Τα έργα που παρουσιάζονται, πραγματεύονται τις έννοιες της αδράνειας, της αναμονής, της αόριστης προσμονής και στατικότητας, της παθητικότητας και απραξίας ως κεντρικά στοιχεία της καθημερινής ζωής και ως αίτια των συναισθημάτων ντροπής, απομόνωσης, εγκατάλειψης και απόγνωσης που βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος. Η αποδόμηση της προσωπικότητας του ατόμου, αποτελεί και το σημείο εκκίνησης, την αφορμή για εσωτερική αναζήτηση και επαναπροσδιορισμό της ύπαρξης, μέσα από μία εκ νέου αναζήτηση της ουτοπίας και ως μία ατέρμονη προσπάθεια διαφυγής από την «δυστοπία», από τον τόπο αλλοίωσης και δυστυχίας, από την κοινωνία της αποξένωσης και της μοναξιάς.
Η Μπία Παπαδοπούλου, ιστορικός τέχνης σημειώνει για την Αμήλια Παπαγεωργίου: «Διαπεραστικά ψυχογραφήματα της ανθρώπινης ύπαρξης, τα έργα της Αμήλιας Παπαγεωργίου λειτουργούν ως σπαρακτικές κραυγές. Εισάγουν τον θεατή σε έναν κόσμο ταραγμένο και φοβικό. Τον περιπλανούν σε εικαστικές ιστορίες τρόμου, αγωνίας και πόνου.
…Οι πίνακες γίνονται τα απτά πεδία όπου συσσωρεύονται θραύσματα του υποσυνείδητου, ανάμικτα με τις υπαρξιακές φοβίες του παρόντος για το μέλλον. Οι αγχωτικές και εφιαλτικές εικόνες που προκύπτουν είναι οικείες σε όλους. Απηχούν σκηνές από το σημερινό θέατρο του παραλόγου και καταδεικνύουν το μίσος της ανθρωπότητας για τον άνθρωπο. Μας τρομοκρατούν, μας παραλύουν, μας παγώνουν. Φέρνουν, όμως, στην επιφάνεια και αφυπνίζουν την επιθυμία για ειρήνη και γαλήνη.»
Η ιστορικός τέχνης Λήδα Καζαντζάκη γράφει σχετικά με τα έργα της Βίβιαν Χαλκίδη: «Στο επίκεντρο του έργου της τοποθετεί τον άνθρωπο ως ένα σύμβολο διττό και αμφίσημο, κινούμενο ανάμεσα στην ύλη και στο πνεύμα, ως ένα μέτρο αυστηρό και παρ’ όλα αυτά κάθε στιγμή ευάλωτο στη σχετικοποιημένη πλάστιγγα των αξιών. Τα φωτορεαλιστικά, «σιαμαία» πρόσωπά της κραυγάζουν το φόβο ή την οργή τους κι ενώνονται σχηματικά μέσα από τις ρυτίδες τους με τους νευρώνες που σαν επικίνδυνες αράχνες τα περιβάλλουν. Τα ανάγλυφα κορίτσια- δρομείς, δείχνουν τις αμφίδρομες δυνάμεις που τα κινούν. …Η Βίβιαν Χαλκίδη παρακάμπτει έντεχνα τους υφάλους του μεταμοντέρνου, μας οδηγεί μέσα από τα θραυσματικά, ταραγμένα και τραυματικά, γήινα και ονειρικά μονοπάτια της καλλιτεχνικής δημιουργίας στη διέξοδο από τις «σύγχρονες δυστοπίες» των ημερών μας.»
Η Αμήλια Παπαγεωργίου, Ελβετίδα ζωγράφος Άγγλο-Ελληνικής καταγωγής, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Ξεκίνησε την επαφή της με την τέχνη στα έντεκα, όταν μετακόμισε στην Αγγλία για να φοιτήσει στο Arts Educational School, Tring Park (1968-73). Πήρε το πτυχίο της από την Ecole des Beaux-Arts του Neuchâtel στην Ελβετία (1980), και στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα ιστορίας της τέχνης και τέχνης της Άπω Ανατολής στο Πανεπιστήμιο της Λοζάνης, καθώς και μαθήματα μουσειολογίας και τέχνης & μέσων μαζικής ενημέρωσης με τον Réné Berger στο Musée Cantonal des Beaux-Arts de Lausanne (1980-85). Ακολουθώντας το πάθος της για την τέχνη και τον πολιτισμό της Κίνας και της Ιαπωνίας έκανε μια σειρά από ταξίδια στην Άπω Ανατολή. Σπούδασε Κινέζικα στο Ινστιτούτο Ανατολικών σπουδών της Γενεύης και πήρε μαθήματα Κινέζικης καλλιγραφίας στη Σχολή Καλών Τεχνών της Λοζάνης. Η καλλιγραφία και ο χορός επηρέασαν το έργο της και συνέβαλαν στην εξέλιξη του εικαστικού της ύφους. Δουλεύει κυρίως με λάδια, χρησιμοποιώντας μια χορογραφική και ανατομική προσέγγιση στο ανθρώπινο σώμα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του συλλόγου Artists in Motion (AIM, 1997-2002). Η δουλειά της έχει εκτεθεί σε γκαλερί και σε χώρους σύγχρονης τέχνης στην Ελβετία, τη Γαλλία και την Ελλάδα, και βρίσκεται σε πολλές ιδιωτικές και εταιρικές συλλογές.
Η εικαστικός Βίβιαν Χαλκίδη γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Είναι απόφοιτος, αριστούχος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών (ΑΣΚΤ) (2009-2014), όπου σπούδασε ζωγραφική στα εργαστήρια των καθηγητών Γιάννη Ψυχοπαίδη, Μάριου Σπηλιώπουλου και χαρακτική με την καθηγήτρια Βασιλική Τσαλαματά. Παράλληλα, έχει σπουδάσει στην ΑΣΚΤ γλυπτική και σκηνογραφία. Είναι επίσης κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου Διεθνούς Μάρκετινγκ από το Πανεπιστήμιο Strathclyde της Γλασκόβης, καθώς και κάτοχος πτυχίου Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων από το Πανεπιστήμιο Πειραιά. Έχει πραγματοποιήσει ατομική έκθεση στην αίθουσα Étage littéraire του Booze Cooperativa στην Αθήνα (2012), στα πλαίσια της παρουσίασης της ποιητικής συλλογής «Κοχλίας» της Ναταλίας Κατσού, εκδόσεις Κέδρος, της οποίας ανέλαβε την εικονογράφηση, ενώ παράλληλα, έχει λάβει μέρος σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις.
Την βραδιά των εγκαινίων θα συνοδέψουν τα εξαιρετικά κρασιά του κτήματος Παναγιωτόπουλου από τη Μεσσηνία. Χορηγοί επικοινωνίας είναι: culture now , global view και το art22.
Εγκαίνια Έκθεσης: Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015, 20:00
Διάρκεια Έκθεσης: 15 Οκτωβρίου έως 7 Νοεμβρίου 2015
Ημέρες και ώρες λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11:00 – 14:30 & 17:30 – 20:30
Τετάρτη, Σάββατο: 11:00 – 16:00
Κυριακή, Δευτέρα: Ανοικτά κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού
Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος
Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, Αθήνα | metro Ακρόπολη
Τηλέφωνο 211 182 38 18
www.technohoros.org | info@technohoros.org