«Έχεις μια τεράστια τρίχα στο φρύδι. Κάτσε μια να στη βγάλω». Σπάνια συνεντεύξεις τελειώνουν με αυτό τον τρόπο αλλά σε αυτή τη ζωή όλα πρέπει να τα περιμένει κανείς.
Όπως και ο Άγγελος Μπράτης που από τρομερό παιδί της ελληνικής μόδας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, βρέθηκε στην κριτική επιτροπή του “Greece’s Next Top Model” (GNTM), της τεράστιας τηλεοπτικής επιτυχίας, που η δεύτερη του σαιζόν ξεκίνησε στις 8 Σεπτεμβρίου στο Star Channel.
Σήμερα τον ξέρουν ακόμα και οι πέτρες. Ο ίδιος το έχει δεχτεί. Απολαμβάνει το παιχνίδι, τον κόσμο που επικοινωνεί μαζί του, την ευκαιρία να δοκιμαστεί και σε μεγαλύτερα ακροατήρια ως ένας επαγγελματίας που «φτιάχνει ρούχα».
Απολαμβάνει τη ζωή του στην Αθήνα. Δεν έχει τηλεόραση, πιστεύει στη δουλειά και όχι στο ταλέντο. Στο GNTM πήγε απλά για την εμπειρία.
Πώς είσαι; Μια χαρά.
Όταν ξεκίνησες ν΄ασχολείσαι με τη μόδα, τι φορούσαν στην Ελλάδα; Τέλος του ’80. Οι γυναίκες που θυμάμαι φορούσαν βάτες, στενές μέσες, μακριά μαλλιά με λακ και τέτοια.
Δείχνει κάτι το ντύσιμο για ένα λαό; Φανερώνει κάτι για την κουλτούρα του; Φυσικά και δείχνει.
Αν γύρναγες το χρόνο πίσω τι θα έλεγες για την Ελλάδα στα τέλη του ‘80; Υπήρχε μια ελευθερία. Η περίοδος της Αλλαγής. Όλοι έβγαιναν έξω, πηγαίναν στα μπουζούκια, στα πάρτι. Νομίζω ότι είναι πολύ πιο ελεύθερη η κοινωνία από ότι είναι σήμερα.
Που, ποιο είναι το πρόβλημα; Η πολιτική ορθότητα.
Σ’ ενοχλεί; Γενικά είναι καλή. Αν είναι όμως το πρότυπο η Αμερική που από την μια είναι ο Τραμπ και από την άλλη αν σου πιάσει κάποιος τον ώμο θεωρείται σεξουαλική παρενόχληση, τότε έχουμε πρόβλημα.
Στην Ελλάδα όμως δεν είμαστε σε αυτό το σημείο. Εδώ χρειάζεται ίσως λίγο περισσότερο πολιτική ορθότητα. Κοίτα, η νέα γενιά είναι πιο ανοιχτή. Βοηθούν και τα σόσιαλ μίντια. Από την άλλη εκεί είναι που βγαίνει και όλος ο κακός χαρακτήρας.
Βγάζουν έναν συντηρητισμό τα social media. Ναι, το είδα και στα κορίτσια στο GNTM. Δεν περιμένεις νέα κορίτσια να είναι τόσο συντηρητικά.
Στον τρόπο ζωής; Σε αυτά που λένε, στο πως συμπεριφέρονται, στα πρότυπα που έχουν. Δεν υπάρχει μια κριτική σκέψη από πίσω. Όλοι να λένε «να είσαι ο εαυτός σου» χωρίς να ξέρουν ποιος είναι αυτός, χωρίς να έχουν πειραματιστεί καθόλου για να τον βρουν.
Εσύ που προέρχεσαι από ένα χώρο του θεάματος, τη μόδα, πώς το κρίνεις αυτό που εκτιθέμεθα όλοι συνέχεια; Από τη μία υπάρχει μια ελευθερία αφού ο καθένας ελέγχει την εικόνα του μόνος του αλλά υπάρχει και μια παγίδα. Κάποιοι ξεχωρίζουν γιατί παρουσιάζουν τον πραγματικό τους εαυτό και άλλοι προσπαθούν να μοιάσουν σε κάποια Καρντάσιαν.
Πάντα υπάρχουν πρότυπα στο θέαμα, όμως. Ο Όσκαρ Ουάιλντ έλεγε σημασία έχει να βρεις το ρόλο σου και να τον παίξεις καλά.
Ήσουνα ο εαυτός σου στην πρώτη σεζόν του GNTM; Φέτος θα είμαι πιο πολύ.
Δηλαδή; Θα δεις. Έρχεται.
Είναι το ντύσιμο ένα από πιο εύκολα πράγματα για να δεχτεί κριτική; Πριν γνωρίσεις κάποιον τον έχεις σκανάρει τι φοράει τον έχεις τοποθετήσει κάπου. Αν δεις κάποιον με πανκ ρούχα θα καταλάβεις ότι είναι εναλλακτικός, ενάντια στο κατεστημένο. Αν δεις κάποιον με κουστούμι, γραβάτα, παπούτσια, τέλεια γραβάτα, τέλεια μαλλιά και αποτριχωμένο, πάλι σε μια κατηγορία θα τον βάλεις.
Τα λεφτά φέρνουν καλύτερο ντύσιμο; Σίγουρα φέρνουν καλύτερη ποιότητα. Εκτός αν δεν έχεις λεφτά και πάρεις κατσίκες κασμίρ, τις εκτρέφεις και μετά ράβεις τα πουλόβερ μόνος σου.
Στην Αθήνα μπορώ να το κάνω αυτό; Νομίζω, λίγο δύσκολο. Κοίτα να δεις το στυλ είναι άλλο πράγμα και δεν χρειάζεται να έχεις πολλά χρήματα. Θέλει να έχεις καλό χέρι και μάτι ώστε να ξεχωρίσεις από ένα σωρό άχρηστα πράγματα. Όταν ήμουν μικρός, χωρίς λεφτά, έβρισκα πολύ ωραία ρούχα. Κάτι κασμίρ στα παζάρια της Ρώμης. Όταν τα φοράω όλοι θέλουν να με χαϊδεύουν
Πιο στιλάτοι είναι οι Ιταλοί οι Σκανδιναβοί; Για μένα οι Σκανδιναβοί. Πιο πολύ ακόμα οι Βέλγοι στην Αμβέρσα. Ό,τι φοράνε είναι χρήσιμο. .
Όταν φτιάχνεις ένα ρούχο σκέφτεσαι πως αυτός που θα το αγοράσει μπορεί να το πετάξει μετά από λίγο καιρό; Δεν τα πετάνε ποτέ. Έχω πελάτες και το ξέρω. Τα ρούχα μου έχουν περίοπτη θέση στη ντουλάπα τους και κάθε φορά που τα φοράνε με παίρνουν και μου λένε «Άγγελε δεν ξέρω τι γίνεται αλλά όποτε φοράω κάτι δικό σου παίρνω τα καλύτερα κομπλιμέντα».
Μόδιστρο πρέπει να σε φωνάζουμε; Δεν με πειράζει να με φωνάζεις και αρχιτέκτονα, γλύπτη, κεραμίστα.
Κεραμίστα; Αν δεις πως δουλεύω, βάζω μια κούκλα στη μέση, τη γυρνάω και όπως το κάνω «χτίζω» το ύφασμα πάνω της.
Ναι, αλλά το επάγγελμα σου ποιο είναι; Φτιάχνω ρούχα.
Πώς είναι η καθημερινότητά σου; Για να δημιουργήσεις κάτι είναι θέμα έμπνευσης ή δουλειάς; Ο Πικάσο έλεγε ότι η έμπνευση όταν έρθει, είναι καλό να σε βρει την ώρα που δουλεύεις. Αν δουλέψεις θα σου έρθει και η έμπνευση. Τις περισσότερες φορές, επειδή είμαι τεχνίτης, όταν το μυαλό κολλάει, τα χέρια ξέρουν τι να κάνουν.
Όλοι στο χώρο της μόδας είναι άνθρωποι που δεν σταματάνε να δουλεύουν. Φυσικά.
Το στιλ σου πώς θα το χαρακτήριζες; Αφαιρετικό, ανάλαφρο, έχει να κάνει πάντα με το σώμα. Είναι αρχιτεκτονικό, γεωμετρικό και αυτό που πάντα προσπαθώ να κάνω είναι να είναι διαχρονικό, να μην ξέρεις σε ποια εποχή ανήκει.
Έχεις ζήσει πολύ έξω, οι ελληνικές σου επιρροές που είναι; Παντού. Στις αναμνήσεις μου. Δεν είναι έμπνευση η Ελλάδα αλλά η ελληνικότητα. Το τι είναι ελληνικό μπορείς να το βρεις και στο εξωτερικό. Αυτό που μου αρέσει είναι το φως, οι Κυκλάδες, κλισέ πράγματα, το γυμνό κάτω από τον ήλιο.
Πώς σου φαίνεται αυτό που για να δώσουν σε ένα ρούχο μια «ελληνική» ματιά, πετάνε μια Ακρόπολη πάνω; Σαν το Μοναστηράκι. Όχι ελληνικότητα είναι και Μόραλης, ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Ελύτης, οι Beetroot design, οι Deca Architecture, εσύ και εγώ.
Όταν λες έξω ότι είσαι από την Ελλάδα πως σε αντιμετωπίζουν; Όλοι τη λατρεύουν. Είναι το αγαπημένο τους μέρος για διακοπές. Τους αρέσει τρομερά η Αθήνα και μαθαίνουμε πράγματα από αυτούς που δεν ξέρουν πολλοί. Π.χ. ότι στο Μουσείο Μπενάκη έχει μια φοβερή συλλογή από κουστούμια. Εκεί ήμουνα τώρα.
Τι έκανες εκεί; Είναι ένα γενικό πρότζεκτ που διοργανώνει το Μουσείο για φιλανθρωπικό σκοπό. Έχουν ζητήσει από σύγχρονους έλληνες σχεδιαστές να επηρεαστούν από τις παραδοσιακές και να φτιάξουν κάτι καινούριο. Θα έχει ενδιαφέρον.
Πώς έμπλεξες με την τηλεόραση; Με κάλεσε η Βίκυ Καγιά που είναι φίλη να κάνω ένα δοκιμαστικό, πήγα λίγο για πλάκα, άρεσα στην παραγωγή, μετά το είδα λίγο σαν εμπειρία. Ούτε το έψαξα, να πεις ότι το προσπάθησα.
Έβλεπες τέτοιες εκπομπές; Δεν έχω τηλεόραση.
Τα επεισόδια δεν τα βλέπεις; Με φίλους μου σπίτι τους. Κουτσομπολεύουμε και γελάμε.
Περίμενες ότι θα είχε τόσο μεγάλη επιτυχία; Ήταν έκπληξη για όλους. Ίσως περίμενε ο κόσμος κάτι το εντυπωσιακό. Επίσης είναι σημαντικό ότι τα κορίτσια συμμετείχαν για πρώτη φορά οπότε δεν είχαν κάποιον μπούσουλα. Ήταν πιο ανοιχτές και πιο ειλικρινείς.
Πολύ φασαρία όμως γινόταν. Αυτό δεν το ελέγχεις.
Δεν το υποκινούσατε; Κανείς δεν υποκινεί κανέναν. Ποτέ κανείς δεν επεμβαίνει ούτε στην κριτική μας. Εμείς οι τέσσερις αποφασίζουμε ποιο κορίτσι, ποιο κορίτσι έρχεται όταν κάνουμε castings. Αλλιώς το παιχνίδι θα ήταν λάθος, θα φαινόταν στημένο.
Αν τι, δηλαδή; Αν υπήρχε καθοδήγηση, δεν θα ήταν αληθινό. Όπως και εμείς δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στο σπίτι. Βλέπω τα κορίτσια μόνο στο στούντιο και κρίνω μόνο τη φωτογραφία τους. Αλλιώς θα με επηρέαζαν οι προσωπικές σχέσεις, ο χαρακτήρας, κάτι που δεν πρέπει.
Είπαμε πριν για την πολιτική ορθότητα, το να περνά μια γυναίκα από μια τόσο σκληρή κριτική δεν την κάνει να φαίνεται σαν αντικείμενο; Γιατί;
Με τον τρόπο που τους μιλάτε. Δώσε μου ένα παράδειγμα.
Δεν τις μειώνετε με άσχημες εκφράσεις; Έτσι διαβάζω δεξιά και αριστερά. Δώσε μου ένα παράδειγμα. Εγώ δεν έχω πει ποτέ κάτι που να προσβάλλει καμία.
Μοιάζει αυτό που συμβαίνει στο GNTM με τον πραγματικό χώρο της μόδας; Μοιάζει αλλά όταν κάνεις ένα casting δεν θα πεις καμία πληροφορία στο κορίτσι. Θα τη δεις, θα της πεις ευχαριστώ και γεια. Η μόνη διαφορά είναι πως τώρα τα κορίτσια μαθαίνουν να γίνουν μοντέλα γι’ αυτό τους λέμε αυτά που συζητιούνται πίσω από την πλάτη τους, κανονικά μπροστά τους. Δηλαδή, με το που θα φύγει ένα κορίτσι θα πει ο στυλίστας, έχει χοντρούς αστραγάλους δεν κάνει, έχει κοντό λαιμό. Το κορίτσι δεν το ξέρει ποτέ αυτό αλλά στο παιχνίδι υπάρχει αλληλεπίδραση οπότε πρέπει να τους πούμε για ποιο λόγο δεν κάνει, για ποιο λόγο η φωτογραφία είναι λάθος, για ποιο λόγο δεν παίρνεις εσύ τη δουλειά.
Είναι σκληρός ο χώρος της μόδας; Πολύ. Υπάρχουν χιλιάδες κορίτσια εκεί έξω που θέλουν την ίδια δουλειά. Παίρνουν τρομερή απογοήτευση γιατί τη δουλειά στο τέλος την παίρνει μία.
Εσύ έχεις περάσει απογοητεύσεις; Πολλές. Όλοι μαθαίνουμε από τις αποτυχίες μας.
Τα κορίτσια από το παιχνίδι, μπορούν να έχουν μέλλον μετά; Εξαρτάται αν θα είναι έξυπνες ώστε να το διαχειριστούν σωστά. Η έκθεση είναι τεράστια.
Υπάρχει αγορά στην Ελλάδα; Φυσικά αλλά είναι ανάλογη με το μέγεθός της χώρας.
Παλιά όμως μήπως υπήρχαν πιο πολλά τοπ μόντελ; Μήπως οι γυναίκες ήταν πιο όμορφες;
Μήπως ήταν πιο πολύ σταρ; Ήταν. Τώρα είναι σταρ του instagram.
Με ποια θα ήθελες να συνεργαστείς; Με την Κέιτ Μος.
Όλος ο κόσμος. Γιατί είναι και κουλ και κακό κορίτσι μαζί.
Πρέπει να είναι «κακά» τα κορίτσια στο μόντελινγκ; Δεν έχω κάποια εμμονή ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι καλοί. Βαρετοί δεν πρέπει να είναι.
Βλέπεις αλλαγές στη ζωή σου μετά το GNTM; Καμία, απλά με αναγνωρίζουν στο δρόμο.
Δεν είναι αλλαγή αυτό; Δεν δίνω και πολύ σημασία, εγώ είμαι ο εαυτός μου.
Στη θέση σου δεν θα μπορούσα να βγω από το σπίτι μου.Έπαθα και εγώ μια κρίση αλλά μετά επειδή ο κόσμος ήταν πολύ φιλικός άλλαξα στάση. Δηλαδή ακόμα και αυτοί που γράφουν αρνητικά σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα, δεν υπάρχει περίπτωση να σου πουν κάτι κακό αν σε δουν μπροστά τους.
Τα διαβάζεις; Ναι. Σπάνια σβήνω τα αρνητικά. Τους αφήνω να εκτίθενται μόνοι τους.
Έχει επηρεάσει καθόλου τη δουλειά σου; Πουλάς πιο πολύ; Αυτό που έκανα φέτος είναι ότι έφτιαξα μια συλλογή με πιο χαμηλές τιμές Γιατί η δική μου δουλειά είναι πιο ακριβή και πιο ιδιαίτερη. Δεν είναι ρούχα που φοράς με ευκολία, αλλά σε ξεχωριστές στιγμές. Τώρα έχω μια δεύτερη σειρά που λέγεται “Bratis Blue” και την οποία θα δείτε πολύ σύντομα. Είναι για το επόμενο καλοκαίρι και έχει πολύ ενδιαφέρον.
Υπάρχει περίπτωση να γίνομαι πιο στιλάτοι βλέποντας το GNTM; Λες; Είναι τόση πολλή η πληροφορία από παντού και δεν ξέρω τι του μένει του καθενός;
Εσένα σε εξιτάρει να φτιάχνεις one of a kind κομμάτια ή να είσαι σε μια τεράστια αλυσίδα και να έβλεπες παντού τα ρούχα σου στο δρόμο; Όλα μ’ ενδιαφέρουν. Όμως, η μόδα είναι για να βρίσκεται στο δρόμο κι όχι στα μουσεία. Ακόμα και τα μεγάλα brands έχουν 200 κομμάτια για εκλεκτούς πελάτες αλλά πίσω από αυτά έχουν μια ολόκληρη μαζική βιομηχανία με πάρα πολλά προϊόντα. Όλα για τη διαφήμιση χρησιμοποιούνται γιατί πρέπει η κατάσταση ενός brand να παραμένει υψηλά.
Με τις τεράστιες αλυσίδες όμως δεν ντυνόμαστε και όλοι ίδια. Δεν έχει χαθεί η στυλιστική ταυτότητα του καθενός; Υποχωρεί αυτό γιατί η νέα γενιά είναι πάρα πολύ υποψιασμένη. Ψάχνουν μικρές μάρκες, θέλουν να ξέρουν από που προέρχονται τα υλικά, που φτιάχνονται, να υπάρχει ταυτότητα. Οι μεγάλες αλυσίδες πολλές φορές είναι εργοστάσια σκουπιδιών, με ρούχα που δεν αποσυντίθενται, που φτιάχνονται σε τριτοκοσμικές χώρες. Πώς γίνεται ένα t shirt να στοιχίζει 5 ευρώ; Είναι μια λογική τιμή; Αυτό σημαίνει πώς έχει κοστίσει 1 ευρώ, αλλά δεν υπάρχει ύφασμα που να κοστίζει τόσο το μέτρο. Δεν θα έπρεπε να μας προβληματίζει όλο αυτό; Είναι θέμα παιδείας να μας απασχολεί.
Η Αθήνα σου αρέσει; Έχω αυτή τη σχέση αγάπης μίσους αγάπης που έχουμε όλοι. Πώς λέει ο Καβάφης, ότι σε αυτήν εδώ τη γωνία κατέστρεψα όλη μου τη ζωή, και μιλάει για το τετράγωνο που ήταν το σπίτι του στην Αλεξάνδρεια. Έτσι βλέπουμε διάφορες γωνίες σε αυτή την πόλη που μας ξυπνάνε συνέχεια αναμνήσεις.
Δεν μας κρατάει λίγο πίσω αυτή η πόλη; Εκεί που έφευγαν όλοι, τώρα κάποιοι γυρνάν με γνώσεις, με ωραία παιδεία για να κάνουν διεθνείς δουλειές έχοντας σαν βάση την Αθήνα. Τώρα και εγώ από την Αγγλία, μετακομίζω τώρα στην Αθήνα.
Ποιο θεωρείς ότι είναι το πιο κακόγουστο πράγμα που υπάρχει; Τα κολάν.