Ο Γιάννης Κωνσταντίνου είναι ένα ντροπαλό αγόρι. Αγαπάει πολύ τον χορό, τον έσωσε από την κατάθλιψη σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής του. Κάπου εκεί αποφάσισε να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του και τους γύρω τους. Έτσι όταν ερωτεύθηκε το μπουρλέσκ αποφάσισε ότι αυτό θέλει να κάνει στη ζωή του και αυτό κάνει, καταφέρνοντας μάλιστα να βιοπορίζεται από αυτό. To καλλιτεχνικό του όνομα είναι John Celestus.
Ζει μόνιμα στο Μάντσεστερ αλλά παρουσιάζει σόου και στην υπόλοιπη Βρετανία, στη Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Σουηδία, Βέλγιο, Ελλάδα ενώ έχει κάνει και περιοδεία στις ΗΠΑ. Στόχος του είναι «το 2020 να κάνω το πρώτο Διεθνές Μπουρλέσκ και Καμπαρέ Φεστιβάλ στην Αθήνα. Γράψ’ το αυτό για να δεσμευτώ».
Στη συνάντησή μας και για τις ανάγκες της φωτογράφησης φέρνει μαζί του ένα πολύ ιδιαίτερο κοστούμι. Όταν τον ρωτώ τι είναι μου απαντά «Θέλω στην κηδεία μου να γίνει ένα πολύ μεγάλο πάρτι, οι φίλοι μου να μη θρηνούν αλλά να χαίρονται για τη ζωή που έζησα. Όμως εγώ καθώς θα είμαι κάπως απασχολημένος ως νεκρός θα χάσω το πάρτι. Κρίμα δεν είναι; Έτσι φέτος στα γενέθλια μου έκανα το πάρτι της κηδείας μου και φόρεσα αυτό. Θα κάνω ένα τέτοιο πάρτι κάθε πέντε χρόνια. Καλά να ‘μαστε».
«Τα περισσότερα άτομα που κάνουν μπουρλέσκ εάν δεν είναι τα ίδια queer είναι σίγουρα queer friendly. Έχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους που δεν μπορούν να εκφραστούν με τρόπο που δεν μπορούν στην πραγματική τους ζωή, έχει επίσης βοηθήσει να φέρει στο straight κοινό τη διαφορετικότητα».
Έχω μεγαλώσει Αθήνα. Από πολύ πολύ πιτσιρίκι ήθελα να γίνω ηθοποιός. Όμως κατάγομαι από φτωχή οικογένεια και η λογική ήταν «αν γίνεις ηθοποιός θα πεθάνεις της πείνας, σπούδασε να έχεις ένα πτυχίο». Έχω πτυχίο μάγειρα, οινοχόου και ένα μεταπτυχιακό διοίκησης εστιατορίου και μπαρ. Εργαζόμουν ως οινοχόος και ομολογώ ότι ήταν πολύ καλά τα λεφτά.
Το μπουρλέσκ το ερωτεύθηκα το 2011 όταν ως μέλος των Athens Swing Cats συμμετείχα σε ένα event με αφορμή τα δέκατα γενέθλια του περιοδικού «Υποβρύχιο». Είχαν φέρει τις Boheme Sauvage ένα μπουρλέσκ γκρουπ από το Βερολίνο στο Booze και αυτό ήταν. Την τρίτη ημέρα της διοργάνωσης οι Athens Swing Cats έκαναν ένα καμπαρέ σόου στο θέατρο Δίπυλον και μου ζήτησαν να το παρουσιάσω. Ήρθαν και οι Boheme Sauvage, Κατευθείαν μετά πήγαμε στο opening του Faust, χορέψαμε κι εκεί. Έτσι έγινε η αρχή για να μπει το μπουρλέσκ και το στριπ τιζ στη ζωή μου.
Τότε ήθελα να κάνω σόου και να είμαι πάνω στη σκηνή γιατί τελείως λάθος λόγους. Είχα πολύ μεγάλη ανάγκη για αυτοπροβολή, για επιβεβαίωση και όλη αυτή την γελοιότητα. Γι’ αυτό ακριβώς δεν ήμουν πολύ καλός. Αλλά ευτυχώς μου πέρασε και πάτησα στη γη.
Το 2014 πήγα για διακοπές στη Γλασκώβη και είπα «εδώ θέλω να ζήσω». Γύρισα Αθήνα, παραιτήθηκα από τη δουλειά μου, παράτησα τον χορό και μετά από είκοσι μέρες εγώ και η βαλιτσούλα μου ήμασταν στη Γλασκώβη.
Υπάρχει ο όρος boylesque για τα αγόρια που κάνουν μπουρλέσκ. Eίναι σχετικά καινούριος όρος, χρησιμοποιείται τα τελευταία 20 χρόνια. Ακόμη ως μορφή τέχνης το boylesque δεν είναι πολύ διαδεδομένο. Όταν έλεγα ότι κάνω boylesque με κοιτούσαν περίεργα και με ρωτούσαν τι σημαίνει αυτό.
«Πάντα η ελευθερία έρχεται με το τίμημα της ευθύνης. Όταν επιλέγεις να είσαι ελεύθερος αναγκαστικά επιλέγεις να χάσεις κάποια πράγματα από τη ζωή που όταν δεν ήσουν ελεύθερος τα είχες. Κάποιοι άνθρωποι είναι έτοιμοι να δεχτούν τις συνέπειες, κάποιοι δεν είναι. Τους στηρίζω όλους».
Η διαδικασία του στριπ τιζ πάντα μου φαινόταν πολύ ενδιαφέρουσα. Αν ήμουν γυναίκα θα ήμουν στρίπερ και θα το χαιρόμουν πάρα πολύ. Έχω περάσει καταπληκτικά σε στριπτιτζάδικα και εδώ και στο εξωτερικό. Εννοείται ότι για να γίνει αυτό όλοι και όλες οι στρίπερς πρέπει να το κάνουν με τη θέλησή τους και να το γουστάρουν. Και γενικά αυτό πιστεύω: ότι ο καθένας πρέπει να κάνει αυτό που τον κάνει ευτυχισμένο, έχω φίλες και φίλους στρίπερς, πορνοσταρς και sex workers που είναι μια χαρά γιατί αυτά τα επαγγέλματα αποφάσισαν να κάνουν.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που κάνουν σόου, κι εγώ ανάμεσα σε αυτούς, είμαστε πολύ ντροπαλά όντα. Το θέμα είναι πάνω στη σκηνή να κάνεις όσα πρέπει για να παρουσιάσεις τον εαυτό σου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Έχω κάνει σόου έχοντας διάρροια. Δεν μπορείς να έχεις αυτοπεποίθηση όταν από τη μια σκέφτεσαι «να βγάλω αισθησιακά το γάντι» και από την άλλη «Τι θα γίνει τώρα;». Δεν το κατάλαβαν όμως οι κάτω γιατί έκανα τα πράγματα όπως έπρεπε να γίνουν. Θέλει πειθαρχία όλο αυτό.
Κάθε νούμερο μπουρλέσκ φτιάχνεται με διαφορετικό τρόπο. Πολλές φορές με εμπνέει ένα τραγούδι, το ακούω και αμέσως φαντάζομαι τη χορογραφία. Συνήθως μου αρέσουν θεατρικά κομμάτια ή αργά και αισθησιακά. Η αγαπημένη μου τραγουδίστρια στον πλανήτη είναι η Μυλέν Φαρμέρ αλλά δεν έχω φτιάξει νούμερο με μουσική της.
Στο μπουρλέσκ έχω την περσόνα John Celestus. Celestus που σημαίνει ουράνιος ήταν το παρατσούκλι του πρώτου μου αγοριού. Αυτός μου το έδωσε, όταν χωρίσαμε. Όταν χρειάστηκε να κάνω facebook page αναγκάστηκα να βάλω ένα όνομα γιατί δεν ήθελα να βάλω το κανονικό μου και έτσι χρησιμοποίησα το celestus. Δεν είμαι πολύ των social media, στο προφίλ μου στο facebook ή στο instagram δεν θα βρεις καμιά πληροφορία για την προσωπική μου ζωή. Δεν είμαι και πολύ κοινωνικός άνθρωπος ούτως ή άλλως.
Έχω και drag περσόνα με το όνομα Crystal Diabolo. Τώρα τελευταία όμως και στο drag κρατάω το John Celestus γιατί μου αρέσει να μπερδεύω τον κόσμο. Το drag είναι μια μορφή τέχνης από μόνο του, που έχει πολλά παρακλάδια. Το drag (dressed as girl των σαιξπηρικών χρόνων) έχει εξελιχθεί από το άντρας ντυμένος ως γυναίκα, υπάρχουν άλλωστε πια η bio-queens. Ως drag μπορείς να κάνεις πάρα πολλά πράγματα: να είσαι ηθοποιός, να τραγουδάς, να κάνεις lyp sync, να κάνεις τσίρκο, να κάνεις μπουρλέσκ. Στο boylesque ανεβαίνω στη σκηνή ως αγόρι με έντονο μακιγιάζ, με τακούνια αλλά χωρίς να ξυριστώ ή να βάλω περούκα. Όταν κάνω drag η μεταμόρφωση μου είναι πιο θηλυκή. Προσωπικά πάνω στην σκηνή νιώθω καλύτερα ως αγόρι.
«Είναι ακριβό σπορ το μπουρλέσκ. Τώρα μαζεύω λεφτά για να πάρω ένα ζευγάρι βεντάλιες που κάνουν 1700 λίρες».
Ο John Celestus στην σκηνή είναι ένας πολύ σεξουαλικός άντρας με ανδρόγυνα χαρακτηριστικά, που δεν του αρέσουν μόνο άντρες ή μόνο γυναίκες· του αρέσουν όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο. Παρότι έχω πολλά θηλυκά στοιχεία κρατάω πολλά στερεοτυπικά ανδρικά χαρακτηριστικά όπως τα μούσια μου. Το κάνω γιατί με βολεύει, γιατί μ’ αρέσει αλλά κυρίως επειδή το 98% του κοινού μου είναι straight άνθρωποι, και γυναίκες και άνδρες, οπότε μου αρέσει να τους μπερδεύω και να τους κάνω να διερωτώνται για τον εαυτό τους και την σεξουαλικότητά τους.
Πιστεύω ότι κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν είναι μόνο straight ή μόνο gay. Κάνουμε σεξ ή για να κάνουμε παιδιά ή για να περάσουμε καλά. Αν κάνουμε σεξ για να περάσουμε καλά γιατί πρέπει να κλείσω το μυαλό μου στο τι μπορεί να μου δώσει ευχαρίστηση; Το πιο κοινό σχόλιο που μου κάνουν άντρες είναι «Είμαι straight αλλά με έκανες να αναρωτηθώ». Κι εγώ λέω «Και φυσικά μπορεί να είσαι straight, και φυσικά μπορείς να αναρωτηθείς και φυσικά μπορείς να πας και με έναν άντρα και να παραμείνεις straight. Γιατί να αγχώνεσαι;».
Όταν το νούμερο πάνω στη σκηνή είναι αισθησιακό θέλω να καυλώσω τους θεατές. Θέλω να νομίζουν ότι θέλω να κάνω σεξ με τον καθένα τους ξεχωριστά και να κάνουμε και ένα όργιο όλοι μαζί παρέα. Θέλω να νομίζουν ότι αγγίζω τον εαυτό μου γιατί θέλω να τους δώσω ηδονή. Αυτό χτίζει μια πολύ προσωπική σχέση με το κοινό. Όταν δεν κάνω kinky νούμερο έχω πολλά στοιχεία τσίρκου στο σόου μου.
Είναι ακριβό σπορ το μπουρλέσκ. Τώρα μαζεύω λεφτά για να πάρω ένα ζευγάρι βεντάλιες που κάνουν 1,700 λίρες. Αυτό είναι επένδυση γιατί θα της χρησιμοποιήσω σε σόου που θα με πληρώσουν καλύτερα οπότε θα βγάλουν τα λεφτά τους.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι που κάνουν σόου, κι εγώ ανάμεσα σε αυτούς, είμαστε πολύ ντροπαλά όντα. Το θέμα είναι πάνω στη σκηνή να κάνεις όσα πρέπει για να παρουσιάσεις τον εαυτό σου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».
Υπάρχουν καλλιτέχνες που κάνουν πολιτικό μπουρλέσκ. Ξεχωρίζω τη Rubyyy Jones που είναι φεμινίστρια, μιλάει για το body positivity και τα δικαιώματα της γυναίκας μέσα από τα νούμερα που κάνει, έχει αγγίξει θέματα όπως η άμβλωση και το κάνει σαφώς για να μιλήσει και για τον δικό της θυμό αλλά έχει στόχο να μιλήσει για κοινωνικά θέματα στον κοινό της.
Τα περισσότερα άτομα που κάνουν μπουρλέσκ εάν δεν είναι τα ίδια queer είναι σίγουρα queer friendly. Έχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους που δεν μπορούν να εκφραστούν με τον ίδιο τρόπο στην πραγματική τους ζωή, έχει επίσης βοηθήσει να φέρει στο straight κοινό τη διαφορετικότητα.
Ξεκίνησα τον χορό σε μια μαύρη περίοδο που ακόμη πενθούσα για τον μπαμπά μου που είχε πεθάνει πολύ νέος. Ήταν η διέξοδος μου, γέλασα, πέρασα όμορφα και έκανα ουσιαστικούς φίλους. Ο χορός με βοήθησε να διοχετεύσω τους εσωτερικούς μου δαίμονες δημιουργικά. Όπως εξελίχθηκα οργανικά μέσω του καμπαρέ κατανόησα καλύτερα τον εαυτό μου και αποφάσισα ότι θέλω να είμαι πολύ ειλικρινής με τον εαυτό μου και τους γύρω μου. Γι’ αυτό τον λόγο μιλάω ανοικτά για τις ιδέες μου, δεν νιώθω άσχημα για την σεξουαλικότητά μου, όχι μόνο όσον αφορά για τις προτιμήσεις μου δηλαδή αν μ’ αρέσει να πηγαίνω με άντρες ή με γυναίκες γιατί ούτως είμαι πολύ ανοιχτός για το τι θα συμβεί στο κρεβάτι μου, αλλά και για ιδέες που άλλοι δεν νιώθουν πολύ καλά όπως για παράδειγμα ότι έχω φίλους πορνοστάρ και sex workers.
«Πιστεύω ότι κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν είναι μόνο straight ή μόνο gay. Κάνουμε σεξ ή για να κάνουμε παιδιά ή για να περάσουμε καλά. Αν κάνουμε σεξ για να περάσουμε καλά γιατί πρέπει να κλείσω το μυαλό μου στο τι μπορεί να μου δώσει ευχαρίστηση;»
Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν αυτά που τους κάνουν ευτυχισμένους. Πάντα, όμως, η ελευθερία έρχεται με το τίμημα της ευθύνης. Όταν επιλέγεις να είσαι ελεύθερος αναγκαστικά επιλέγεις να χάσεις κάποια πράγματα που είχες την περίοδο που δεν ήσουν ελεύθερος. Κάποιοι άνθρωποι είναι έτοιμοι να δεχτούν τις συνέπειες, κάποιοι δεν είναι. Τους στηρίζω όλους. Αντιλαμβάνομαι τη δύναμη που χρειάζεται να κάνεις αυτό που θες ανεξαρτήτως συνεπειών αλλά αντιλαμβάνομαι την εξ ίσου μεγάλη δύναμη που χρειάζεται να μην κάνεις αυτό που θες ώστε να μπορέσεις να επιβιώσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν διωχτεί από το σπίτι τους ή έχει κινδυνεύσει η σωματική τους ακεραιότητα. Εγώ ήμουν τυχερός.
Η μαμά μου δεν ξέρει τι ακριβώς δουλειά κάνω, ξέρει ότι ασχολούμαι με κάτι καλλιτεχνικό, ότι κάνω παραστάσεις, δεν ξέρει ότι έχω γυρίσει τον κόσμο. Την είχα καλέσει στην Ελλάδα όταν έκανα παραστάσεις ως χορευτής, δεν ήρθε. Έχω αποφασίσει να μοιράζομαι τη ζωή μου μόνο με θετικούς ανθρώπους. Έχω επίσης κοντινό συγγενικό μου πρόσωπο που είναι χρυσαυγίτης. Είχε μάθει ότι παρ’ ολίγον να παντρευτώ άντρα και ήταν κουλ με αυτό. Εντάξει το ξέρω ότι ακούγεται κωμικό, είναι εδώ που τα λέμε. Αλλά οκ, έχουμε βρει τις ισορροπίες μας.
Έχω κάνει σόου πολύ άρρωστος, όταν πέθανε ο παππούς μου, έχω κάνει σόου στο ίδιο event με τον αρραβωνιαστικό μου που είχα πρόσφατα χωρίσει και δεν το ήξερε κανείς. Όταν με βρίσκουν τα δύσκολα σταματώ, απομονώνομαι για ένα λεπτό, παίρνω μια ανάσα, εκπνέω όλα τα προβλήματα της κανονικής ζωής και εισπνέω την ψυχή του John Celestus. Και συνεχίζω.