Οι φόβοι, μετά την ολική πολιτική επιστροφή του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, το Νοέμβριο του 2022, και τον σχηματισμό του ακροδεξιού κυβερνητικού συνασπισμού, με εταίρο τον ακραίο εθνικιστή και ρατσιστή Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ, επιβεβαιώνονται. Ήδη από την έναρξη του 2023 οι Παλαιστίνιοι μετράνε 68 νεκρούς, σε ένα νέο κύκλο αίματος, με θύματα και Ισραηλινούς, που έχει ανοίξει, με απολύτως ανεξέλεγκτη οποιαδήποτε πρόβλεψη για το μέλλον.
«Τη σημερινή ημέρα ο παλαιστινιακός λαός πληρώνει το τίμημα της οργανωμένης φασιστικής τρομοκρατίας του κατοχικού κράτους του Ισραήλ και των ασυνεπών αμερικανικών δεσμεύσεων να σταματήσει η ψευδοαυτοκρατορία την εισβολή στις πόλεις μας. Εκατοντάδες μέλη του στρατού κατοχής εισέβαλαν σήμερα το πρωί στην πόλη της Ναμπλούς, και 9 μέχρι στιγμής Παλαιστίνιοι μαρτύρησαν. Οι δολοφονίες και οι εκτελέσεις συνεχίζονται. Όπως και η επίθεση στη νεολαία μας στην Άρα και στο Αλ Άκσα αλλά και οι οικοδομικές εργασίες στους οικισμούς, οι οποίες ποτέ δεν σταμάτησαν», μας σχολίαζε, ανεβάζοντας τους τόνους, ο πρεσβευτής του κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα, από το 2013 έως το 2022, Μαρουάν Τουμπάσι, σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του ανήμερα της πλέον αιματηρής, από το 2005, επιδρομής στην Ναμπλούς της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης (στις 22 Φεβρουαρίου), η οποία είχε δυστυχώς παράπλευρη απώλεια τον τερματισμό της συνεργασίας της Παλαιστινιακής Αρχής με το Ισραήλ σε θέματα ασφαλείας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Πολωνία, Βρετανία και Ισπανία, σε κοινό ανακοινωθέν των ΥΠΕΞ τους, το Σάββατο, εξέφρασαν «την έντονη ανησυχία τους για τη συνέχιση της έντασης της βίας στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη». «Καταδικάζουμε σθεναρά τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις που προκάλεσαν τον θάνατο Ισραηλινών πολιτών», σημειώνουν οι έξι Ευρωπαίοι υπουργοί Εξωτερικών, για να προσθέσουν: «Καταδικάζουμε επίσης σθεναρά την τυφλή βία Ισραηλινών εποίκων εναντίον Παλαιστινίων αμάχων (…)». «Επαναβεβαιώνουμε επίσης την έντονη αντίθεσή μας σε όλα τα μονομερή μέτρα που θέτουν σε κίνδυνο τη λύση των δύο κρατών, περιλαμβανομένης της προώθησης του εποικισμού», συνυπογράφουν οι Ευρωπαίοι υπουργοί, καλώντας «επειγόντως την κυβέρνηση του Ισραήλ να ανακαλέσει την πρόσφατη απόφασή της να προχωρήσει στην κατασκευή περισσότερων από 7.000 οικιστικών μονάδων σε όλη την κατεχόμενη Δυτική Όχθη και να νομιμοποιήσει οικισμούς».
Και την περασμένη Κυριακή, η παλαιστινιακή πόλη Χουάρα, στο βόρειο τμήμα της Δυτικής Όχθης, δέχτηκε επίθεση από Ισραηλινούς εποίκους. Αυτό συνέβη μερικές ώρες αφότου δύο νεαροί έποικοι είχαν σκοτωθεί από πυρά κατά τη διέλευσή τους με αυτοκίνητο από αυτή. Ήδη από τον Ιανουάριο έχει καταγραφεί ότι 68 ενήλικοι και παιδιά, μέλη ένοπλων οργανώσεων, καθώς και άμαχοι, σκοτώθηκαν στην παλαιστινιακή πλευρά. Ενώ 13 ενήλικοι και παιδιά, μέλη των δυνάμεων ασφαλείας αλλά και άμαχοι, όπως και μια υπήκοος Ουκρανίας, έχασαν τη ζωή τους στην ισραηλινή, σύμφωνα με καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου (με βάση επίσημες ανακοινώσεις των ισραηλινών και των παλαιστινιακών αρχών).
Στα πρόσφατα γεγονότα στη Ναμπλούς, ο πρώην Παλαιστίνιος πρέσβης στη χώρα μας, καταγγέλλει, πως οι Ισραηλινές δυνάμεις κατοχής εμπόδιζαν ακόμη και τις υπηρεσίες των ασθενοφόρων της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου «να έχουν πρόσβαση στους τραυματίες». Η «σιωπή της Διεθνούς Κοινότητας στα Ισραηλινά εγκλήματα», υποστηρίζει ο Παλαιστίνιος συνομιλητής μας, «ενθαρρύνει την ισραηλινή κατοχή να κλιμακώσει τα ατιμώρητα εγκλήματά της κατά του Παλαιστινιακού λαού, κατά κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Αυτές οι μονομερείς ενέργειες του Ισραήλ ισοδυναμούν με εγκλήματα πολέμου. Οι δράστες πρέπει να δικαστούν και να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη», προσθέτει, εκφράζοντας τα συλλυπητήριά του για τα θύματα της τραγωδίας στα Τέμπη και, παράλληλα, αποδοκιμάζοντας την στάση της ελληνικής κυβέρνησης, την οποία χαρακτηρίζει «λυπηρή», με αφορμή, μεταξύ άλλων, την επίσημη επίσκεψη του κ. Δένδια στο Ισραήλ.
Η επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών στο Ισραήλ (στις 31/1/2023), η οποία περιλάμβανε συναντήσεις με τους Κοέν, Νετανιάχου και Χέρτζογκ, είναι, επισημαίνει ο τέως πρέσβης στην Ελλάδα, «η πρώτη επίσκεψη Ευρωπαίου υπουργού Εξωτερικών, υπό την πιο φασιστική και θρησκευτικά εξτρεμιστική εβραϊκή κυβέρνηση, την ώρα δε που κλιμακώνονται οι δολοφονίες Παλαιστινίων». Η μονομερής επίσκεψη στο Ισραήλ, αποτελεί, υπογραμμίζει ο κύριος Τουμπάσι, «μια μεροληπτική στάση που δεν εξυπηρετεί την ελληνική θέση, η οποία ζητά τον τερματισμό της ισραηλινής Κατοχής και υποστηρίζει την αρχή της λύσης των δύο κρατών, σύμφωνα με τα διεθνή ψηφίσματα και το διεθνές δίκαιο».
Παρά τις διεθνείς εκκλήσεις, νέος ανεξέλεγκτος κύκλος βίας έχει ανοίξει στη Δυτική Όχθη. Διαβάσαμε, κύριε Τουμπάσι, ακόμη και για αεροπορική επιδρομή εναντίον παλαιστινιακού νοσοκομείου. Κι επίσης για επίθεση μέσα σε Συναγωγή με νεκρούς Ισραηλινούς. Είναι αληθείς και οι δυο πληροφορίες; Οι αεροπορικές επιδρομές από το Ισραήλ πράγματι στόχευσαν νοσοκομεία και σχολεία στη Λωρίδα της Γάζας, αφήνοντας πολλά θύματα πίσω τους. Η είδηση για την συναγωγή δεν είναι αληθής. Ισραηλινά μέσα προσπάθησαν να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη. Δεν έγινε επίθεση μέσα σε συναγωγή. Ένας νεαρός Παλαιστίνιος, του οποίου ο παππούς είχε μαχαιρωθεί μέχρι θανάτου από σιωνιστές αποικιακούς εποίκους στην Ιερουσαλήμ, πριν από 20 χρόνια, επιτέθηκε με πιστόλι σε μια ομάδα εξ αυτών στην κατεχόμενη ανατολική Ιερουσαλήμ, κοντά σε μια εβραϊκή συναγωγή, και πυροβόλησε, σκοτώνοντας, 8 άνδρες. Να σημειωθεί ότι εκτός από τις αυξανόμενες κατεδαφίσεις κατοικιών σε όλη την περιοχή της Δυτικής Όχθης, συμπεριλαμβανομένης της κατεχόμενης Ιερουσαλήμ, λαμβάνει παράλληλα χώρα μια κλιμάκωση των πρακτικών αποικιακών εποικισμών, κάτι εντελώς αντιφατικό σε όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, το διεθνές δίκαιο κ.ο.κ. Στην πραγματικότητα, η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί χωρίς σοβαρή απάντηση και με ατιμωρησία τα εγκλήματα της κατοχικής δύναμης. Αλλά όπου υπάρχει κατοχή υπάρχει κι αντίσταση. Κι εσείς στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, αντισταθήκατε στη ναζιστική φασιστική κατοχή.
Οδηγούμαστε σε μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων που θα είναι πιθανώς πολυπολική. Η Ρωσία όσο και η Κίνα θα είναι οι κύριοι παίκτες, ενώ το Ισραήλ δεν θα μπορεί να διατηρήσει την ανωτερότητά του.
Η πρόσφατη νέα κλιμάκωση της έντασης είναι το αποτέλεσμα της επανεκλογής του Μπίμπι Νετανιάχου; Είναι σαφές ότι η νέα κυβέρνηση Νετανιάχου συνεχίζει κι επαυξάνει πολιτικές και πρακτικές που οι προηγούμενες ισραηλινές κυβερνήσεις εφάρμοσαν κατά της Παλαιστίνης και του παλαιστινιακού λαού. Επίσης, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι μέχρι σήμερα καμία κυβέρνηση στο Ισραήλ δεν έχει υποστηρίξει δημόσια τη λύση δύο κρατών ως βασικό συστατικό της πολιτικής της πλατφόρμας. Η ρητορική και οι ενέργειες της νέας κυβέρνησης του Ισραήλ διαιωνίζουν ένα υποκινούμενο και μεροληπτικό αφήγημα. Οι συμφωνίες του συνασπισμού της προκαλούν ανησυχία ακόμη και σε μέλη της διεθνούς κοινότητας.
Είναι πάντως ενδεικτικές και οι για ένατο συνεχόμενο Σάββατο διαδηλώσεις στο Τελ Αβίβ, κατά της μεταρρύθμισης του δικαστικού συστήματος, που προωθεί η κυβέρνηση. Ισραηλινοί ακαδημαϊκοί, μάλιστα, κρούουν τον κώδωνα ότι το Ισραήλ μπορεί να μετατραπεί σε «δικτατορία». Ακροδεξιό μέλος του υπουργικού του συμβουλίου υποστήριξε, στο μεταξύ, πως πρέπει να «σβηστεί» από τον χάρτη ένα παλαιστινιακό χωριό. Προηγουμένως, ο ισραηλινός πρωθυπουργός είχε ανακοινώσει το σχέδιο παροχής όπλων στους Ισραηλινούς πολίτες. Ποια ακριβώς είναι η σημερινή ατζέντα της κυβέρνησης υπό τον Νετανιάχου; Η κατευθυντήρια αρχή των συμφωνιών συνασπισμού της νέας ισραηλινής κυβέρνησης καθορίζεται από την πίστη στην εβραϊκή υπεροχή και την άρνηση της αυτοδιάθεσης του παλαιστινιακού λαού, είτε είναι πολίτες του Ισραήλ, υπό στρατιωτική κατοχή, είτε πρόσφυγες, συμπεριλαμβανομένων όλων των Παλαιστινίων στην εξορία. Αυτή η αρχή της εβραϊκής κυριαρχίας και ελέγχου αντικατοπτρίζεται στις προσπάθειες της κυβέρνησης να ιουδαϊοποιήσει ολόκληρη την περιοχή, υπό τον έλεγχο του Ισραήλ, μεταξύ άλλων με την προώθηση και ανάπτυξη των οικοδομών αποκλειστικά για Εβραίους στη Γαλιλαία και το Νακάμπ και τους εβραϊκούς αποικιακούς οικισμούς στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ, και το αραβικό συριακό Γκολάν.
Το ερώτημα είναι γιατί η Παλαιστινιακή Αρχή δεν ασκεί το δικαίωμά της στην αυτοάμυνα, όπως κάνει το Ισραήλ, όποτε δολοφονούνται Ισραηλινοί πολίτες; Το κράτος της Παλαιστίνης θα συνεχίσει να επιδιώκει διεθνή δράση, μέσω πολιτικών και νομικών μέσων, συμπεριλαμβανομένων διεθνών φορέων και δικαστηρίων, για την επίτευξη της λογοδοσίας του Ισραήλ, δικαιοσύνης, τερματισμού της επί δεκαετίες κατοχής του Ισραήλ και επίτευξης της ανεξαρτησίας της Παλαιστίνης στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ. Να προσθέσω ότι το Ισραήλ δεν υπερασπίζεται τον εαυτό του, υπερασπίζεται τη βιωσιμότητα της αποικιακής κατοχής του.
Εκτιμώ ότι οι επερχόμενες αλλαγές στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων και η εξασθένιση της αμερικανικής ηγεμονίας θα επηρεάσουν θετικά το Παλαιστινιακό Ζήτημα. Τότε το Ισραήλ δεν θα προστατεύεται από τη Δύση όσον αφορά την ατιμώρητη συνέχιση των παραβιάσεων και των εγκλημάτων του.
Στο πεδίο ωστόσο η Παλαιστινιακή Αρχή αφήνει απροστάτευτους τους Παλαιστίνιους πολίτες έναντι λ.χ. των Εβραίων εποίκων, τους οποίους παρακολουθεί άπραγη να καταστρέφουν και να καίνε τα σπίτια και τα χωράφια τους. Εικόνες που έχουμε κατ’ επανάληψη παρακολουθήσει σε βίντεο. Γιατί; Δεν διαθέτει αστυνομικές δυνάμεις για να προλάβει σχετικές ενέργειες; Δεν είναι μόνο οι ακροδεξιοί έποικοι που κάνουν αυτές τις παραβιάσεις και επιθέσεις, αλλά και οι δυνάμεις κατοχής που παρέχουν προστασία σε αυτούς τους εποίκους, παρότι είναι οπλισμένοι. Ακόμη και σπίτια κατεδαφίζονται ειδικά σε αυτό που ονομάζεται περιοχή C στη δυτική όχθη, που εμπίπτει στην απόλυτη κυριαρχία ασφάλειας της ισραηλινής κατοχής. Αυτό που εμείς διαθέτουμε είναι ένας περιορισμένος αριθμός αστυνομικών, με περιορισμένα και απλά όπλα που ελέγχονται και επιθεωρούνται από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής. Έχουμε όμως τους άοπλους Παλαιστίνιους πολίτες μας που αντιμετωπίζουν με τη λαϊκή τους αντίσταση αυτές τις συμμορίες εποίκων και ένοπλων δυνάμεων.
Θα επιμείνω λίγο, σε σχέση με το ρόλο της Παλαιστινιακής Αρχής, η οποία μοιάζει απλώς να παρακολουθεί αμέτοχη τις ενέργειες των ισραηλινών δυνάμεων και των εποίκων σε βάρος των Παλαιστινίων, μετρώντας μέχρι και σήμερα, από στοιχεία του Παλαιστινιακού Πρακτορείου Ειδήσεων WAFA, 68 νεκρούς Παλαιστίνιους. Θα μπορούσε να έχει ζητήσει βαρύ οπλισμό για την αυτοάμυνα, όπως έπραξε η Ουκρανία, μετά τη ρωσική εισβολή και δεν το έχει κάνει; Υπάρχει μια οξύμωρη ειρωνεία. Οι ιδιοκτήτες γης στερούνται όλα τα βασικά εθνικά και ανθρώπινα δικαιώματα.
Δηλαδή; Σύμφωνα με τη συμφωνία του Όσλο, δεν επιτρέπεται η απόκτηση κανενός είδους όπλων εκτός από απλά όπλα (τύπου Καλάσνικωφ) που σημειώνονται με σειριακούς αριθμούς και επιτηρούνται από την ισραηλινή κατοχή. Δεν επιτρέπονται τανκς ή military half tanks, μόνο απλά τζιπ, χωρίς μακρύ οπλισμό. Παρόλο που οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής χαρακτηρίζονται ως ο 4ος στρατός στον κόσμο και είναι ένα κράτος πυρηνικής ενέργειας. Από την άλλη πλευρά, οι χώρες στη Δύση που προμηθεύουν την Ουκρανία με εξελιγμένα όπλα κάθε είδους για να πολεμήσουν αυτό που αποκαλούν «εισβολή», την αντίσταση του λαού μας ενάντια στην αποικιακή κατοχή, την θεωρούν τρομοκρατία. Μιλάμε για τυπική περίπτωση double standards σε ό,τι αφορά τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο της Δύσης. Και πληρώνουμε το τίμημα.
Τι απαντάτε στους συμπατριώτες σας που υποστηρίζουν ότι η Παλαιστινιακή Αρχή δεν εκπροσωπεί τον παλαιστινιακό λαό, παρά μόνο τις συμφωνίες του Όσλο; Η Παλαιστινιακή Οργάνωση για την Απελευθέρωση (PLO), είναι ο μοναδικός και νόμιμος εκπρόσωπος όλου του παλαιστινιακού λαού που διασκορπίστηκε σε όλο τον κόσμο, έχει το κοινοβουλευτικό του συμβούλιο και την εκτελεστική επιτροπή του, ιδρύθηκε το 1964 και στη συνέχεια, το 1974, αναγνωρίστηκε από τη διεθνή κοινότητα από ψήφισμα του ΟΗΕ, όταν ο εκλιπών ηγέτης μας Γιασέρ Αραφάτ μίλησε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Η Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή ιδρύθηκε ως μέρος της συμφωνίας του Όσλο, που υπογράφηκε μεταξύ της PLO και του Ισραήλ το 1993, και υποτίθεται ότι αντιπροσώπευε μια ενδιάμεση περίοδο το μέχρι το 1999, καθώς θα ακολουθούσαν διαπραγματεύσεις για τα τελικά ζητήματα. Το γεγονός ότι το Ισραήλ δεν το επέτρεψε και δεν συμμορφώθηκε και με την ουσία του περιχομένου του Όσλο, μας οδήγησε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα. Η Παλαιστινιακή Αρχή είναι ένα όργανο κι εκλεγμένο νομοθετικό συμβούλιο και εντεταλμένη κυβέρνηση για τους Παλαιστίνιους πολίτες που ζουν στα εδάφη που καταλήφθηκαν το 1967, για να εξασφαλίσει υπηρεσίες σε όλους τους τομείς διαβίωσης, που εποπτεύει η PLO.
Ήταν μια έκπληξη η αποχή της Ελλάδας στην 4η επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης των ΗΕ, για τις νομικές συνέπειες της παράνομης παρατεταμένης ισραηλινής κατοχής.
Η απόφαση του ΟΗΕ να εξουσιοδοτήσει το Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου του Ισραήλ για έρευνα «των νομικών επιπτώσεων της συνεχούς παραβίασης από το Ισραήλ του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης του παλαιστινιακού λαού» μέσω «της κατοχής, των εποικισμών και των προσαρτήσεων (…),συμπεριλαμβανομένων των μέτρων που έχουν στόχο να τροποποιηθεί η δημογραφική σύνθεση, ο χαρακτήρας και το καθεστώς της ιερής πόλης της Ιερουσαλήμ» (απόφαση την οποία, σημειωτέον, ο Νετανιάχου αφόρισε ως «αξιοκαταφρόνητη»), είχε κάποιο αποτέλεσμα; Φυσικά το ψήφισμα που ελήφθη από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ήταν κρίσιμης σημασίας για εμάς, αφού θα ανοίξει τις πόρτες για να λογοδοτήσει το Ισραήλ στη διαδικασία λήψης τιμωρητικών μέτρων εναντίον του, όπως πάντα ζητούσαμε. Από την άλλη, ενώ αρκετά μέλη της διεθνούς κοινότητας έχουν εκφράσει ποικίλα επίπεδα ανησυχίας, δεν έχει ληφθεί ακόμη καμία σχετική δράση. Ήταν ιδιαίτερα ειρωνικό όταν μετά την ανακοίνωση ενός πολιτικού προγράμματος, που ζητούσε προσάρτηση και απαρτχάιντ, αρκετοί δυτικοί αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, καλωσόρισαν τη νέα ισραηλινή κυβέρνηση, προσφέροντάς της να συνεργαστούν μαζί της, αγνοώντας τα συνεχιζόμενα εγκλήματα και τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. Το ζήτημα της Παλαιστίνης είναι ένα διεθνές ζήτημα. Ως εκ τούτου, απαιτεί από τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει τις ευθύνες της και να τηρήσει τις δεσμεύσεις της, ιδιαίτερα τώρα, και να θεωρήσει το Ισραήλ υπεύθυνο για τις συστηματικές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων. Γίνεται όλο και πιο κρίσιμο να έχουμε αυτή τη συμμετοχή, προτού δούμε περαιτέρω επιδείνωση της πραγματικότητας των 55 χρόνων κατοχής.
Γνωρίζετε το λόγο που η Ελλάδα απείχε από την ψηφοφορία του ΟΗΕ, στην 4η επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, για τις νομικές συνέπειες της παράνομης ισραηλινής κατοχής; Για να είμαι ειλικρινής, αυτό το ερώτημα πρέπει να το απευθύνετε στην ελληνική κυβέρνηση. Για εμάς αποτέλεσε έκπληξη η αποχή της Ελλάδας. Η αποχή αυτή αποτελεί ντροπή για όλα όσα έχει βιώσει η Ελλάδα στην ταραχώδη ιστορία της. Η Ελλάδα ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει να σου αρνούνται την εδαφική και πολιτική σου ύπαρξη και τα ιστορικά εθνικά σου δικαιώματα. Η συγκεκριμένη στάση στην ψηφοφορία και η πρόσφατη επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ στο Ισραήλ αποτυπώνουν αμφότερα τη μεροληπτική στάση.
Έχετε γράψει ότι «οι επιπτώσεις των διεθνών πολιτικών μεταβλητών και ο συνεχιζόμενος πόλεμος αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη είναι μια ακόμη πρόκληση για την κυβέρνηση του Ισραήλ», ειδικά δε αν συνδεθούν με τις σχέσεις Ρωσίας-Ισραήλ, «εντός του νέου διεθνούς γεωπολιτικού συστήματος που καταρρίπτει από το βάθρο της την μονοπολική Αμερική». Μπορείτε να εξηγήσετε περαιτέρω αυτό το συλλογισμό; Ναι μεν, από ιδρύσεώς του το Ισραήλ θεωρούνταν και εξακολουθεί να θεωρείται το κακομαθημένο μωρό των ΗΠΑ και της Μ.Βρετανίας – και ειδικότερα των ΗΠΑ-, αποτελώντας μέρος των πολιτικών της ηγεμονίας των ΗΠΑ, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά και το μακρύ χέρι που επιβάλλει αυτή την πολιτική σε διαφορετικά μέρη του κόσμου, στη Λατινική Αμερική, τα Βαλκάνια και την Αφρική, ακόμη και μέσω πραξικοπημάτων και στρατιωτικών επεμβάσεων, για λόγους διατήρησης αυτής της μονοπολικής παγκόσμιας τάξης. Σήμερα ωστόσο με τις ραγδαίες γεωπολιτικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα, μεταξύ άλλων, στη Λατινική Αμερική (άνοδος της Αριστεράς), τον πόλεμο πληρεξουσίων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, που χάνει τους στόχους του και τις κρίσεις στην Ευρώπη που επηρεάζουν την ενότητα της ΕΕ, οδηγούμαστε σε μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων που θα είναι πιθανώς πολυπολική. Η Ρωσία και η Κίνα θα είναι οι κύριοι παίκτες, ενώ το Ισραήλ δεν θα μπορεί να διατηρήσει την ανωτερότητά του, ειδικά γιατί οι ρωσο-ισραηλινές σχέσεις διακυβεύονται λόγω της Ισραηλινής υποστήριξης της Ουκρανίας και των Αζοφικών ναζιστικών ομάδων.
Πώς ακριβώς θα επηρεάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία το Παλαιστινιακό; Θα δώσω μια απάντηση που θα συνδέεται με την προηγούμενη ερώτηση. Εκτιμώ ότι οι επερχόμενες αλλαγές στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων και η εξασθένιση της αμερικανικής ηγεμονίας θα επηρεάσουν θετικά το Παλαιστινιακό Ζήτημα. Τότε το Ισραήλ δεν θα προστατεύεται από τη Δύση όσον αφορά την ατιμώρητη συνέχιση των παραβιάσεων και των εγκλημάτων του. Αυτό θα μας φέρει πιο κοντά στην ειρήνη, στη βάση του διεθνούς δικαίου και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, που θα επιτρέψουν στο λαό μας να αποκτήσει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και της εθνικής ανεξαρτησίας.
«Καταστροφική η αντιπαράθεση του ΝΑΤΟ με το Ιράν στην περιοχή μας»
Συνδέεται το Ιράν και οι κάκιστες σχέσεις του με το Ισραήλ με την Ισραηλοπαλαιστινιακή σύγκρουση; Η Τεχεράνη συνεχίζει να κατηγορεί το Ισραήλ για την επίθεση με drone που έλαβε χώρα σε στρατιωτική βάση-εργοστάσιο πυρομαχικών της κεντρικής πόλης Ισφαχάν, στις 29 Ιανουαρίου. Μέρος της στρατηγικής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στο όραμα των ΗΠΑ για τη «νέα Μέση Ανατολή», μεταξύ των οποίων, η δημιουργία του ISIS και η επιβολή αυτού που ονομαζόταν Αραβική Άνοιξη, ήταν η αντικατάσταση του Ισραήλ ως εχθρού του αραβικού κόσμου με το Ιράν, μέσω των Συμφωνιών του Αβραάμ και της Συμφωνίας του Αιώνα του Τραμπ, που απορρίφθηκε από εμάς.
Προφανώς το Ιράν υποστηρίζει τη Χεζμπολάχ και τις θυγατρικές της στον Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη. Είναι ένας κύριος παίκτης στην περιοχή που αποκτά περισσότερη δύναμη, λόγω της συμμαχίας με τη Ρωσία και την Κίνα. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός θέλει πρώτα να αποδείξει στο ακροατήριό του ότι είναι ο ηγέτης και προστάτης του λαού του και ότι είναι ο μοναδικός ικανός να τολμήσει και να αναλάβει δράση κατά του Ιράν. Η επιχείρηση διείσδυσης μελετήθηκε προσεκτικά στους κύκλους λήψης αποφάσεων στο Τελ Αβίβ, έτσι ώστε να μην προκαλέσει σοβαρή ζημιά, που θα ανάγκαζε το Ιράν να απαντήσει γρήγορα και καταστροφικά στο Ισραήλ, επομένως το «χτύπημα» ήταν ένα κίτρινου επιπέδου και δεν έφτασε στο κόκκινο, προκαλώντας ωστόσο σοβαρή ηθική βλάβη στο κύρος της Ισλαμικής Δημοκρατίας και στη φήμη της Φρουράς της Επανάστασης και την αεράμυνά της. Μέχρι στιγμής, ο Νετανιάχου έχει καταφέρει να εξαπατήσει τον λαό του, αλλά δεν έχει καταφέρει να απενεργοποιήσει ούτε ένα μηχάνημα μέσα στο εργοστάσιο-στόχο στο Ισφαχάν.
Η βάση του ζητήματος, στην πραγματικότητα, εξαρτάται από τη φύση της ιρανικής απάντησης. Ποια μορφή θα έχει. Ποιο θα είναι το μέγεθός της και πότε χρονικά θα σχεδιαστεί να γίνει. Η Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση του Ιράν μελετά την επιχείρηση και τον τρόπο αντίδρασης, εξονυχιστικά. Το Τελ Αβίβ γνωρίζει και βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής και συναγερμού και η αεράμυνά του βρίσκεται σε μέγιστη επιφυλακή. Και ο Νετανιάχου προσωπικά γνωρίζει, και όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι το Ιράν θα απαντήσει. Η απάντηση δεν θα είναι μέσω ενός συμμάχου, ενός βραχίονα ή ενός φακέλου, αλλά θα είναι μια ξεκάθαρη απάντηση, της οποίας το γεωγραφικό στίγμα δεν έχει σημασία. Το σημαντικό θα είναι το ότι η απάντηση θα είναι κατ’ εξοχήν Ιρανική κι εντός της στρατιωτικής και ηθικής κλίμακας του Ιράν, χωρίς να υπερβάλλει. Σύμφωνα με πολιτικές εκτιμήσεις, η Ουάσιγκτον δεν πρόκειται να πυροδοτήσει οτιδήποτε την περιοχή, παρά τις δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ ότι είναι έτοιμος για συνολική αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Οι συνέπειες οποιασδήποτε διολίσθησης σε αντιπαράθεση με το Ιράν στην περιοχή μας θα είναι καταστροφικές. Το ενδεχόμενο το Ιράν να υποτιμήσει το μέγεθος της Ισραηλινής επίθεσης και να επιλέξει να μην απαντήσει, θα αποτελέσει το «φέρετρο», στο οποίο θα τοποθετηθεί ο άξονας αντίστασης, από την Τεχεράνη έως τη Γάζα, επομένως δεν έχει άλλη επιλογή από το να απαντήσει με ένα «χτύπημα» για να αποτρέψει το Ισραήλ. Αύριο ή μεθαύριο θα πάρουμε την απάντηση.
Ο Μαρουάν Τουμπάσι με τον Γιάσερ Αραφάτ.
Ποια ήταν η ατζέντα της πρόσφατης επίσκεψης του Αμερικανού ΥΠΕΞ στη Μέση Ανατολή; Η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας από την κυβέρνηση Τραμπ υπάρχει περίπτωση να ανακληθεί από τον Τζο Μπάιντεν; Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να ενισχύσουν τις Συμφωνίες του Αβραάμ, ευθυγραμμίζοντάς της με το περιεχόμενο της Συμφωνίας του Αιώνα, ώστε να μπορέσει το Ισραήλ , η «δύναμη κατοχή» στην περιοχή, να εξυπηρετήσει τις αμερικανικές στρατηγικές ενόψει των διεθνών αλλαγών, γνωρίζοντας ότι βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, οι Αμερικανοί επικεντρώνονται στον πόλεμο αντιπροσώπων τους κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία, ενώ μακροπρόθεσμα η μεγάλη στρατηγική για το βαθύ κράτος των Ηνωμένων Πολιτειών θα επικεντρωθεί στη διαχείριση συμμαχιών και γεωπολιτικών και οικονομικών προκλήσεων με την Κίνα και την άκρη του Ειρηνικού Ωκεανού σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν την παραπαίουσα σήμερα μονομερή ηγεμονία τους και να αποκαταστήσουν τη θέση της στη Λατινική Αμερική επιστρέφοντας στην πολιτική των πραξικοπημάτων ενάντια στην άνοδο των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων, όπως συνέβη πρόσφατα στη Βραζιλία και στο Περού. Δεν είναι στις προτεραιότητές των ΗΠΑ τώρα αυτό που συμβαίνει στην Παλαιστίνη. Η κυβέρνηση Μπάιντεν απέτυχε να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της να ανατρέψει τις παράνομες αποφάσεις Τραμπ για την Ιερουσαλήμ και τη μετεγκατάσταση της πρεσβείας τους στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ, που παραβιάζει όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, σχετικά με την Ιερουσαλήμ από το 1947, ξεκινώντας από το ψήφισμα 181 για τη διχοτόμηση της Παλαιστίνης. Προσωπικά εκτιμώ ότι ασκείται η ίδια πολιτική στις Η.Π.Α., ανεξάρτητα από την αλλαγή διοικήσεων. Για εμάς τους Παλαιστίνιους η ανατολική Ιερουσαλήμ είναι μέρος των κατεχομένων εδαφών του Κράτους της Παλαιστίνης και της πρωτεύουσάς του που ο ΟΗΕ αναγνώρισε το 2012, όπως έκαναν μέχρι τώρα 140 χώρες του κόσμου. Και θεωρούμε ότι η Ελλάδα θα ακολουθήσει, με βάση την απόφαση του κοινοβουλίου της.
Το ενδεχόμενο το Ιράν να υποτιμήσει το μέγεθος της Ισραηλινής επίθεσης και να επιλέξει να μην απαντήσει, θα αποτελέσει το «φέρετρο», στο οποίο θα τοποθετηθεί ο άξονας αντίστασης, από την Τεχεράνη έως τη Γάζα, επομένως δεν έχει άλλη επιλογή από το να απαντήσει με ένα «χτύπημα» για να αποτρέψει το Ισραήλ. Αύριο ή μεθαύριο θα πάρουμε την απάντηση.
Ποιο αποτελεί το καλύτερο για τους Παλαιστίνιους σενάριο στις επικείμενες εκλογές σε Ελλάδα και Τουρκία. Στην Ελλάδα να εκλεγεί ο Αλέξης Τσίπρας, και στην Τουρκία ο Κεμάλ Κιλιντσάρογλου; Καταρχήν, σεβόμαστε τις δημοκρατικές επιλογές κάθε λαού και δεν επεμβαίνουμε σε κανένα εσωτερικό του θέμα, όπως αντιστοίχως δεν δεχόμαστε καμία παρέμβαση στα δικά μας ως θέμα κυριαρχίας. Θεωρούμε και την Ελλάδα και την Τουρκία ως φιλικές χώρες, έχουμε συμφωνίες και με τις δύο και προσβλέπουμε πάντα στην αναβάθμιση των διμερών μας σχέσεων. Αναφορικά με τις εκλογές όμως, επαναλαμβάνω, θα σεβαστούμε τη βούληση των δύο λαών.
Φυσικά, υπάρχουν διαφορές μεταξύ των προγραμμάτων των διαφορετικών υποψηφίων που παρατηρούμε ως ορθολογικοί πολιτικοί, αποτελώντας μέρος της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής που μοιραζόμαστε, ακόμη και για τις θέσεις σχετικά με τον αγώνα των Παλαιστινίων για τον τερματισμό της κατοχής και για τις θέσεις σχετικά με τα ισραηλινά εγκλήματα-παραβιάσεις και τις πολιτικές στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ξύνοντας ωστόσο λίγο τη μνήμη, χάριν της ιστορίας, η απόφαση του ελληνικού κοινοβουλίου για την αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης και η Μικτή Υπουργική Επιτροπή ολοκληρώθηκαν την εποχή που ο Τσίπρας ήταν πρωθυπουργός, ο οποίος είχε ανταλλάξει δυο φορές με τον Πρόεδρο Αμπάς συναντήσεις και επισκέψεις σε Ελλάδα και Παλαιστίνη. Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν επίσης ένας από τους λίγους, αν όχι ο μόνος πρωθυπουργός της ΕΕ που απέτισε φόρο τιμής στον Γιάσερ Αραφάτ μετά τον θάνατό του, επισκεπτόμενος και καταθέτοντας στεφάνι στον τάφο του στη Ραμάλα, κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης.