Ο Καναδάς μπορεί να είναι μια από τις πρώτες χώρες που επιτρέπουν την υποβοηθούμενη ευθανασία σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως η νέα χαλάρωση νόμων που πέρασε, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να καταστεί λύση για τους φτωχούς, ώστε να βρουν διέξοδο από την φτώχεια και την εξαθλίωση.
Σύμφωνα με το telesurenglish.net, ορισμένοι άνθρωποι που εντάσσονται στην κατηγορία για υποβοηθούμενη ευθανασία, την επιλέγουν ως λύση, επειδή έχουν εξαθλιώσει οικονομικά. Χαρακτηριστικά, μια γυναίκα στο Οντάριο, επέλεξε για ευθανασία επειδή τα επιδόματα στέγασης δεν της επέτρεπαν να αποκτήσει ένα σπίτι για να ζήσει και να αποφύγει τις ακρωτηριαστικές αλλεργίες. «Η κυβέρνηση με βλέπει ως αναλώσιμη, κλαψιάρα, άχρηστη, απόβρασμα», δήλωσε αυτή η γυναίκα, η οποία άφησε επιστολές-αποδείξεις μιας απεγνωσμένης αναζήτησης βοήθειας από την κυβέρνηση για πάνω από δυο χρόνια.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα λοιπόν, το 2016, με την έγκριση του νομοσχεδίου C-14, ενός νόμου που επιτρέπει την ιατρική ευθανασία και την υποβοηθούμενη αυτοκτονία με βοήθεια γιατρού, το Κοινοβούλιο αποφάσισε πως το καναδικό κράτος θα καλύψει τα έξοδα της ευθανασίας για τα άτομα που πάσχουν από ανίατη ασθένεια, με προβλέψιμο φυσικό θάνατο και που δεν έχουν τη δυνατότητα να στηρίξουν οικονομικά τη διαδικασία.
Παρόλα αυτά, τον Μάρτιο του 2021, οι νομοθέτες κατάργησαν την απαίτηση που έθετε ως προϋπόθεση το να είναι ανίατη η ασθένεια και βέβαιος ο επερχόμενος θάνατος του ασθενή, με αποτέλεσμα άτομα που πάσχουν από κάποια ασθένεια ή αναπηρία και που δεν μπορούν να ανακουφιστούν μέσα από αποδεκτές συνθήκες, να υποβάλλουν αίτηση για ευθανασία.
Οι αντιδράσεις για την τροπή που φέρεται να παίρνουν τα πράγματα είναι πολλές, με την Καναδική Ένωση Ψυχικής Υγείας να δηλώνει τη βαθιά απογοήτευσή της από αυτή την κυβερνητική προσέγγιση.
«Μέχρι το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης να ανταποκριθεί επαρκώς στις ανάγκες ψυχικής υγείας των Καναδών, ο υποβοηθούμενος θάνατος δεν θα πρέπει να αποτελεί επιλογή», αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση.