Αργύρη πιστεύεις στη ζωή μετά το θάνατο; Ναι! Κατηγορηματικά. Ναι! Δηλαδή περνάς όλα αυτά τα χρόνια προσπαθώντας να πας στην κόλαση και τελικά απλώς γίνεσαι χώμα; Ποιο ήταν το μεγάλο ψέμα που πίστευες μικρός; Η ζωή μετά τον θάνατο. Αν σου δίναμε 3 ευρώ κάθε πρωί, θα έτρωγες κάθε μεσημέρι στις 3 αυγά ποσέ; Και τζάμπα θα το έκανα αν ξύπναγες κάθε μέρα και μου τα έφερνες πριν πας να πεις αυτές τις ανοησίες στο ραδιόφωνο. Χορεύεις καλύτερα απ’ ότι σκηνοθετείς; Γενικά χορεύω θαυμάσια με το χαρακτηριστικό χέρι στην μέση μου. Μου έχουν ζητήσει να διδάξω σε σχολή χορού αλλά δεν θέλω να μάθω σε κανέναν άλλο να χορεύει τόσο ωραία. Σκηνοθετείς καλύτερα απ’ ότι παίζεις μπάσκετ; Όχι, σε όλα είμαι καλύτερος από ότι στην σκηνοθεσία. Στο μπάσκετ έχω και χρυσό. Αλήθεια! Ο Μπεν Κίνγκσλεϋ θα ταίριαζε με το εκρηκτικό σου ταμπεραμέντο; Δηλαδή, θα πηγαίνατε για μια εβδομάδα μαζί στους Φούρνους; Χειμώνα! Έχουμε πάει δύο φορές. Την μία ήταν ντυμένος Γκάντι και μιλούσε όπως στο Sexy Beast για να με εντυπωσιάσει και την άλλη επέμενε να γυρίσουμε στους Φούρνους το sequel του Shutter Island. Γενικά με πίεζε πολύ να παίξει στις ταινίες μου και για αυτό τον έκοψα από φίλο. Έχεις ντραπεί ποτέ πολύ στη ζωή σου; Θα ντραπώ πολύ όταν δημοσιευτεί αυτή η (ο θεός να την κάνει) συνέντευξη. Αλλά μην ανησυχείς γιατί γενικά έχω ντραπεί και άλλες φορές. Ποια είναι η γνώμη σου για τον δισκοθέτη Δημήτρη Παπαϊωάννου; Είναι ο καλύτερος στον κόσμο. Τον γνώρισα πρωτοχρονιά του 2003 στην Bologna που έπαιζε σε ένα πάρτι και δεν μπορώ να τον ξεπεράσω από τότε. Για τον χορευτή και σκηνοθέτη Δημήτρη Παπαϊωάννου; Είναι ο καλύτερος. Δεν τον γνώρισα στην Bologna και ούτε κάπου αλλού. Ξέρεις κανέναν άλλον Δημήτρη Παπαϊωάννου; Ναι, είναι πρωτοξάδελφος του Δημήτρη Παπαϊωάννου και ήταν κομπάρσος στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Σου αρέσει η λέξη σπαζοκλαμπάνιας; Ποιες είναι οι αγαπημένες σου βρισιές; Μου αρέσουν όλες σχεδόν οι βρισιές. Το σπαζοκλαμπάνιας είναι βλακεία και δεν σημαίνει τίποτα οπότε δεν μου αρέσει παρόλο που μου αρέσουν πολύ οι παιδικές βρισιές όπως κουφιοκεφαλάκης και πορδοβούλωμα. Μου αρέσει επίσης όταν μπαίνει ανάμεσα στα μπινελίκια το ε. Μαλάκα, ε μαλάκα. Αλλά η μέρα που έπεσα από την καρέκλα από τα γέλια ήταν στο φεστιβάλ της Σεβίλης όπου πίνω μπύρες με τον Παναγιώτη Φαφούτη και έρχεται ακάλεστος στο τραπέζι μας ένας σπουδαίος Eυρωπαίος σκηνοθέτης που μέχρι τότε είχαμε σε μεγάλη υπόληψη και άρχισε να μας μιλάει με ύφος “γαμάτου τύπου” και μετά από λίγο γυρνάει ο Παναγιώτης και με ρωτάει “μα καλά, πόσο μινάρει αυτός ο ψωλιόγκος;” Μου αρέσουν οι άνθρωποι που είναι γοητευτικά αθυρόστομοι και σιχαίνομαι τους μαλακισμένα βρωμόστομους. Κατά τ’ άλλα, όλα καλά; Δόξα τον Πανάγαθο. Τα δικά σου πες μου.
Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος είναι σκηνοθέτης και κάτι κάνει και με ένα καφέ μπαρ που λέγεται σπίτι στο Χαλάνδρι.