Μία εμβληματική μορφή της ιταλικής δημοσιογραφίας αλλά και της πολιτικής, η «μεγάλη κυρία» της ιταλικής και ευρωπαϊκής Αριστεράς, η Λουτσάνα Καστελίνι, συμπληρώνει σήμερα τα 90 χρόνια της.
Κόρη ενός Μιλανέζου επιχειρηματία και μίας Εβραίας από την Τεργέστη, η Καστελίνα γεννήθηκε στη Ρώμη στις 9 Αυγούστου 1929 και ήδη από τα σπουδαστικά χρόνια της ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική. Πάντα στις γραμμές της Αριστεράς, μολονότι η ίδια, χαριτολογώντας, δηλώνει πως ήταν φίλη και έπαιζαν τένις με τη μικρή κόρη του Μουσολίνι, Άννα Μαρία.
Το 1947 συμμετέχει στο Φεστιβάλ Νεολαίας στην Πράγα και αμέσως μετά την αποφοίτησή της από τη Νομική γίνεται ανώτατο στέλεχος της Νεολαίας του ΚΚΙ και διευθύντρια του εβδομαδιαίου περιοδικού της «Νέα Γενιά».
Μετά ένα πέρασμά της ως δημοσιογράφος από την εφημερίδα Il Paese, το 1963 αρχίζει να εργάζεται στο Τμήμα Γυναικών του ΚΚΙ, δίπλα στη σύντροφο του ιστορικού ηγέτη Παλμίρο Τολιάτι, μέχρι που απομακρύνθηκε από τις ηγετικές θέσεις του κόμματος μετά το 11ο Συνέδριο (Φεβρουάριος 1966), ως ανήκουσα στην ανανεωτική πτέρυγα του Πιέτρο Ινγκράο. Από το ΚΚΙ θα διαγραφεί οριστικά το 1968 εξαιτίας του πρωταγωνιστικού ρόλου που έπαιξε στην ίδρυση της ιστορικής εφημερίδας Il Manifesto (μαζί με τους Ροσάνα Ροσάντα, Λούτσο Μάγκρι, Άλντο Νατόλι και Λουΐτζι Πιντόρ). Από το 1974 η εφημερίδα θα ενωθεί με το κόμμα PSIUP του Βιτόριο Φόα και θα δώσει πνοή στη γέννηση του Κόμματος Προλεταριακής Ενότητας για τον Κομμουνισμό.
Η Καστελίνα θα εκλεγεί πολλές φορές δημοτική σύμβουλος στη Ρώμη και στην περιφέρεια του Λατίου, ενώ το 1976 θα εκλεγεί βουλευτής με την Προλεταριακή Δημοκρατία, χρηματίζοντας μάλιστα επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της. Το 1979 θα εκλεγεί ευρωβουλευτής και έκτοτε είναι πολλές οι φορές που εναλλάξ θα καταλάβει θέση στα έδρανα τόσο του Κοινοβουλίου της χώρας της όσο και στο Στρασβούργο. Στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου η Καστελίνα ήταν υποψήφια με το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ σε τιμητική θέση, χωρίς να εκλεγεί.
Το 1990 στο συνέδριο για τη μετονομασία και αλλαγή του ΚΚΙ η Καστελίνα συστρατεύεται στη γραμμή του Ινγκράο, που οδήγησε στην ίδρυση της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης (Rifondazione Comunista), στην οποία εντάχθηκε το 1992 και εγκατέλειψε το 1996. Σήμερα είναι στέλεχος της Ιταλικής Αριστεράς.
Η πλούσια δράση της Καστελίνα δεν περιορίστηκε μόνο στις δημοσιογραφικές και κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις της, αλλά εκφράστηκε δυναμικά και στους δρόμους. Στις 14 Ιουλίου 1948 συνελήφθη στις διαδηλώσεις με αφορμή της απόπειρας δολοφονίας του Τολιάτι. Σε παρόμοιες κινητοποιήσεις συνελήφθη το 1950 και το 1956, ενώ το 1963 έμεινε για περίπου δύο μήνες στη φυλακή. Αλλά και στην Ελλάδα, την περίοδο της δικτατορίας, η Καστελίνα συνελήφθη από το καθεστώς των συνταγματαρχών το 1967 και απελάθηκε στην Ιταλία.
Η Καστελίνα έχει χρηματίσει πρόεδρος σε πολλά σημαντικά ιδρύματα για την πολιτική και τον πολιτισμό (είναι επίτιμη πρόεδρος του ευρωπαϊκού περιοδικού Cineuropa για την προώθηση της κινηματογραφικής τέχνης) και είναι επίτιμο μέλος της διοικούσας επιτροπής της σημαντικής οργάνωσης ARCI για την προώθηση του πολιτισμού και των δικαιωμάτων. Έχει γράψει σημαντικά βιβλία για την ιστορία του αριστερού κινήματος και για τις επισκέψεις της σε διάφορες χώρες -όπου πάντοτε απεικονίζονται ζωηρά οι πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες τους, όπως στο Siberiana- ενώ η αυτοβιογραφία της «Η ανακάλυψη του κόσμου» (La scoperta del mondo) ήταν υποψήφια για το σημαντικό στην Ιταλία Βραβείο Στρέγκα.
Η Καστελίνα παντρέυτηκε τον σημαντικό κομμουνιστή πολιτικό Αλφρέντο Ρέικλιν, με τον οποίο χώρισε το 1958 «τότε που κανένας δεν έπαιρνε διαζύγιο», όπως τονίζει χαριτολογώντας, αλλά καταδεικνύοντας την έντονη και παθιασμένη προσωπικότητά της και τον σταθερό φεμινισμό της, στα κινήματα του οποίου πάντοτε πρωτοστάτησε σε ιταλικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Καστελίνα έχει δύο παιδιά, αμφότεροι οικονομολόγοι: Τη Λουτσία, που διδάσκει στο London Business School και τον Πιέτρο, που διδάσκει στο Παν/μιο LUISS Guido Carli της Ρώμης.
Σε πρόσφατη βιντεοσκοπημένη συνέντευξή της στην εφημερίδα La Repubblica για τα 90ά γενέθλιά της, η Καστελίνα πέρα από την αφήγηση της πλούσιας ζωής της, δεν παρέλειψε να δώσει στις γυναίκες μία συμβουλή που φέρει το απόσταγμα της δικής της εμπειρίας: «Η αγάπη διαρκεί περισσότερο όταν αγαπάμε από απόσταση». Κάτι που όμως δεν ισχύει, όπως αποδεικνύει η ίδια η ζωή της και για την πολιτική.