Η Ζέτα Δούκα σοκάρει με τις αποκαλύψεις που έκανε πριν από λίγη ώρα στον αέρα της εκπομπής Πάμε Δανάη στο Mega. Σύμφωνα με όσα εξομολογήθηκε η ηθοποιός, ο Γιώργος Κιμούλης την έβρισε και την κλώτσησε στο θέατρο, ενώ όλη τη θεατρική σεζόν είχε υποστεί ψυχολογική και λεκτική βία.
«Δεν είναι σεξουαλικής φύσεως και θέλω να το τονίσω, είναι ψυχολογική και λεκτική βία. Ήταν πριν από 13-14 χρόνια σε κεντρικό θέατρο της Αθήνας με ένα πολύ ωραίο έργο, με σπουδαίο καστ. Ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης και ηθοποιός ήταν επικεφαλής του θιάσου, ο οποίος είναι ένας σπουδαίος ηθοποιός.
Συνάντησα μια απίστευτης έντασης ψυχολογική και λεκτική βία εντός και εκτός σκηνής, με εξάρσεις, περιστατικά θυμού, απαξίωσης, ειρωνείας σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Πάνω στη σκηνή έκανε ό,τι μπορούσε προκειμένου να προκαλέσει στον άλλον ένα βραχυκύκλωμα για να τα χάσει…
Ένα βράδυ, όταν καιγόταν η Αθήνα με τα γεγονότα για τον Γρηγορόπουλο, έστειλε έναν συνάδελφο να μου πει να βγω στη σκηνή και να πω ότι ακυρώνεται η παράσταση. Όταν πήγα να τον ρωτήσω γιατί δεν το λέει αυτός ως επικεφαλής, με έβρισε, με κλότσησε και είπε «ΟΚ, πάμε τρίτο κουδούνι».
Έβαλα την αξιοπρέπεια μου κάτω από το θέατρο, έβαλα τον φόβο μου πάνω για να μην πουν ότι έκλεισε το θέατρο αυτή. Κατέρρευσα δύο φορές επί σκηνής.
Η παράσταση για την οποία μιλάω ήταν το «Πιο κοντά» (Closer), στο Θέατρο Αθηνών το 2008 – 2009. Ό,τι είπα το υπέστην από τον Γιώργο Κιμούλη».
Οι συνεργάτες της εκπομπής πάγωσαν στο άκουσμα του ονόματος «Γιώργος Κιμούλης» και η Ζέτα Δούκα συνέχισε λέγοντας:
«Γνωρίζω ότι πολλοί συνάδελφοί μου έχουν υποστεί τέτοιου είδους συμπεριφορές και από τον ίδιο και από άλλους και χειρότερα πράγματα και αυτή τη στιγμή, αυτό που κάνω είναι να ανοίξω τον δρόμο της προσωπικής και ονομαστικής ομολογίας.
Δεν μπορώ να μιλήσω…
Καλώ τους συναδέλφους μου να μιλήσουν ανοιχτά και ονομαστικά.
Δεν υπάρχει ένας άνθρωπος που μου τσάκισε τόσο πολύ την αξιοπρέπεια και με έκανε να ζήσω υπό καθεστώς φόβου και γνωρίζοντας εκ των υστέρων ότι είναι ο τρόπος του, δεν έχεις κάτι να κάνεις. Για μένα αυτός ο άνθρωπος ήταν σαν να μην υπήρχε όλα αυτά τα χρόνια».