Η δημιουργική διαδικασία υπό τις συνθήκες της καραντίνας για μένα δεν είχε τρομακτικές διάφορες στο mentalité από την εποχή της κανονικότητας. Το σινεμά είναι μια ακριβή τέχνη και στην Ελλάδα έχουμε μάθει να παράγουμε με τα ελάχιστα μέσα. Είναι αλήθεια πως εν προκειμένω δεν είχα καν συνεργείο ή εξοπλισμό, είχα όμως την τύχη να έχω δίπλα μου το Γιώργο Βαλσαμή, μόνιμο συνεργάτη μου στο πόστο της διεύθυνσης φωτογραφίας, οπότε ένιωθα απολύτως ασφαλής πως θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε κάτι, ακόμα και με ένα κινητό.
Κατά τη διάρκεια της ανάθεσης του έργου βρισκόμουν στο νησί καταγωγής μου, την Κεφαλονιά. Αν βρισκόμουν στην Αθήνα είναι βέβαιο πως θα λειτουργούσα εντός του comfort zone μου συνεργαζόμενος με ηθοποιούς και φτιάχνοντας ίσως μια διαλογική σκηνή. Το γεγονός ότι βρισκόμουν απομονωμένος στο νησί, και έτσι δεν είχα τη δυνατότητα να αξιοποιήσω τα αβαντάζ που θα μπορούσε να μου παρέχει η έδρα μου, με έσπρωξε σε μια κατάσταση βαθύτερης αναζήτησης και οικειοθελούς ρίσκου να επιχειρήσω κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ πιο πριν.
Κάπως έτσι οδηγήθηκα στη συγγραφή ενός εσωτερικού μονολόγου και εν τέλει στη δημιουργία της πιο προσωπικής ταινίας μου. Με όχημα μια φαντασιακή κατάσταση όπου ο κόσμος έχει πληγεί από μια επιδημία ύπνου και ένα αγόρι που ακόμα δεν έχει νοσήσει στέλνει μια home-video ερωτική επιστολή στο κορίτσι του που έχει κοιμηθεί, έκανα μια περιήγηση στον τόπο μου και ήρθα σε επαφή με την ιστορία μου μέσα σε αυτόν, μέσα απ’το πρίσμα κάποιου που ενώ βρίσκεται στο σπίτι του, είναι μακριά από εκεί που θα ήθελε να είναι.
Μερικώς μυθοπλαστικά, μερικώς εξομολογητικά, προσπάθησα να μιλήσω μια γλώσσα βαθιά δική μου με την ελπίδα να αποδειχθεί οικουμενική και να αισθανθούν αυτά που είχα να εκφράσω όσοι περισσότεροι άνθρωποι γίνεται. Εν κατακλείδι, οι περιοριστικές αυτές συνθήκες ήταν για μένα απελευθερωτικές καθώς μπόρεσα να είμαι πιο ειλικρινής από κάθε άλλη φορά.
As you sleep the world empties | Vasilis Kekatos from Onassis Stegi on Vimeo.