Με αφορμή το βιβλίο του, που θα κυκλοφορήσει στις αρχές Νοεμβρίου, ο 53χρονος ηθοποιός μίλησε για τον εθισμό του στον σκοτεινό κόσμο των ναρκωτικών και του αλκοολισμού.
«Ήθελα να μιλήσω όταν πλέον θα ένιωθα σίγουρος για τον εαυτό μου. Έπρεπε να περιμένω μέχρι να είμαι εντελώς απεξαρτημένος και μακριά από την “ασθένεια” του αλκοολισμού, για να τα γράψω όλα. Με ενδιέφερε τα δικά μου βιώματα να βοηθήσουν κι άλλους ανθρώπους» ανέφερε στο περιοδικό People.
Ο Πέρι αποκάλυψε μάλιστα, πως πριν από μερικά χρόνια, σε ηλικία 49 ετών, παραλίγο να πεθάνει από υπερβολική χρήση οπιοειδών. Όπως τόνισε, πέρασε δύο εβδομάδες σε κώμα και πέντε μήνες στο νοσοκομείο, ενώ χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει σάκο κολοστομίας για εννέα μήνες.
«Με είχαν σε μηχάνημα ECMO (υποκαθιστά την καρδιακή και την αναπνευστική λειτουργία). Οι γιατροί είπαν στην οικογένειά μου ότι είχα 2% πιθανότητες να ζήσω» υπογράμμισε ο ηθοποιός.
Όταν ο Πέρι συμμετείχε στα διάσημα «Φιλαράκια» ήταν 24 ετών και ο εθισμός του στο αλκοόλ είχε μόλις αρχίσει να τον βασανίζει: «Μπορούσα να το χειριστώ, κατά κάποιο τρόπο. Ωστόσο, όταν έφτασα στα 34 μου, είχα πραγματικά μπλέξει σε πολλά προβλήματα. Υπήρχαν χρόνια που ήμουν νηφάλιος, όπως η 9η σεζόν. Και μαντέψτε ποια σεζόν πήρα υποψηφιότητα για καλύτερος ηθοποιός; Έλεγα: “Αυτό πρέπει να μου λέει κάτι”».
Αν και ο ηθοποιός προσπαθούσε να κρύβει την κατάστασή του και να κρατά τις εξαρτήσεις του επτασφράγιστο μυστικό, οι δραματικές εικόνες που τον παρουσίαζαν καταβεβλημένο, δεν άργησαν να κάνουν τον γύρο του διαδικτύου. Η εικόνα του Μάθιου Πέρι κάθε χρόνο έδειχνε να χάνεται ανάμεσα στις εξαρτήσεις και την κατανάλωση οπιοειδών, ενώ όπως επεσήμανε έπαιρνε 55 χάπια την ημέρα: «Δεν ήξερα πώς να σταματήσω. Αν ερχόταν η αστυνομία στο σπίτι μου και έλεγε, “Αν πιεις απόψε, θα σε πάμε φυλακή”, θα άρχιζα να μαζεύω τα πράγματά μου. Δεν μπορούσα να σταματήσω, γιατί η ασθένεια και ο εθισμός είναι προοδευτική. Έτσι όσο μεγαλώνεις γίνεται όλο και χειρότερο».
Οι φίλοι του και συμπρωταγωνιστές του από τα «Φιλαράκια», όπως λέει, έδειξαν κατανόηση και υπομονή με το σκοτεινό του ταξίδι: «Είναι σαν τους πιγκουίνους. Οι πιγκουίνοι, στη φύση, όταν κάποιος είναι άρρωστος ή όταν κάποιος είναι τραυματισμένος, οι άλλοι πιγκουίνοι τον περιβάλλουν και τον στηρίζουν. Περπατούν γύρω του, μέχρι ο πιγκουίνος να μπορέσει να περπατήσει μόνος του. Κάπως έτσι έκαναν και οι άλλοι ηθοποιοί για μένα».
Ο Μάθιου Πέρι μιλώντας ανοιχτά για όσα τον βασάνιζαν τα τελευταία χρόνια, εξομολογήθηκε ότι έχει πάει 15 φορές σε κέντρο αποτοξίνωσης και πλέον γνωρίζει πώς να παραμείνει νηφάλιος. Επίσης τόνισε πως έχει κάνει 14 χειρουργικές επεμβάσεις στο στομάχι του μέχρι στιγμής. «Είναι πολλές οι υπενθυμίσεις για να παραμείνω νηφάλιος. Το μόνο που έχω να κάνω είναι να κοιτάξω το σώμα μου».
«Ο θεραπευτής μου. Εκείνος μου τόνισε “Την επόμενη φορά που θα σκεφτείς να πάρεις Oxycontin (οπιοειδές φάρμακο), σκέψου ότι θα έχεις μια σακούλα κολοστομίας για το υπόλοιπο της ζωής σου”. Και ένα μικρό παράθυρο άνοιξε και έφυγα από αυτό τον εφιάλτη» σημείωσε για τον τρόπο που ξέφυγε από τα αχανή μονοπάτια των εξαρτήσεών του.
Ο Πέρι, όπως δηλώνει είναι πλέον πιο αποφασισμένος από ποτέ, να προσπαθήσει να βοηθήσει και άλλους που έχουν αγωνιστεί ενάντια στον εθισμό: «Υπήρχαν πέντε άτομα που ήταν συνδεδεμένμοι με ένα μηχάνημα ECMO εκείνο το βράδυ και οι άλλοι τέσσερις πέθαναν, μόνο εγώ επέζησα. Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί; Γιατί ήμουν εγώ; Πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος».
Στέλνοντας ένα μήνυμα στους επίδοξους αναγώστες του βιβλίου του ανέφερε: «Νομίζω ότι θα εκπλαγούν. Βρέθηκα σε πολύ άσχημη κατάσταση ορισμένες στιγμές, ήμουν πολύ κοντά στον θάνατο. Λέω στο βιβλίο ότι αν πέθαινα, θα σοκάριζα τους ανθρώπους στιγμιαία, αλλά δεν θα εξέπληττα κανέναν. Είναι πολύ τρομακτικό να ζεις με αυτή τη σκέψη. Αυτή η ασθένεια επιτίθεται σε όλους. Δεν έχει σημασία αν είσαι επιτυχημένος ή όχι».
Στο τέλος της συνέντευξης του ο διάσημος ηθοποιός υπογράμμισε το πόσο ευγνώμων νιώθει, αφού επέζησε της περιπέτειάς του: «Είμαι ευγνώμων που ζω, αυτό είναι σίγουρο. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να κάνω τα πάντα. Αυτό με το οποίο εκπλήσσομαι περισσότερο είναι η ανθεκτικότητά μου».