Mary Poppins. Το όνομα έγινε παγκοσμίως γνωστό κυρίως μέσω της ταινίας του Disney και την εμβληματική ερμηνεία της Τζούλι Άντριους το 1964. Όμως είναι δημιούργημα του 1934, της συγγραφέως Πάμελα Λίντον Τράβερς, η οποία μέσω της σειράς οκτώ βιβλίων καθόρισε την Μαίρη Πόππινς ως την απόλυτη κλασική βρετανική πρωταγωνίστρια παραμυθιού.
Η μαγική νταντά έρχεται να τιθασεύσει δύο παιδιά σε μία οικογένεια του Λονδίνου το 1910 και τελικά να αλλάξει με τις πρακτικές της όλη την οικογένεια. Χαρακτηριστικά της «όπλα», η ομπρέλα που της επιτρέπει να πετά, αλλά και μια τσάντα, η οποία χωρά ο,τιδήποτε μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους.
60 χρόνια μετά από την προβολή της ταινίας στις κινηματογραφικές αίθουσες, μπαίνει στο στόχαστρο της πολιτικής ορθότητας. Συγκεκριμένα, μετά από έρευνα του Βρετανικού Συμβουλίου Ταξινόμησης Ταινιών (British Board of Film Classification), η ταινία θεωρείται ότι περιέχει διχαστική και ρατσιστική γλώσσα. Ως αποτέλεσμα το Συμβούλιο, το οποίο έχει ιδρυθεί το 1912, απομάκρυνε το σήμα καταλληλότητας «U» (Universal) ή στα ελληνικά «Κ» (Κατάλληλο για όλους) και το αντικατέστησε με το «PG» (Parental Guidance). Απαραίτητη δηλαδή η «γονική συναίνεση».
Τι ήταν όμως αυτό που οδήγησε στην απόφαση του Συμβουλίου; Πρόκειται για την λέξη «hottentots». Ο συγκεκριμένος όρος, ο οποίος ακούγεται δύο φορές στη ταινία, θεωρείται φυλετικά προσβλητικός, καθώς τον χρησιμοποιούσαν οι Ευρωπαίοι- κυρίως κατά τον 18ο και 19ο αιώνα- για την φυλή της νοτιοδυτικής Αφρικής Κόικοϊ, με σκοπό να περιγράψουν κάποιον ως βάρβαρο και απολίτιστο.
Στη μία εκ των δύο σκηνών, ο Ναύαρχος Μπουμ αντικρίζει από μακριά τους καθαριστές των καμινάδων, οι οποίοι έχουν μαύρα πρόσωπα από τη στάχτη, φωνάζοντας «δεχόμαστε επίθεση από hottentots». Έτσι, με αφορμή την παρομοίωση αυτή, το Συμβούλιο αποφάσισε ότι όσα παιδιά ηλικίας 8 ετών και κάτω επιθυμούν να δουν την ταινία, θα πρέπει πρώτα να λάβουν «το πράσινο φως» από τους γονείς τους.
Στην επίσημη ανακοίνωση του Συμβουλίου αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι «από την έρευνα για τον ρατσισμό και τις διακρίσεις αντιλαμβανόμαστε ότι μία βασική ανησυχία για τους γονείς είναι η πιθανή έκθεση των παιδιών σε γλώσσα διακρίσεων ή σε συμπεριφορά που μπορεί να θεωρήσουν ενοχλητική ή να την επαναλάβουν χωρίς να συνειδητοποιούν την πιθανή προσβολή».
Το θέμα έχει απασχολήσει έντονα όλα τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης. Ενδιαφέρον έχει η ζωντανή δημοσκόπηση που πραγματοποιεί η εφημερίδα Daily Mail, η οποία και ανέδειξε πρώτη το ρεπορτάζ. Σύμφωνα με αυτή, το 92% των σχεδόν 4.500 συμμετεχόντων θεωρεί ότι δεν πρέπει να μπει το σήμα απαραίτητης γονικής συναίνεσης, ενώ μόλις το 6% συμφωνεί με τις αλλαγές και ένα 2% εντάσσεται στους αναποφάσιστους.
Πολλές είναι και οι αντιδράσεις των φανς στην πλατφόρμα X. Σύμφωνα με αυτές η εν λόγω αλλαγή θεωρείται «γελοία» και «οπισθοδρομική» για μία ταινία που μεγάλωσε γενεές παιδιών. «Η χώρα είναι επισήμως τρελή» γράφεται χαρακτηριστικά σε κάποια από τις αναρτήσεις.
Η ταινία του 1965 ήταν προτεινόμενη για 13 Όσκαρς και κέρδισε τα 5, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της καλύτερης ηθοποιού για την Τζούλι Άντριους, αλλά και καλύτερου τραγουδιού.