Eσύ πραγματικά από που εμφανίστηκες; Που σε είχαν κρυμμένο τόσο καιρό; Τι να σας πω; Εγώ περαστικός είμαι. Άλλωστε, περαστικοί δεν είμαστε όλοι σ’ αυτή τη ζωή, Σταύρο μου, Παναγιώτη μου, αγαπητά μου παιδιά; Είναι κάποιο event που έχεις χάσει τον τελευταίο χρόνο; Ας μην είμαστε υπερβολικοί, αλλά όχι. Κάτι που δεν σου έχει τύχει στη ζωή εν γένει; Δεν έχω συναντήσει ποτέ εξωγήινο. Έτσι θέλω να πιστεύω τουλάχιστον. Γενικά πιστεύω ότι κάπου στο σύμπαν, αυτή τη στιγμή, και μια οποιαδήποτε τυχαία στιγμή αν θέλετε να το γενικεύσουμε, δύο εξωγήινοι συζητούν για το αν υπάρχει ή όχι ζωή στον πλανήτη που εμείς λέμε Γη. #TheTruthIsOutThere Επίσης δε μου έχει τύχει ποτέ αυτό. Καλύτερα δηλαδή. Μη σου τύχει που λένε.
Επειδή κάποιος μας είπε ότι ασχολείσαι με την επικοινωνία, μπορείς να μας πεις ποια είναι η μεγαλύτερη σου αρετή σε αυτή τη δουλειά; Βεβαίως. Ρωτήστε αυτόν τον κάποιον να μας φωτίσει όλους. Στις ιστορίες που λες συνήθως πόσες είναι ψέμματα και πόσες αλήθεια; Με προσβάλλετε. Δε λέω ιστορίες. Συνήθως. Αληθεύει ότι ένα πρωί φώναζες σε μια παρέα που έφευγε από ένα φεστιβάλ, «σπάστε μου το αμάξι;» Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Εγώ περαστικός ήμουνα και από κει, όπως προείπα. Όπου εκεί βάλε το Saristra Festival του Κου Βαλλάτου στην Κεφαλονιά. Εν πάσει γουέη, υπήρχε μια γενική επιθυμία να ακουστεί το «Μη μου μιλάς για καλοκαίρια», της Σοφίας της Αρβανίτη, ξέρεις. Έ, και έτυχε και είχα το συγκεκριμένο τραγούδι στο αυτοκίνητο μου και πήρα την πρωτοβουλία να το βάλω βρε αδερφέ την ώρα που τελείωσε το φεστιβάλ. Τώρα, το τι επακολούθησε με τους εξαγριωμένους φεστιβαλιστές που εκείνη την ώρα αποχωρούσαν από το χώρο, αφήστε με να το κρατήσω σε κλειστό φιλικό κύκλο. Πάντως, αν θέλετε μια απάντηση, δε θυμάμαι κάτι τέτοιο. Επόμενη ερώτηση παρακαλώ. Πιστεύεις ότι κανείς πρέπει να επενδύει στην αληθινή ομορφιά ή στην απλουστευμένη εξυπνάδα; Ερώτηση παγίδα είναι αυτή. Λοιπόν, αυτό που πιστεύω είναι ότι κάποιος πρέπει να επενδύει κάπου στο ενδιάμεσο πάντα. Να βρίσκει τη χρυσή τομή. Να τα συνδυάζει. Και όσο αφορά στη συμπεριφορά προς το γυναικείο φύλο, μιας και αγοράκια είμαστε και τα συζητάμε αυτά μεταξύ μας (όχι;) να προσπαθεί να πετύχει το συνδυασμό βάναυσου – τρυφερού, τρυφερού – βάναυσου, καταλάβατε; Μπορείς να μας πεις ποια είναι τα δύο τελευταία gadget που δεν αποχωρίζεσαι; Το λοιπόν, φέτος αποφάσισα να πάω διακοπές με βάση το αυτοκίνητό μου. Οπότε το πορτ μπαγκαζ ήταν η ντουλάπα μου και εκεί μέσα υπήρχαν επίσης: σκηνή, φουσκωτό στρώμα, σεντόνια, μαξιλάρια, πετσέτες, ομπρέλες και άλλα πολλά που δεν έχει σημασία να αναφερθούν. Σας πάω μέσω Λαμίας, αλλα θα καταλήξω. Όπως καταλαβαίνετε χρειαζόμουν ένα power bank για να φορτίζω και αυτό ήταν φωτοβολταϊκο (http://www.f25.gr/ – ωπ, νάτη κι η τοποθέτηση πρoϊόντος). Επίσης φοβερά αγαπημένη ηλεκτρική τρόμπα αυτοκινήτου των 5€, value for money που λένε, που φούσκωνει στρώμα σε 1 λεπτό μαξ και το πετάς εντός σκηνής, εκτός σκηνής, όπου θες βρε αδερφέ τελοσπάντων, και κοιμάσαι σαν άνθρωπος. Φτιάξε μια πρόταση με τις λέξεις: άπειρο, σήμερα, αιδοίο, τάρανδος, Λουδουβίκος ο 16ος, κρέμα καλέντουλα. Εδώ τα χρειάστηκα είναι η αλήθεια. Ζήτησα τη βοήθεια του κοινού και βρήκα την απάντηση στο πρόσωπο του Δημήτρη του Παπαϊωάννου (Terra Furba Festival, Spiti Cocktail Bar) ο οποίος με γραμματοσειρά φτασμένου γιατρού ή έστω φαρμακοποιού φιλοσόφησε το εξής:
Τώρα, πέρα από την πλάκα, καλό το «Αιμίλιος Νέλλας», αλλά ποιο είναι το πραγματικό σου όνομα; Όχι σοβαρά τώρα, έτσι με λένε. To γράφει στην ταυτότητα μέσα στο πορτοφόλι, το γράφει και έξω από το πορτοφόλι που με πολύ αγάπη και μεράκι φιλοτέχνησε ο φίλος Ιάσων aka Cacao Rocks. Να πέσει το λινκ
