Larry White, βλέπουμε στο Facebook. Αυτό που προκύπτει;
“Barry White, saved my life
and if Barry White saved your life,
or got you back with your ex wife,
sing Barry White, it’s all right.” Fun Lovin’ Criminals, “Love Unlimited” κάποτε κάποιος έκανε το Βarry Larry, έκτοτε έμεινε.
Ας αρχίσουμε όμως με τα απλά: ακούγεται ότι είσαι ο Δαγριτζίκος της Θεσσαλονίκης. Καταρχάς αποδέχεσαι το ρόλο; Είναι ρόλος; Και αν θες να μεταφέρουμε κάτι στον Δαγριτζίκο της Αθήνας. Μήπως είναι ο Κωνσταντίνος ο Larry White των Αθηνών; Δεν ξέρω. Κακά τα ψέματα αλλά είναι δύσκολος ο ρόλος, πρέπει να τρως πολύ και να είσαι παντού. Ο Κωνσταντίνος τα καταφέρνει και στα δύο εγώ μόνο στο ένα, μαντέψτε ποιο. θα ήθελα να του στείλετε μερικά σουβλάκια από τον Κώστα που του αρέσουν και να του πείτε πως τον περιμένουμε πως και πως στις 14 και έχουμε βάλει από τώρα να ζεσταίνονται οι σχάρες. Άλλες πληροφορίες μας λένε ότι πιάνουν τα χέρια σου. Ότι κούτσουρο πιάνεις και βγάζεις σκρίνιο. Γιατί παρόλ’ αυτά άνοιξες μπαρ; Μαλακία λέτε, ε; το πιο πιθανό είναι πάντως πως επειδή από τα 18 και μετά σχεδόν ζούσα μέσα στα μπαρ αυτό να ήταν και το φυσικό επακόλουθο. Το ότι πιάνουν τα χέρια μου μάλλον με βοηθάει περισσότερο στην ταχύτατη συναρμολόγηση επίπλων ΙΚΕΑ κάτω από τον ήλιο και σε συνθήκες ψυχολογικής πίεσης. Mάρτυς μου η Cathy. Εμείς ξέραμε τη Θεσσαλονίκη με τα μπουζούκια της. Τώρα σε τι φάση είναι η νύχτα; Μπορούμε να βάλουμε κάνα δύο σκυλάδικα μετά τις 2 στο μαγαζί; Δεν νομίζω πως έχει αλλάξει και ιδιαίτερα πολύ, μάλλον πλέον είναι και κουλ να πηγαίνεις μπουζούκια, αναμενόμενο. Δεν θέλω να γκρινιάζω, αλλά θα το κάνω, εμένα δεν μου αρέσει η νύχτα της Θεσσαλονίκης, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Κανένα δύο σκυλάδικα χλωμό, εκτός αν θέλετε να αλλάξει η απάντηση στην τελευταία ερώτηση ή έχετε κάτι τόσο ψαγμένο που δεν θα το ξέρει κανένας. ( π.χ Σκαφίδας – Κοκκώνης – Θανατηφόρο Βέρσο)
Καλά, τι μαγκιά είναι αυτή με το μπορ ντε λο; Ο Άνθιμος τι λέει για αυτό; Ευελπιστώ πως ο Άνθιμος ξέρει γαλλικά, αντιθέτως με σας απ’ ό,τι βλέπω. Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος έχει έρθει ποτέ στο μαγαζί; Όχι αλλά είχε έρθει μία φορά ο Τσίπρας πριν από χρόνια. Μετράει ή τώρα που έγινε κυβέρνηση είναι uncool να το λέω; Όταν ήσουν μικρός, σε ηλικία 10 έως 15, τι μουσική άκουγες μέσα στο κεφάλι σου όταν ατένιζες τον Θερμαϊκό; 10 με 15 τα μόνα που έπαιζαν μέσα στο κεφάλι μου ήταν Iron Maiden, Metallica, Guns N’ Roses και Τρύπες. Επίσης τότε δεν καθόμασταν πολύ κοντά στον Θερμαϊκό γιατί ήταν τα χρόνια που βρομούσε αφόρητα.
Από τα στερεότυπα για τους Θεσσαλονικείς ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο ηλίθιο;
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΑΛΛΛΟΝΙΚΕΙΣ ΡΕΕΕ?
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΡΕ ΧΑΜΟΥΤΖΗΔΕΣ, ΣΙΓΑ ΡΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΡΕ.
ΡΕ ΠΑΟΚ ΜΟΝΟ ΡΕΕΕ ΚΑΙ ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ ΜΕ ΤΥΡΙ, ΑΣΧΕΤΟΙ.
Υπάρχουν κάποια τυπικά χαρακτηριστικά που θα έκαναν για σένα ένα πάρτι να μοιάζει ιδανικό; Λίγος κόσμος, λίγα bpm, υψηλό % abv και κάτι που να τρώγεται. Τι, όχι; Έπρεπε να πω πως το ιδανικό πάρτι είναι αυτό που θα παίζουν μουσική οι λατέρνατιβ; Ναι, αυτό έπρεπε να πεις αλλά πες μας για σένα κάτι που θα ντρεπόσουν να πεις ακόμα και στον καλύτερο σου φίλο; Δυστυχώς, οι καλύτεροι μου φίλοι τα ξέρουν όλα μου τα αίσχη και τα χρησιμοποιούν συχνά εναντίον μου, συνήθως για να με κοροϊδέψουν αλλά καμιά φορά και για καλό, γι’ αυτό και είναι και οι καλύτεροι μου φίλοι μάλλον. Κάτι για το οποίο ντρέπομαι πάντως είναι πως κάποια στιγμή, σε νεαρή ηλικία (15 – 17), είχα παραστρατήσει και άκουγα φτηνή ελληνική μουσική, π.χ. Νότη και ναι είχα πάει και σε μπουζουκτσίδικο να τον δω. Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό ίσως να είναι το my best kept secret και ότι χειρότερο αισθητικά έχω κάνει στην ζωή μου. Αλήθεια, τι μουσική θα ήθελες να ακούσεις στο πάρτι της Popaganda; Την προηγούμενη φορά μπας και δεν ήταν τόσο καλά; Αν ακούγαμε την μουσική που θα ήθελα εγώ θα ήταν πιο πολύ μνημόσυνο παρά πάρτι, οπότε καλύτερα να το αφήσω πάνω σας. Και πάνω στον wicked aka Γιαννη Δριζη ο οποίος θα βγάλει πάλι το φίδι από την τρύπα. Την προηγούμενη φορά δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ είχα περάσει πολύ ωραία, μάλλον επειδή είχα πολύ καλή παρέα και όχι δεν εννοώ εσάς. Σοβαρά, πες μας πως έφτιαξες ένα τόσο ωραίο μαγαζί, ποια είναι η φιλοσοφία του και τι πράγματα να περιμένουμε από εδώ και πέρα; Σοβαρά; Οκ τότε, η ομορφιά του μαγαζιού οφείλεται στο όραμα και την αισθητική του αδερφού μου (Γιάννη Γουναρίδη) κυρίως. Εκείνος είναι ο καλλιτεχνικός/εικαστικός «διευθυντής». Εγώ υπάρχω απλά για να απαντάω στις ερωτήσεις καλή ώρα. Η φιλοσοφία μας, απλή: το bord de l’eau είναι ένα σαλόνι, μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να πιεις το ποτό σου, για να κάνεις το μίτινγκ σου, για να δουλέψεις, για να διασκεδάσεις (αν και δεν προτρέπουμε τους πελάτες μας να διασκεδάζουν πολύ, δεν κάνει) μπορείς να βάλεις και να έρθεις από τα καλά σου μέχρι τις πυτζάμες σου και να νιώσεις το ίδιο άνετα κάνοντας οποιοδήποτε από τα παραπάνω. Πέραν της πλάκας, περιμένουμε επιμονή στην ποιότητα και στην διαφορετικότητα, σελέκτορες-djs (οκ, οκ μην βαράτε υπάρχουν και εξαιρέσεις) και φυσικά περιμένουμε το πάρτι για τα 2 χρόνια Popaganda γιατί το πρώτο άφησε απλά πολλά αναπάντητα ερωτήματα,την κατάληψη από το Spiti Cocktail Bar και τον Δημήτρη Παπαϊωάννου και από κει και πέρα περιμένουμε πολλές αφίξεις από φίλους Αθηναίους δισκοθέτες με πρώτο και καλύτερο και πιο αγαπημένο μου Chevy aka Βασίλη Σεβδαλή όπως και κάποιες αφίξεις από Σκανδιναβία και Γερμανία.
Κλείνουμε! Έχεις δείρει ποτέ Αθηναίο; ‘Οχι, αλλά θα κριθεί από την έκβαση της τέταρτης ερώτησης απ’ ό,τι φαίνεται.
