ΜΟΥΣΙΚΗ: Ανήκω στην κατηγορία ανθρώπων που είχαν ανέκαθεν κάποιον από δίπλα να επιλέγει μουσική για λογαριασμό τους. Από μωρό άκουγα διαρκώς μουσική με το ζόρι – από Tom Jones και Led Zeppelin μέχρι Beethoven και Bob Marley – η γκάμα ευρύτατη. Τη σκυτάλη από την οικογένεια πήραν μετά οι σύντροφοι, με αποτέλεσμα να μην αναπτύξω ποτέ ιδιαίτερα προσωπική σχέση με τη μουσική, με εξαίρεση κάποια περίοδο κολλήματος με την Drum n Bass και τη rap. Είμαι οκ με σχεδόν όλα τα είδη, ακούω μουσική περισσότερο σαν background για τις δραστηριότητες μου, και μπορώ να ζήσω για αρκετό διάστημα χωρίς να ακούσω καθόλου. Ο Eminem πάντως μου αρέσει ακόμη.
ΒΙΒΛΙΑ: Διάβασα ένα εκπληκτικό βιβλίο, λέγεται Η Ελληνική Τέχνη από το Α έως το Ω (Key Books) – πρόκειται για ένα χιουμοριστικό εξποζέ του Ελληνικού εικαστικού συστήματος – το συστήνω ανεπιφύλακτα (γέλια, ομολογώ ότι το έχω γράψει εγώ). Εχώ ένα πρόγραμμα, να διαβάζω μίνιμουμ δώδεκα βιβλία τον χρόνο και για να το κλειδώσω γρήγορα ψιλοκλέβω, επιλέγω κυρίως μικρά βιβλία. Σε αυτό το πνεύμα διάβασα πρόσφατα το Ο γέρος και η θάλασσα του Hemingway (δε μου άρεσε καθόλου), κάτι ποιητικές συλλογές, σφηνάκια γενικά και με αυτά και με εκείνα έχω διαβάσει οκτώ βιβλία από τον Ιανουάριο.
Ημιτελή στο κομοδίνο μου (επειδή δεν είναι αρκετά μικρά) βρίσκονται το Κίνητρο και Η απάτη του Ίκαρου – και τα δύο από την Key Books, έχω κάνει επέλαση στη βιβλιοθήκη των εκδοτών μου – ανήκουν στην κατηγορία που προτιμώ, βιβλία δηλαδή όχι λογοτεχνικά. Μόλις τελειώσω με τα δώδεκα, διαβάζω χωρίς άγχος, ότι μου τραβήξει την προσοχή, όποτε έχω όρεξη και ώρα, κάτι που δεν συμβαίνει πολύ συχνά. Το άλλο αγαπημένο μου βιβλίο είναι Ο τελευταίος του Πάρτι (Λιβάνης) της Ιφιγένειας Κολλάρου, μαντέψτε γιατί!
ΤΑΙΝΙΕΣ: Η κινηματογραφική μου ενημέρωση γίνεται σχεδόν αποκλειστικά στο αεροπλάνο – σε υπερατλαντικές πτήσεις μπορεί να δω και έξι ταινίες ανά διαδρομή – και, καθώς δεν είμαι ιδιαίτερα σινεφιλ, αυτό με καλύπτει. Είναι ζήτημα να έχω πάει πάει σινεμά 6-7 φορές την τελευταία δεκαετία. Προτιμώ να βλέπω ταινίες στο σπίτι, ξάπλα με την πιτζάμα, τρώγοντας, καπνίζοντας κλπ. Προτιμώ επίσης τις σειρές – αυτό το διάστημα τρελαίνομαι για το Billions. Οι αγαπημένες μου ταινίες πάντως είναι το Less than Zero και το Trainspotting, την εποχή που τις είδα εννοείται γιατί αμφιβάλλω αν σήμερα θα μου έλεγαν κάτι ιδιαίτερο.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Βλέπω τηλεόραση μόνο όταν έχει κάτι με εμένα, δηλαδή σχεδόν ποτέ. Δε με αφορά το μέσο, το θεωρώ obsolete. Περιστοιχίζομαι όμως από άτομα που βλέπουν τηλεόραση, η αδερφή μου δουλεύει μάλιστα στην τηλεόραση οπότε συχνά όταν πηγαίνω επίσκεψη θα έχει κάτι να παίζει. Ανάλογα με τα κέφια μπορεί να κολλήσω λίγο, κάνοντας ερωτήσεις τύπου: «Τώρα σοβαρολογούν;», «Μα τι λέει;», «Ποιός είναι αυτός;» (προφανώς δε γνωρίζω κανένα τηλε-σελέμπριτι), μετά βαριέμαι και προτείνω να δούμε καμιά σειρά ή να ακούσουμε μουσική. Ειρωνικά, σκέφτομαι να κάνω μια δική μου εκπομπή για την τηλεόραση (αν γίνει αυτό, πιθανότατα ούτε αυτήν θα βλέπω).
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Δεν είμαι πολύ κοινωνική και έτσι είμαι ευγνώμων με τις (κάποτε αδιανόητες) δυνατότητες που έχουμε, που δε χρειάζεται πχ να κάνεις τηλέφωνα, να ετοιμάζεις slides, να ταχυδρομείς δελτία τύπου, να πας στη βιβλιοθήκη για να βρεις την τάδε αναφορά – είναι ευλογία. Το τίμημα είναι ότι είσαι ανά πάσα στιγμή αντιμέτωπος με ένα τάιμλαιν γεμάτο αρλούμπες, αλλά γι’ αυτο υπάρχει και το snooze. Οι πιο στενοί μου φίλοι, και πολλοί συνεργάτες, ζουν σε διαφορετικά timezones, οπότε το ίντερνετ είναι το φιλί της ζωής για τις επικοινωνίες μου. Για ειδήσεις κλπ ενημερώνομαι αποκλειστικά online, διατηρώ την επαφή με τους ανθρώπους που θέλω μέσα από το προσωπικό μου newsletter και, για να μη πολυλογώ, κάνω σχεδόν τα πάντα online. Αν και έχω μεγαλώσει στην αναλογική εποχή, με τρομοκρατεί η ιδέα της ζωής χωρίς internet.
ΣΠΟΡ: Πλέον δεν έχω τον απαιτούμενο χρόνο για περίπλοκες δραστηριότητες οπότε πηγαίνω απλώς γυμναστήριο κάθε πρωί και κάνω διαφορετικά προγράμματα, από step μέχρι ορθοσωμία. (Με σειρά εμφάνισης) έχω περάσει από: tennis, μπαλέτο, στίβο, tae kwon do, βόλεϊ, χορό κοιλιάς, skateboard, snowboard, kick boxing, κολύμβηση, pilates, pole-dancing, κάθε είδους γιόγκα, krav maga – λίγα μου φαίνονται, όλο και κάτι μου θα διαφεύγει. Η άσκηση είναι τρόπος ζωής και βασικό βήμα στη ρουτίνα αντιγήρανσης μου.
ΤΑΞΙΔΙΑ: Ταξιδεύω από πολύ μικρή, ευτυχώς ήταν στην κουλτούρα της οικογένειας μου, και έχω ζήσει αρκετά χρόνια στο εξωτερικό. Το καλύτερο ταξίδι μου ήταν πριν από τρία χρόνια – αγόρασα ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή και ταξίδεψα χωρίς πρόγραμμα, ξεκινώντας από το Λονδίνο, τελικά πάτησα πόδι σε 3 ηπείρους. Έλειψα περίπου οκτώ μήνες και ήταν η καλύτερη απόφαση που έχω πάρει στη ζωή μου. Το καλοκαίρι πήγα στο Sunshine Coast στην Αυστραλία και από εκεί στο Fraser Island, στην αρχή του Great Barrier Reef – ένα ταξίδι ζωής, που δύσκολα θα επαναληφθεί. Ταξιδεύω σε κάθε ευκαιρία και ελπίζω να συνεχίσω να μπορώ να το κάνω. Όλα τα μέρη είναι καλά, δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο ταξιδιωτικό όνειρο, ψάχνω όμως συνεργό για να πάμε κάποια στιγμή να δούμε τα Northern Lights. Μου αρέσει επίσης πολύ να ταξιδεύω μόνη μου.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Μένω στην Κυψέλη, όλη μου τη ζωή, με εξαίρεση τα διαστήματα που έμενα στο Λονδίνο, στη Φλωρεντία, στο Κίτο και στο Χιούστον, ααα και κάποιο διάστημα στην Αγία Παρασκευή. Αγαπάω τον ελαφρώς χύμα χαρακτήρα της γειτονιάς, μου αρέσουν οι ήχοι της πόλης, γενικά είμαι παιδί του κέντρου και θεωρώ αδιανόητο να μην έχεις 24ωρη πρόσβαση σε περίπτερο. Σε αυτό είμαι τυχερή γιατί στη γωνία του σπιτιού μου έχει μίνι μάρκετ-υπερπαραγωγή που πουλάει τα πάντα, από αβοκάντο μέχρι σαμπάνια και είναι ανοιχτό 24/7. Αντίστοιχα, έχω μέρη που θεωρώ γειτονιές μου σε άλλες χώρες, έδω την κομμώτρια μου, στο Κίτο το αγαπημένο μου φαρμακείο στο River Oaks το local μου στο Λονδίνο – γενικά αισθάνομαι παντού σαν στο σπίτι μου.
ΤΩΡΑ: Στις 28 Μαρτίου έχει εγκαίνια στο 9 ΕΝΝΕΑ (Κέας 9, Πλατεία Κολιάτσου) η έκθεση «Έργα που αναδεικνύουν το ύφασμα του καναπέ» που διοργανώνω και επιμελούμαι. Είναι μια ομαδική έκθεση που, με μία φράση, υποστηρίζει ότι η τέχνη ανήκει σε όλους και έχει σαν βασικό προορισμό να ομορφαίνει τη ζωή μας. Τα έργα είναι υπέροχα, ανυπομονώ να σας τη δείξουμε. Απο εκεί και πέρα, φτιάχνω έργα για την παρουσίαση – pop up έκθεση που διοργανώνουμε με τη γκαλερί Ρω & την Key Books για το βιβλίο μου στη Θεσσαλονίκη, παράλληλα με την παρουσία μας στην έκθεση βιβλίου τον Μάιο. Γράφω ένα βιβλίο με θέμα τη διεθνή τέχνη στα Αγγλικά και ετοιμάζω το ημερολόγιο της Key για το 2020. Δουλεύω επίσης σε ένα εικαστικό project που σχετίζεται με την ανακύκλωση, και ετοιμάζω ήδη την «ΕΚΠΛΗΞΗ Χ» – την επετειακή έκδοση της ετήσιας φιλανθρωπικής έκθεσης που διοργανώνω για την υποστήριξη των αστέγων της Αθήνας σε συνεργασία με την Κλίμακα ΜΚΟ (καλλιτέχνες, σας καλώ να συμμετάσχετε – οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να εκδηλώσουν ενδιαφέρον στο info@artaz.gr). Θα μείνω σε αυτά γιατί νομίζω ότι χρησιμοποίησα με το παραπάνω τον χώρο που προβλέπεται για αυτήν την απάντηση.