ΜΟΥΣΙΚΗ: Τώρα πια δεν τα ξεχωρίζω, αγαπημένα είναι όλα όσα κατά καιρούς ακούω. Ροκ, ρέγκε, ποπ… αν μου αρέσει κάτι δεν κάνω διαχωρισμούς. Μου αρέσουν οι Motorhead, από πάντα, οι Black Sabbath, ο Frank Zappa είναι πολύ αγαπημένος όπως και ο Captain Beefheart. Τα live που μου έχουν μείνει, είναι φυσικά εκείνο με τους Ramones, που είχαμε παίξει μαζί, και η δεύτερη φορά που είχαν έρθει οι Metallica στην Αθήνα, μαζί με τους Monster Magnet.
ΒΙΒΛΙΑ: Στα αγαπημένα μου είναι σίγουρα Ο γυμνός Πίθηκος του Morris Desmond και το Τζάνκι και Οι πόλεις της Κόκκινης Νύχτας του Wiliam Burroughs.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Μια ταινία που μου είχε αρέσει πολύ είναι το Snatch. Επίσης αγαπώ το Αποκάλυψη Τώρα και το Εξπρές του Μεσονυχτίου που είναι κλασικές. Α ναι, και το District Nine.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Η σχέση μου με το internet δεν είναι και τόσο καλή. Τώρα τελευταία έκανα facebook και μπαίνω μόνο στο youtube. Δεν έχω φτάσει ακόμα στο σημείο να βάζω bookmarks.
ΣΠΟΡ: Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με ομάδες και ποδόσφαιρο, πολύ πιτσιρικάς έπαιζα μπάσκετ αλλά δεν μου έκατσε. Μάλλον δεν είχα κλίση!
TV: Δεν έχω καν τηλεόραση, έχω τελειώσει μαζί της χρόνια τώρα. Αν παρ’ όλα αυτά είναι να δω κάτι, προτιμώ ντοκιμαντέρ παρά σειρές και τέτοια.
ΤΑΞΙΔΙ: Το πιο αξέχαστο ταξίδι ήταν στην Ουγκάντα, το 2009 ή το 2010. Ήμασταν μέσα στη ζούγκλα, κροκόδειλοι, ρινόκεροι, τα πάντα. Όταν δεν ήμασταν εκεί ήμασταν στην Καμπάλα, την πρωτεύουσα, στα χειρότερα μπαρ, που ήταν γεμάτα στρατιωτικούς και πουτάνες και από τα οποία μας διώχνανε, σχεδόν μας σκούπιζαν, στις 9 το πρωί -αν είσαι λευκός τα κρατάνε ανοιχτά μέχρι να φύγεις. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως η μπαργούμαν έπαιρνε μεροκάματο που αντιστοιχούσε σε ένα ευρώ.