Τρεις ειδικούς επέλεξε το British Film Institute για να παρουσιάσουν τα καλύτερα -κατά τη γνώμη τους- indie animation films της περσινής χρονιάς: τον Chris Robinson για τα καλύτερα animation films διεθνώς, τον Alex Dudok de Wit για τα καλύτερα μικρού μήκους και τον Jez Stewart για τους καλύτερους καρπούς της βρετανικής σκηνής animation του 2016.
Ο Chris Robinson σχεδόν «αυθάδικα» δηλώνει ότι, έχοντας παρακολουθήσει γύρω στις 2.000 ταινίες κινούμενων σχεδίων τα τελευταία 25 χρόνια, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια να εκπλαγεί. Οι κορυφαίες επιλογές του από την περσινή παραγωγή, πάντως, είναι το «Before Love» του Ρώσου Igor Kovalyov, το «Impossible Figures and Other Stories II» της Πολωνής Marta Pajek, το «Datum Point» του Ιάπωνα Ryo Orikasa, το «Nighthawk» της Σλοβένας Špela Čadež, το «Louise en Hiver» του Γάλλου Jean-François Laguionie και, τέλος, το «Pscionauts, The Forgotten Children» των Ισπανών Pedro Rivero και Alberto Vázquez.
«Ευθαρσώς» ο de Wit λέει ότι η περυσινή σοδειά μικρού μήκους animation ήταν πλούσια και εφευρετική σε σημείο ζάλης. «Αυθαίρετα» -έτσι τονίζει- διάλεξε πέντε: Το «Blind Vaysha» του Καναδού Theodor Ushev, το «Peripheria» του Γάλλου David Coquard-Dassault, το «Sunday Lunch» της Γαλλίδας Céline Devaux, το «Deer Flower» του Kangmin Kim (Νότια Κορέα/ΗΠΑ) καθώς και το «De Staat – Witch Doctor», καρπό του ολλανδικού στούντιο «Studio Smack».
Σκύβοντας πάνω στην περυσινή παραγωγή animation (της ανεξάρτητης σκηνής, πάντα) στην Βρετανία, ο Στιούαρτ διαλέγει το «Soft Crash» του Alan Warburton, το «Roger Ballen’s Theatre of Apparitions» της Emma Calder και του Ged Haney, το «G-AAAH!» της Elizabeth Hobbs, το «The Last Job on Earth» από το στούντιο Moth Animation και το «Johnno’s Dead» του Chris Shepherd.
Το BFI είναι γενναιόδωρο. Συνοδεύει την ανασκόπηση του 2016 με teasers ή trailers όλων (πλην μιας) των επιλογών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, δίνει και όλη την ταινία. Χαρά!