Κάθε δεκαετία «στιγματίζεται» από κάποιο γεγονός, που συγκεντρώνει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Αναμφίβολα, λοιπόν, τα 90s «σημαδεύτηκαν» από μία αποκάλυψη που προήλθε από το χώρο του αθλητισμού και συγκεκριμένα το μπάσκετ. Ήταν 7 Νοεμβρίου του 1991, όταν ο θρύλος του ΝΒΑ, Έρβιν «Μάτζικ» Τζόνσον, καθήλωνε τους πάντες με τη δήλωση αποχώρησής του από την ενεργό δράση. Η αιτία; Είχε βρεθεί θετικός στον HIV, τον ιό που προκαλεί AIDS. Μία αποκάλυψη που είχε ποικίλες αντιδράσεις στο άκουσμά της, καθώς έγινε σε μία περίοδο που η έλλειψη γνώσης γύρω από την ασθένεια προκαλούσε τρόμo, καθώς πρωτοεμφανίστηκε τη δεκαετία του ΄80 και είχε στοιχίσει τη ζωή σε 14.000 ανθρώπους. Η ελλιπέστατη ενημέρωση γύρω από το AIDS, μάλιστα, ήταν σε τόσο μεγάλο βαθμό, που στις ΗΠΑ επικρατούσε η ακραία άποψη ότι έπρεπε να σταματήσει ο ασπασμός μεταξύ των ανθρώπων, προκειμένου να μη μεταδοθεί ο ιός, ενώ η ασθένεια έφερε τον τίτλο «ομοφυλοφιλική πανούκλα»!
Στις 7/11/1991, λοιπόν, ήρθε η ανατροπή των πάντων… Ο Τζόνσον, ένας σπουδαίος παίκτης που ήταν γνωστός για την ετεροφυλική «πλούσια» σεξουαλική ζωή του, στεκόταν μπροστά στο μικρόφωνο, έχοντας δίπλα του τον πρώην συμπαίκτη του στους Λέικερς, Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, και τον τότε κομισάριο του ΝΒΑ, Ντέιβιντ Στερν. Ο θρυλικός πόιντ γκαρντ ανακοίνωνε την αποχώρηση του από τους Λος Άντζελες Λέικερς και την ενεργό δράση, «χτυπημένος» από τον ιο, τονίζοντας ότι πρωταρχικός του στόχος θα ήταν να παραμείνει υγιής και να βοηθήσει τον κόσμο να καταλάβει το πόσο σημαντικό είναι το ασφαλές σεξ. «Πάντα νομίζεις ότι δεν θα συμβεί σε σένα και ότι αν συμβεί τότε θα συμβεί μόνο στους άλλους. Αν όμως μπορεί να συμβεί στον Μάτζικ Τζόνσον, τότε μπορεί και στον οποιοδήποτε», είπε πει μεταξύ άλλων ο Τζόνσον.
Η αποκάλυψη συγκλόνισε όλο τον πλανήτη και αυτό επειδή ο κόσμος τότε δεν γνώριζε τη διαφορά μεταξύ HIV και AIDS, ενώ επικρατούσε η άποψη ότι και τα δύο ήταν θανατηφόρα… Όταν έγινε γνωστό, φίλοι και συγγενείς του Τζόνσον εκτιμούσαν ότι είχε το πολύ δύο χρόνια ζωής και ήταν καταρρακωμένοι. Μάλιστα, πολλοί ήταν αυτοί που ήδη θρηνούσαν, όπως ο τότε προπονητής των Νικς, Πατ Ράιλι, ο οποίος πριν από το τζάμπολ αναμέτρησης είχε διαβάσει την προσευχή στον Κύριο στο κοινό. Ωστόσο, ο Τζόνσον ήταν αισιόδοξος… «Θα ζήσω. Δεν θα πεθάνω και αν πεθάνω, τότε θα είμαι χαρούμενος. Είχα μία σπουδαία ζωή».
Μετά από ένα μεγάλο διάστημα και αφού είχε εξαλιφθεί ο κίνδυνος του θανάτου και ο ίδιος δεν αισθανόταν άρρωστος, τότε η ενεργοποίηση του στο μπάσκετ ήταν άμεση… Όταν μάλιστα οι γιατροί κατάφεραν να περιορίσουν τον ιό σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορούσε καλά-καλά να ανιχνευθεί στο αίμα, τότε ο Τζόνσον επέστρεψε στα παρκέ με αποκορύφωμα της επιστροφής του το θρίαμβο που έζησε με την «αυθεντική» Drean Team των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, στη Βαρκελώνη. Ωστόσο, δεν έλειψαν οι φοβικές τάσεις, με παράδειγμα τον Καρλ Μαλόουν των Γιούτα Τζαζ, ο οποίος είχε αρνηθεί να αγωνιστεί μαζί του, φοβούμενος ότι με την επαφή με το δέρμα ή τον ιδρώτα του «Μάτζικ» θα κολλούσε τον ιό.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ)