«Love, love me do/You know I love you/I’ll always be true/So please love me do». Αυτοί οι απλοί στίχοι συνοδευόμενοι από έναν χορευτικό ρυθμό και μια χαρακτηριστική μελωδία φυσαρμόνικας έφτασαν για πρώτη φορά στα αυτιά των ακροατών του βρετανικού ραδιοφώνου στις 5 Οκτωβρίου του 1962, συστήνοντας ένα τετραμελές κιθαριστικό συγκρότημα με όνομα The Beatles. Το παρθενικό Love me do σκαρφάλωσε με εντυπωσιακή ταχύτητα στο νούμερο 17 των βρετανικών charts, αλλά η έκπληξη ήρθε με τη συμβολική «κατάκτηση» της Αμερικής από το συγκρότημα, όταν το τραγούδι χτύπησε την κορυφή δύο χρόνια αργότερα, εκτοξεύοντας τους Beatles στο πάνθεον των μουσικών θρύλων.
Μερικά χρόνια πριν το 1958-59, όταν ο 16χρονος Paul McCartney σκάρωνε τη φόρμα του τραγουδιού σε ένα τετράδιο ενώ έκανε κοπάνα απ’ το σχολείο, δεν φανταζόταν την επιτυχία που έμελλε να τους χαρίσει. Τότε ήταν ήδη φίλοι με τον John Lennon – ο οποίος πιθανόν έγραψε τη «γέφυρα» του κομματιού- και μαζί έγραφαν τραγούδια σε ένα σχολικό τετράδιο με την επιγραφή Another Lennon–McCartney Original. Μάλιστα, ο Lennon είχε μάθει να παίζει φυσαρμόνικα από το θείο του και την περίοδο των πρώτων ηχογραφήσεων χρησιμοποιούσε μια που είχε κλέψει από ένα μαγαζί με μουσικά όργανα στην πόλη Άρνεμ της Ολλανδίας όπου οι Beatles έκαναν περιοδεία.
Tο Love me Do ηχογραφήθηκε από τους Beatles σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις με τρεις διαφορετικούς ντράμερ στο στούντιο της EMI Studios στο Λονδίνο. Η πρώτη έγινε στις 6 Ιουνίου 1962 με ντράμερ τον Pete Best. Αυτή η έκδοση που παλαιότερα θεωρούνταν χαμένη είναι διαθέσιμη στο μεταγενέστερο άλμπουμ Anthology 1. Η δεύτερη ηχογράφηση έγινε στις 4 Σεπτεμβρίου 1962, μετά από 15 εκτελέσεις. Τον Αύγουστο , ο Best είχε αντικατασταθεί από τον Ringo Star αφού ο παραγωγός Τζορτζ Μάρτιν δεν ενέκρινε τη δουλειά του πρώτου και θεωρούσε ότι δεν ήταν κατάλληλος για στούντιο. Η δεύτερη ηχογράφηση έγινε στις 11 Σεπτεμβρίου 1962 . Μία εβδομάδα αργότερα , οι Beatles επέστρεψαν στο ίδιο στούντιο και έκαναν μια ηχογράφηση του «Love Me Do» με τοAndy White στα ντραμς, ενώ ο Star έπαιζε ντέφι. Ο ήχος από το ντέφι δεν υπάρχει στην ηχογράφηση της 4ης Σεπτεμβρίου και αυτός είναι ο ευκολότερος τρόπος για να διακρίνει κανείς τις δύο ηχογραφήσεις.
Η ηχογράφηση που χρησιμοποιήθηκε για την κυκλοφορία του τραγουδιού ήταν η τελευταία και για πολλά χρόνια πιστευόταν ότι η έκδοση με το Ringo Star στα ντραμς είχε καταστραφεί από το αρχείο της ίδιας της εταιρείας. Τελικά, το 1980 η έκδοση ανακτήθηκε από ένα 45άρι δίσκο βινυλίου και κυκλοφόρησε με το The Beatles Box, ένα σετ με 8 δίσκους ηχογραφήσεων.