ΜΟΥΣΙΚΗ: Η μουσική χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: σε αυτήν με κομμάτια που έχω ακούσει και θέλω να τα επαναλάβω και στη μουσική που δεν έχω ακούσει, αλλά ταιριάζει στη στιγμή ή στον άνθρωπο που γνωρίζω. Για μένα η μουσική συνδέεται με τη μνήμη, μου θυμίζει τον μπαμπά μου (Καζαντζίδης, Αλεξίου), τη μαμά μου (Μούσχουρη, Πάριος), τη γιαγιά μου (Edith Piaf), τον αδερφό μου (Ιωανίδης), τη γειτονιά μου (Ρεμπέτικα), το θέατρο (Όπερα), τη Nova Melacholia (Patti Smith), την Εύα Στεφανή (Nico). Μου θυμίζει ταξίδια (Χατζηδάκις), χωρισμούς (Διονυσίου), θανάτους (Τσιτσάνης), parties (Michael Jackson), ευτυχία (Frank Sinatra). Και κάθε φορά που γνωρίζω έναν καινούριο άνθρωπο ενθουσιάζομαι αν μου προτείνει μια μουσική που δεν έχω ξανακούσει.
ΒΙΒΛΙΑ: Το ιστορικό μυθιστόρημα ήταν πάντα μεγάλη αγάπη, μιας και δεν μου έμενε τίποτα από την ιστορία μετά τις εξετάσεις. Το πιο αγαπημένο μου ήταν οι Πύλες της Φωτιάς του Steven Pressfield, που, αφού το διάβασα, το έκανα δώρο σε έναν πολύ αγαπημένο μου δάσκαλο για να καταλάβει τους προγόνους μου. Πλέον στον ελεύθερο χρόνο μου διαβάζω μόνο αστυνομικά. Αυτό όμως που παραμένει αξεπέραστο όλων είναι η Πείνα του Knut Hamsun.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Πρώτη αγαπημένη ο Άνθρωπος Ελέφαντας του David Lynch και δεύτερη αγαπημένη ο Κλέφτης Ποδηλάτων του Vittorio de Sica, μετά οι Κούκλες του Takeshi Kitano, o Rocky, η Μελωδία της Ευτυχίας, η Μαίρη Πόππινς, το Star Wars, o Άρχοντας των Δαχτυλιδιών. Οι περισσότερες των Bergman, Lars von Trier, John Cassavetes, Βέγγου, Μουστάκα, Βλαχοπούλου, Βουγιουκλάκη, Αρώνη και Λογοθετίδη.
ΣΠΟΡ: Για πολύ καιρό έκανα μόνο αερόβια, μετά έκανα μόνο χορό, μετά μόνο yoga και pilates. Πλέον έχω αποφασίσει να κάνω τα πάντα και ανάλογα με τις υποχρεώσεις μου να γυμνάζομαι όχι μόνο σε ένα μέρος αλλά και σε γυμναστήριο και σε σχολή και από το ίντερνετ και πριν την πρόβα και πριν την παράσταση. Ίσως είναι ο μόνος τρόπος να έχω σταθερότητα στη γυμναστική κι ας μην έχω σταθερότητα στον χώρο ή στο είδος. Επενδύω στο drop in!
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Μένω στην πρώτη μου γειτονιά στη Φρεαττύδα του Πειραιά. Είναι μια ήσυχη, οικογενειακή περιοχή που μου προσφέρει τη δυνατότητα μόλις βγω από το σπίτι να κατευθυνθώ προς Πασαλιμάνι για πιο ζωντανή αίσθηση ή να ακολουθήσω την εναλλακτική της Πειραϊκής που είναι μεν πιο μοναχική, αλλά τέλεια για να κάνω εξάσκηση τα κείμενά μου. Δεν έχει φανάρια, δεν έχει πολύ κόσμο, οπότε μονολογώ ελεύθερα!
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Δεν παρακολουθώ κάτι συγκεκριμένο και αν την ανοίξω πριν κοιμηθώ δε θέλω ενημέρωση, κουτσομπολιά, live shows, realities. Θέλω μια ψεύτικη ιστορία με ωραία ατμόσφαιρα.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Εννοείται καθημερινά. Τα πάντα είναι εκεί, οι συνεργάτες μου, οι φίλοι μου. Είναι τρόπος για να οργανώνω τις δουλειές μου και να ενημερώνομαι για τα πολύ βασικά.
ΤΩΡΑ: Στις 30/9, 1 &2/10 στις 17.30 θα παρουσιάσουμε την περφόρμανς Συνεργείο- ΝΟ FUTURE, στο 4th Handmade & Recycled Theater Festival, στον Τεχνοχώρο Φάμπρικα (Μεγ. Αλεξάνδρου 125 & Ευρυμέδωντος). Είναι μια παράσταση που έφτιαξα με τους μαθητές μου από το σεμινάριο συνεργείο περφόρμανς που έκανα. Η ομάδα λέγαται Τάλιρα με τους Τάνια Στυλιανίδου, Λίνα Ρόκου, Ραφαήλ Ανάργυρος Τσαντές και έκτακτη συμμετοχή Φάνης Κατέχος και Μαρία Χατζή.