Ο Ίαν Κέρτις (Ian Curtis) γεννήθηκε στο Ολντ Τράφορντ του Μάντσεστερ στις 15 Ιουλίου 1956 και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο γειτονικό Μάκλσφιλντ. Από μικρός έγραφε ποιήματα και τραγούδια και είχε πάθος με τη μουσική, παράλληλα με τις πολύ καλές του επιδόσεις στο σχολείο. Μετά την αποφοίτησή του δούλεψε σε δισκοπωλείο, ενώ διατέλεσε για ένα μικρό διάστημα δημόσιος υπάλληλος. Μικρός και στα οικογενειακά βάσανα, παντρεύτηκε σε ηλικία 19 ετών τη συνομήλική του Ντέμπορα Γούντραφ.
Η μοίρα του άλλαξε ριζικά, όταν παρακολούθησε μια συναυλία των Sex Pistols στο Μάνστεστερ τον Ιούλιο του 1976. Εκείνο το βράδυ αποφάσισε να γίνει μουσικός. Λίγο καιρό μετά, γνώρισε δύο άλλους νεαρούς μουσικούς, τον κιθαρίστα Μπέρναρντ Σάμερ και τον μπασίστα Πίτερ Χουκ, οι οποίοι σκόπευαν να ιδρύσουν ένα συγκρότημα. Κατά τύχη και οι δυο τους είχαν παρακολουθήσει τη συναυλία των Sex Pistols στο Μάντσεστερ, όπως και ο Κέρτις.
Το νέο συγκρότημα ονομάστηκε Warsaw (από το τραγούδι του Ντέιβιντ Μπάουι «Warsawa») και λίγο αργότερα, λόγω νομικών περιπλοκών, μετονομάστηκαν σε Joy Division. Στις 29 Μαΐου 1977 εμφανίσθηκαν για πρώτη φορά επί σκηνής, ανοίγοντας τη συναυλία των Buzzcocks, με τον Στίβεν Μόρις στα ντραμς, που έγινε το τέταρτο μέλος της παρέας. Τον επόμενο χρόνο υπέγραψαν με τη νεοσύστατη δισκογραφική εταιρεία Factory Records, που έγραψε ιστορία στο αγγλικό ροκ.
Οι Joy Division ηχογράφησαν δύο αριστουργηματικούς δίσκους, που αποτέλεσαν την απαρχή αυτού που μουσικοκριτικοί ονόμασαν post-punk, ένα πανκ όχι οργισμένο και εξωστρεφές, όπως αυτό τον Sex Pistols και των Clash, αλλά εσωστρεφές και ενδοσκοπικό. Πρόκειται για τα άλμπουμ «Unknown Pleasures» (15 Ιουνίου 1979) και «Closer» (18 Ιουλίου 1980).
Ο Ίαν Κέρτις ανέπτυξε ένα μοναδικό χορευτικό στυλ επί σκηνής, απότοκο της επιληψίας από την οποία έπασχε. Τα τραγούδια του ήταν απαισιόδοξα και σκοτεινά, γεμάτα από θάνατο, βία, αποξένωση και κοινωνική αποσύνθεση. Η φωνή του, απόκοσμη και μπασοβαρύτονη, τον έκανε να ακούγεται μεγαλύτερος από την ηλικία του. O Κέρτις επηρεάστηκε στιχουργικά από συγγραφείς, όπως ο Γουίλιαμ Μπάροουζ, ο Τζέι Μπάλαρντ και ο Τζόζεφ Κόνραντ, ενώ μουσικά και σκηνικά από τους Λου Ριντ, Τζιμ Μόρισον, Ίγκι Ποπ και Ντέιβιντ Μπάουι.
Η επιληψία και τα προσωπικά προβλήματα αποτέλεσαν βαρύ φορτίο για τον Ίαν Κέρτις. Μία μέρα πριν από την έναρξη της αμερικανικής περιοδείας του συγκροτήματος, στις 18 Μαΐου 1980, κρεμάστηκε μ’ ένα καλώδιο στην κουζίνα του σπιτιού του στο Μάκλσφιλντ, υπό τους ήχους του άλμπουμ του Ίγκι Ποπ «The Idiot». Λίγες μέρες αργότερα κυκλοφόρησε το τραγούδι του «Love Will Tear Us Apart», που αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιτυχία των Joy Division.
Οι Joy Division διαλύθηκαν την ίδια μέρα, όπως είχαν προαποφασίσει, εάν κάποιος τους πέθαινε ή εγκατέλειπε το συγκρότημα. Τα επιζώντα μέλη των Joy Division δημιούργησαν τους New Order, που γνώρισαν επιτυχία τα επόμενα χρόνια.
Η χήρα του Κέρτις, Ντέμπορα, κυκλοφόρησε το 1996 το βιβλίο «Touching from a distance» και αποκάλυπτε πολλές ιδιωτικές στιγμές του αυτόχειρα ρόκερ, όπως την πορεία της αρρώστιας του και τη νοσηλεία του σε νοσοκομείο, αλλά και τον δεσμό του με τη βελγίδα δημοσιογράφο Ανίκ Ονορέ, που κλόνισε τον γάμο του. Στο βιβλίο αυτό βασίζεται η ταινία του Άντον Κορμπάιν «Control: The Ian Curtis Film» (2007). Ο Κέρτις παρουσιάζεται στην ταινία του Μάικλ Γουϊντερμπότομ «24 Hour Party People», που πρoβλήθηκε στην Ελλάδα το 2002 και αναφέρεται στην άνοδο και την πτώση της Factory Records.
Ο Ίαν Κέρτις επηρέασε πολλούς καλλιτέχνες, όπως τον Ίαν Σμιθ των Cure, τον Κουρτ Κομπέιν των Nirvana, ο οποίος και αυτοκτόνησε, τον κιθαρίστα των Red Hot Chli Peppers Τζον Φρουσιάντε, τους Radiohead, τους U2 και πολλούς άλλους. Οι U2, μάλιστα, έγραψαν ένα τραγούδι για την αυτοκτονία του Κέρτις, το «A Day without me», που περιέχεται στο ντεμπούτο άλμπουμ τους «Boy», ενώ ο Μπόνο έχει δηλώσει ότι εάν ζούσε ο Ίαν Κέρτις θα ήταν ο κορυφαίος του σύγχρονου ροκ.