Όταν ο Τζορτζ Μπους ο νεώτερος σχημάτιζε την πρώτη κυβέρνησή του, το 2001, οι δημοσιογραφικές αναφορές έδιναν έμφαση στον οικονομικό πλούτο των στελεχών της, με αρκετές αμερικανικές υπηρεσίες να υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν επαφή με τα προβλήματα του αμερικανικού λαού. Συνολικά, τα στελέχη εκείνα είχαν περιουσίες οικονομικής αξίας – σε σημερινές τιμές – 250 εκατομμυρίων δολαρίων, αντιστοιχώντας μόλις στο 1/10 του πλούτου, του ανθρώπου που ο Ντόναλντ Τραμπ προορίζει για το υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας The Washington Post.
Οι πολιτικοί αναλυτές στην Ουάσιγκτον επισημαίνουν ότι ο Τραμπ συγκροτεί την πιο πλούσια κυβέρνηση στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ. Στα ονόματα που έχουν ανακοινωθεί συμπεριλαμβάνονται αρκετοί πολυεκατομμυριούχοι, ένας κληρονόμος πάμπλουτης οικογένειας, αλλά και δύο δισεκατομμυριούχοι, με συμμετοχή στη λίστα του περιοδικού Forbes, ενώ ο πλούτος της οικογένειας του ενός, έχει αξία ίση με αυτή της περιουσίας του Άντριου Μέλον, που ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ πριν από έναν αιώνα.
Τα ονόματα που ακούγονται για τις αναθέσεις σε άλλες θέσεις της νέας κυβέρνησης είναι δηλωτικά των κινήσεων του Τραμπ για τη συμμετοχή στελεχών με μεγάλη περιουσία.
Αρκετοί από τους ανθρώπους που θα αναλάβουν θέσεις ευθύνης στη νέα κυβέρνηση γεννήθηκαν πλούσιοι, σπούδασαν σε πανεπιστήμια που βρίσκονται στην κορυφή της λίστας ακαδημαϊκής αξιολόγησης των ΗΠΑ, ενώ μετά, συνέχισαν να συγκεντρώνουν περισσότερο πλούτο. Συνολικά, οι ίδιοι διαθέτουν μεγαλύτερη εμπειρία στη χρηματοδότηση πολιτικών υποψηφίων, παρά στην άσκηση κυβερνητικών καθηκόντων.
Ο πλούτος των νέων στελεχών, υποψηφίων για την ανάληψη κυβερνητικών θέσεων, έρχεται σε αντίθεση με τις προεκλογικές εξαγγελίες του Τραμπ, ενώ οι επιχειρηματικοί δεσμοί τους, ειδικότερα με τη Wall Street, έχουν προκαλέσει την άσκηση δριμείας κριτικής από τους Δημοκρατικούς. Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι τα ονόματα που έχουν γίνει σήμερα γνωστά για την ανάληψη καθηκόντων, ισχυροποιούν τον κεντρικό τόνο της προεκλογικής εκστρατείας που Τραμπ: Οι άνθρωποι που δεν ανήκουν στο «διεφθαρμένο» σύστημα της Ουάσιγκτον, αλλά ξέρουν πως να το χειριστούν και να το εκμεταλλευτούν, είναι οι καλύτεροι για να το διορθώσουν προς το συμφέρον της εργατικής τάξης.
«Οι επιλογές προσώπων ταιριάζουν επίσης με το μήνυμα του Τραμπ ότι κάνει δουλειές με ασυνήθιστο τρόπο», εξηγεί η Νικόλ Χέμερ βοηθός καθηγήτρια Προεδρικών Σπουδών στο Miller Center του University of Virginia. Ωστόσο, η ίδια υποστηρίζει ότι ο Τραμπ και η ομάδα του δεν έχουν αποτελέσματα στην προσπάθεια βελτίωσης των συνθηκών για τη μεσαία τάξη, αλλά και τους φτωχούς Αμερικανούς. «Δε γνωρίζουν τις εμπειρίες ζωής των ανθρώπων αυτών. Θα είναι ένα πραγματικό τεστ για το αν η συμπάθεια είναι αρκετή. Είναι αρκετό να μεταφέρεις και να λες αυτά που σου λένε;», διερωτάται η Χέμερ.