O πιανίστας, τραγουδιστής και συνθέτης Ρέι Τσαρλς γεννήθηκε ως Ρέι Τσαρλς Ρόμπινσον (Ray Charles Robinshon) στις 23 Σεπτεμβρίου 1930. Μεγάλωσε στο Γκρίνβιλ της Φλόριντα και άρχισε να παίζει πιάνο σε ηλικία τριών ετών. Όταν στα έξι του έχασε εντελώς την όρασή του από γλαύκωμα, πήγε σε ειδικό σχολείο για τυφλούς, όπου έμαθε να γράφει μουσική με την μέθοδο Μπράιγ, αλλά και να παίζει σαξόφωνο, κλαρινέτο, τρομπέτα και όργανο. Στα 15 του, ορφανός πλέον, εγκατέλειψε το σχολείο για να περιπλανηθεί στον αμερικανικό Νότο ως περιοδεύων μουσικός, επηρεασμένος από το στυλ του Νατ Κινγκ Κόουλ και του Τσαρλς Μπράουν.
Παράλληλα, ο Τσαρλς ξεκίνησε να ηχογραφεί σε διάφορες μικρές εταιρείες και το 1951 είχε την πρώτη του επιτυχία με το τραγούδι «Baby, Let Me Hold Your Hand». Ωστόσο, μόνο αφότου υπέγραψε συμβόλαιο, το 1952, με την εταιρεία Atlantic Records (στην οποία βρισκόταν η αφρόκρεμα της αφροαμερικανικής μουσικής), κατόρθωσε να διαμορφώσει το εντελώς προσωπικό του ύφος και να καθιερωθεί με μια σειρά από μ,εγάλες επιτυχίες, όπως τα τραγούδια «Mess Around», «Ι’ve Got A Woman», «Drown In My Own Tears», «Hallelujah I Love Her So», «Lonely Avenue», «The Right Time» Και «What’d I Say pt. 1 & 2». Το 1959, όμως, η εταιρεία ABC Records (κολοσσός της βιομηχανίας του θεάματος) έκανε στον Τσαρλς μια προσφορά μοναδική για την εποχή (50.000 δολάρια προκαταβολή και τον απόλυτο έλεγχο των ηχογραφήσεών του), την οποία και αποδέχτηκε, με αποτέλεσμα να αυξήσει ακόμα περισσότερο την δημοτικότητά του με τραγούδια όπως τα «Georgia On My Mind», «Hit The Road Jack» και «I Can’t Stop Loving You».
Εκείνη την εποχή ηχογράφησε και τα σημαντικότερα άλμπουμ της καριέρας του, όπως τα αριστουργηματικά Modern Sounds In Country & Western Music Vol. 1 & 2 (1962), Genius + Soul = Jazz (1960), Ray Charles and Betty Carter (1961), Sweet & Sour Tears (1964) κ.ά. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 μέχρι τον θάνατό του από καρκίνο, ο Τσαρλς, αν και αντιμετώπισε προβλήματα στην προσωπική του ζωή (ναρκωτικά, διαζύγια κλπ), δεν σταμάτησε να ηχογραφεί, να περιοδεύει και να εμφανίζεται στον κινηματογράφο, όπως για παράδειγμα στην ταινία Οι ατσίδες με τα μπλε (Blues Brothers, 1980). Η τελευταία του ζωντανή εμφάνιση έγινε τον Μάιο του 2003 στο Λος Άντζελες, ενώ το τελευταίο άλμπουμ που ηχογράφησε (Genius Loves Company) περιείχε ντουέτα του με τους Μπι Μπι Κινγκ, Γουίλι Νέλσον, Τζέιμς Τέιλορ κ.ά. Στην καριέρα του κέρδισε συνολικά 12 βραβεία Γκράμι.
Ένας από τους ιδιοφυείς πρωτοπόρους της αφροαμερικανικής μουσικής, ο Τσαρλς δανείστηκε στοιχεία από τα μπλουζ, τα γκόσπελ, την τζαζ, αλλά και την κάντρι μουσική και δημιούργησε το είδος που ονομάστηκε σόουλ, επηρεάζοντας ταυτόχρονα, με τη χαρακτηριστική ερμηνεία του, λευκούς τραγουδιστές όπως οι Έρικ Μπάρντον, Βαν Μόρισον, Τζο Κόκερ κ.ά. Η ζωή του γυρίστηκε σε ταινία με πρωταγωνιστή τον Τζέιμι Φοξ, το 2004.