Συνήθως ο ήχος κατά τις πορείες είναι θόρυβος, δυνατοί ή ενοχλητικοί ήχοι ή «πολιτικός» θόρυβος. Αλλά μετά τις διαδηλώσεις, το κέντρο της Αθήνας γεμίζει «ήρεμους» ήχους και σιωπή.
Ο θόρυβος των διαδηλωτών είναι πια μια ισχυρή ακουστική μνήμη. Το έργο «The Politics of Urban Silence» είναι μια ηχητική εγκατάσταση που παρουσιάζει τη μετατροπή της Αθήνας από θορυβώδη πρωτεύουσα σε πόλη φάντασμα.
Στις διαδηλώσεις οι φωνές και οι μαζικές κινήσεις των διαδηλωτών μεταδίδονται ως δονήσεις στο εσωτερικό μεταλλικών αντικειμένων, όπως κολώνες και κάγκελα. Οι δονήσεις των διαδηλώσεων ηχογραφήθηκαν με πιεζοηλεκτρικά μικρόφωνα και αναμίχθηκαν ως ακουστική μνήμη με τη μεταγενέστερη σιωπή.
Το έργο αποσκοπεί να δείξει την κενότητα τού αστικού τοπίου ως αντήχηση της διαδήλωσης. Τη σιωπή ως πολιτική στάση.
Αυτόν τον ήχο της… σιωπής προσπάθησε να αποδώσει στο έργο η μουσικολόγος Ανδρομάχη Βρακατσέλη, η οποία όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η ηχητική εγκατάσταση The Politics of Urban Silence «αφορά την πολιτική του θορύβου και της σιωπής.