Το σινεματικό ντοκιμαντέρ “The Wonder Kid” συμμετείχε στο 19το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσαλονίκης, όπου βραβεύθηκε, στο Oaxaca Sports Film Festival Mexico, στο 11το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας, όπου κέρδισε τιμητική διάκριση καλύτερης ταινίας και στο 11το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Ιράν.
Ο τίτλος της ταινίας αναφέρεται στον 19χρονο Αλέξη Τσανικίδη, το «παιδί θαύμα» όπως τον ονομάζει η Διεθνής Ομοσπονδία Πυγμαχίας και η κάμερα του Γιώργου Παντελεάκη τον ακολουθεί στην καθημερινότητά του, τις προσωπικές του στιγμές, τον τραυματισμό του, το άδικο «κόψιμό» του από την Ολυμπιάδα του Ρίο – ένα πορτρέτο φτιαγμένο από τα υλικά που φτιάχνονται τα όνειρα με τζαζ υπόκρουση και την αίσθηση μιας ιστορία που αφορά περισσότερους απ’ όσους γνωρίζουν τον κόσμο του μποξ.
Από το ειδικό στιλ που αναπτύσσει ο Αλέξης Τσανικίδης μαζί με τον πατέρα του, μέχρι τη μνημειώδη απόφαση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Πυγμαχίας να ιδρύσει το δικό της επαγγελματικό πρωτάθλημα, αλλάζοντας το πυγμαχικο τοπίο για πάντα, το “The Wonder Kid” γίνεται η ιστορία ενός παιδιού που ήθελε να αλλάξει τους κανόνες, ενός αθλήματος που μοιάζει να χειραφετείται ως το πιο τίμιο όλων των Ολυμπιακών Αγώνων και μιας χώρας που συνεχίζει να τρέφει τα όνειρα παιδιών της ελληνικής κρίσης.
“Γνωρίζω πως είμαι μια πολεμική μηχανή. Για αυτό τον λόγο δεν μπλέκω ποτέ σε καυγάδες. Ελέγχω τα νεύρα μου και τον θυμό μου με την προπόνηση.” -Α. Τσανικίδης
“Θέλω πολύ να τη δει όσο πιο πολύς κόσμος μπορεί, παρά να του μιλήσω εγώ για αυτήν. Κατά τον αδελφό Αριστοτέλη, η Ιστορία λέει τα πράγματα όπως έγιναν, ενώ η Ποίηση όπως θα έπρεπε να είχαν γίνει. Μια ταινία Τεκμηρίου κάνει και τα δύο, ενώ είναι ένα έργο Τέχνης.” -Γ. Παντελεάκης
“Δεν είναι μόνο η απεικόνιση της καθημερινότητας του πυγμάχου με τις εικόνες των δρόμων και του τραίνου είναι και ο συμβολισμός της ζωής ενός φτωχού νέου ανθρώπου και της οικογένειας του που ξεκινάει από πυκνοκατοικημένες, φτωχές και βρώμικες περιοχές της Αθήνας για να προχωρήσει, όχι προς τα βόρεια προάστια, αλλά σε πιο όμορφες περιοχές.”–Ι. Μπαχάς
“Η Πυγμαχία είναι μια θεραπεία της ψυχής” αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ο εξειδικευμένος ορθοπεδικός που γνώρισε το άθλημα μέσα από την αντιμετώπιση των προβλημάτων που βίωσε ο νεαρός πυγμάχος στην πορεία του για την κατάκτηση του χαρακτηρισμού που του έδωσε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Πυγμαχίας, η Α.Ι.Β.Α.: “Παιδί Θαύμα”. Στον χαρακτηρισμό του ως θαύμα φθάνει και ο θεατής είτε δει, ακούσει και προσέξει τις συνεντεύξεις και τις δηλώσεις των παραγόντων και των προπονητών για τον Αλέξη Τσαντικίδη, είτε ευαισθητοποιηθεί από την προσωπική ιστορία και τον κοπιώδη και επίπονο αγώνα για την αποθεραπεία του μέσα από τις αφηγήσεις του πατέρα και του ιατρού του. Διότι, δεν είναι “θαύμα” μόνο καθώς είναι ασυναγώνιστος στις αναμετρήσεις του με τους πυγμάχους της κατηγορίας του σε Ελλάδα και εξωτερικό αλλά και γιατί παρά τον τραυματισμό του στους ώμους που κατακρήμνισε την καριέρα του στην αρχή της (από εσφαλμένη προπονητική τακτική), βρήκε το θάρρος, την ψυχική δύναμη και το κουράγιο να επανέλθει στην κορυφή. Ο γιατρός του μας αφηγείται πως τον εξέπληξε το γεγονός πως ο Αλέξης γυμνάζονταν στα όρια των δυνατοτήτων του και ακόμη πως ενώ έκλαιγε από τον πόνο δεν εγκατέλειπε την προσπάθεια.
Το 2013 ο Γιώργος Παντελεάκης δημιουργεί το πρώτο του ντοκιμαντέρ γύρω