ΜOYΣΙΚΗ: Στα πρώτα μου βήματα στο χώρο της εστίασης και αφού ένας υπεργαμάτος, μποέμ τύπος μου εμπιστεύτηκε τη μπάρα του συνοικιακού τζαζ μπαρ του, κατάφερε στη συνέχεια να με πείσει, πως από τη στιγμή που έκανα εκείνα τα ρημαδομαθήματα φωνητικής και ορθοφωνίας, θα είχε πλάκα να πιάσω κι ένα μικρόφωνο και να τραγουδήσω ροκ εν ρολ και ποπ της δεκαετίας του 60’, παρέα με τον Βασίλη και την Πέννυ. Έτσι, μεσοβδόμαδα έβαζα μπίρες και στρέιτ ποτά και τα Σάββατα τραγουδούσα φάλτσα Μπιτλς, Στόουνς και Λουκιανό Κηλαηδόνη.
Καμιά δεκαριά χρόνια μετά, αφού φυσικά είχα παρατήσει τα μαθήματα φωνητικής και είχα πιάσει για τα καλά τα σέικερ, χτύπησα τατουάζ ένα πιάνο, το πιο αγαπημένο μου μουσικό όργανο, που φυσικά ποτέ δεν αποφάσισα να μάθω να παίζω. Το μοναδικό μου απωθημένο έκτοτε, μαζί με την πολυγλωσσία. Ένα άλλο μου απωθημένο, το ραδιόφωνο, το έκανα πραγματικότητα πέρυσι, αναλαμβάνοντας το καθημερινό 20:00 – 21:00 στο Nostos Radio 100,6 FM, όπου συνεχίζω μέχρι και σήμερα. Στην εκπομπή μου, το Sui Generis Soul, διηγούμαι ιστορίες από τα μπαρ και επιλέγω μουσικές με αφετηρία τη soul, που εκτείνονται μέχρι την cool jazz, τα μπλουζ, τη φανκ και τις μουσικές του κόσμου.
ΒΙΒΛΙΑ: Ανδρώθηκα μέσα στον κόσμο του φανταστικού με τα βιβλία των Φίλιπ Ντικ, Ισαάκ Ασίμοφ, Ντάγκλας Άνταμς και Φρανκ Χέρμπερτ. Μεγαλώνοντας, δεν κατάφερα να διαχειριστώ τον ελεύθερο μου χρόνο, αφού τα μπαρ απορροφούσαν το μεγαλύτερο κομμάτι του. Μέχρι που πριν περίπου μια πενταετία, αποφάσισα να ασχοληθώ ξανά με την μοναδικά μαγική ασχολία της βιβλιοφαγίας. Έτσι, λάτρεψα Μπαλζάκ και Τσβάιχ, απόλαυσα τους σύγχρονους, Μάγιερ, Μακάρθι, Ουελμπέκ και Παδούρα και αποφάσισα να μάθω τουρκικά διαβάζοντας τον σπουδαίο Ισίδωρο Ζουργό.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Λόγω του εντατικού μου προγράμματος ομολογώ πως δεν καταφέρνω πια να βλέπω ολόκληρες τις ταινίες. Δεν με παίρνει κανείς πλέον για παρέα στο σινεμά, με έχουν μάθει όλοι. Το ίδιο και στο σπίτι. Περισσότερο απολαμβάνω πλέον τη μαγειρική, ένα καλό ποτό, ένα πούρο, όλα τα περιφερειακά δηλαδή της ταινίας. Μόνο Monty Python μπορώ να δω, ξανά και ξανά. Μόνο που εκεί, δε βρίσκω εγώ παρέα για συνοδεία. Εγώ γελάω, μόνος μου, και οι άλλοι κοιτάνε σα χάνοι τον Sir Robin και τους ιππότες που λένε Ni. Τους οποίους μάλιστα είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω και στο O2 arena του Λονδίνου, τον Ιούλιο του 2014, σε μια συγκλονιστική παράσταση-reunion.
ΣΠΟΡ: Αν εξαιρέσεις το μπάσκετ που έπαιζα ως πιτσιρικάς, τότε που ήμουν από τους λίγους στο δημοτικό σχολείο που καρφώνανε στη σχολική μπασκέτα, ποτέ δεν ήμουν αθλητικός τύπος. Μέχρι που πάτησα τα 30 μου χρόνια και αποφάσισα να προσέξω το σώμα και την υγεία μου. Έκοψα λοιπόν το ποτό, ξεκίνησα να τρέχω δέκα χιλιόμετρα, ενώ παράλληλα απέκτησα ενδιαφέρον στις Ιστορικές Ευρωπαϊκές Πολεμικές Τέχνες με όπλα και εδώ και δύο χρόνια χτυπιέμαι στο Crossfit.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Τηλεόραση δεν έχω εδώ και καμιά δεκαετία. Άρα δε ξέρω ποιος κέρδισε στο Survivor, δε μπορώ να ξεχωρίσω το Game από το Power of Love και νομίζω πως μου λείπει το SevenX, οι Απαράδεκτοι και οι Αυθαίρετοι.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Αχ, πονεμένη ιστορία. Δυστυχώς καταλαμβάνει ένα τεράστιο μέρος από το χρόνο μου, αλλά νομίζω πως είναι σημάδια των καιρών και πρέπει να ζήσουμε με αυτό. Καταρχάς, ασχολούμαι με το σάιτ μου, το Bitterbooze.com, όπου για όγδοο συνεχή χρόνο βρίσκεται στην ενεργή και μάχιμη ενημέρωση γύρω από οτιδήποτε αφορά στα μπαρ, τα κοκτέιλ και γενικά, το αλκοόλ. Φυσικά, σόσιαλ μίντια –φέισμπουκ και ίνσταγκραμ-, Netflix, χιονοστιβάδες από μέιλ και κάποια, ελάχιστα ενημερωτικά για το ποτό σάιτ, από όλο τον κόσμο.
ΤΑΞΙΔΙΑ: Ταξιδεύω πολύ και σε όλο τον κόσμο. Λάτρεψα το Βιετνάμ, ερωτεύτηκα το Σαν Φρανσίσκο, έμεινα με το στόμα ανοικτό στην Ισλανδία και συνάντησα τις πιο όμορφες γυναίκες του κόσμου στο τελευταίο μου ταξίδι, στην Αιθιοπία. Ιδανικά, θα ήθελα να ζω για ένα τρίμηνο και σε διαφορετική πόλη του κόσμου. Αν δεν τα καταφέρω, θα ήθελα να μου κάνει κάποιος δώρο ένα σπιτάκι στο Σαν Φρανσίσκο, να πηγαίνω για τρέξιμο στο Golden Gate Park και μετά για βουτιά στο Ocean Beach. Υπόσχομαι πως μέχρι τότε θα έχω μάθει και να επιπλέω.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Βύρωνα. Στα 18 έφυγα από το πατρικό μου, αλλά όχι από την περιοχή και τα πέριξ αυτής: Καρέας, Καισαριανή, Παγκράτι. Σήμερα μένω στον Υμηττό, στα σύνορα με τη Δάφνη, σε ένα τόσο ήσυχο σπίτι, ώστε οι μοναδικοί θόρυβοι που ακούω είναι ο γείτονας της απέναντι πολυκατοικίας που ροχαλίζει και ο διαγωνίως απέναντι, διάσημος τραγουδοποιός που κάνει πρόβες. Όχι, δεν κάνει κανείς στη γειτονιά μου σεξ.
ΤΩΡΑ: Είμαι συνιδιοκτήτης του μπαρ Borsalino, επί της Κολοκοτρώνη, στο κέντρο της Αθήνας. Γράφω ακόμα και συντονίζω το Bitterbooze.com, κάνω καθημερινή εκπομπή στο Nostos 100,6 FM, Δευτέρα με Παρασκευή 20:00 – 21:00, διδάσκω επίδοξους μπαρτέντερ στη σχολή Le Monde, δίνω σεμινάρια και διαλέξεις για το ποτό και φροντίζω το γάτο μου, το Γιάγκο.