ποδόσφαιρο επειδή όλοι στην οικογένεια βλέπουν, αλλά σιγά σιγά άρχισα να το βαριέμαι. Πριν ενάμιση χρόνο ανακάλυψα το MMA και τώρα βλέπω που και που. Στην αρχή το σιχαινόμουν βεβαία, αλλά όταν ξεπερνάς το αρχικό σοκ γίνεται φοβερά ενδιαφέρον και exciting. Επίσης είναι huge στην Βραζιλία, οπότε δεν βλέπει πια τόση μπάλα η οικογένεια όταν πάω.
TV: Δεν βλέπω σειρές, αν και θα ‘θελα να είχα την υπομονή να ξεκινήσω. Έχω μείνει στο Breaking Bad. Από την άλλη, είμαι φανατικός gamer.
ΤΑΞΙΔΙ: Ίσως το Interrail που έκανα με τους δυο κολλητούς μου το 2009 να είναι το καλύτερό μου ταξίδι. Μείναμε στην Δανία για μια εβδομάδα και κατεβήκαμε μέχρι την Ελλάδα με λεωφορεία και τρένα. Το όνειρο μου είναι να ταξιδεψω στην Ιαπωνία.
ΤΩΡΑ: Αυτή την περίοδο δίνω μεγάλη ευχαρίστηση στους περισσότερους φίλους μου οι όποιοι ξεκαρδίζονται με το γεγονός ότι παίζω τον Σρεκ στο Shrek the Musical, στο Εθνικό Θέατρο. Περναω πάρα πολύ ωραία εκεί γιατί είμαστε δεμένη ομάδα και βοηθήσαμε πολύ ο ένας τον άλλον για να βγάλουμε το έργο σε τόσο λίγο χρόνο. Επίσης είναι η πρώτη φορά που παίζω σε διπλή διανομή το οποίο είναι φοβερά ενδιαφέρον για πολλούς λόγους.