Ο Ζακ Όφενμπαχ, συνθέτης και βιολοντσελίστας της ρομαντικής εποχής, ήταν ένας από τους δημιουργούς του μουσικού είδους της οπερέτας, και ένας από τους θεμελιωτές της σύγχρονης μουσικής κωμωδίας. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες της δημοφιλούς μουσικής στην Ευρώπη του 19ου αιώνα, και πολλές από τις εργασίες του παραμένουν και σήμερα στο ρεπερτόριο γνωστών καλλιτεχνών.
Ο Όφενμπαχ γεννήθηκε στην Κολωνία της Γερμανίας και ήταν ο γιος του Ισαάκ Γιούντα Έμπερστ, σολίστα, βιβλιοδέτη, καθηγητή μουσικής και συνθέτη. Ο πατέρας του ζούσε σε μία εποχή όπου, όπως απαιτούσε το ναπολεόντειο διάταγμα, οι Εβραίοι έπρεπε να πάρουν τα κληρονομικά επώνυμα. Έτσι άλλαξε το όνομα του σε Όφενμπαχ, δεδομένου ότι ήταν γνωστός ήδη στα ακροατήριά του ως “der Offenbacher” μια και καταγόταν από την πόλη Όφενμπαχ στην περιοχή του Μάιν. Ο γιος του έλαβε το όνομα “Jakob Offenbach”, αν και το άλλαξε σε Ζακ όταν εγκαταστάθηκε στη Γαλλία.
Ο Όφενμπαχ μετακόμισε στο Παρίσι το 1833 για να μελετήσει το βιολοντσέλο. Βρήκε εργασία στην ορχήστρα της Opera Comique και έγραψε πολλές συνθέσεις για τσέλο. Το 1844 άλλαξε θρήσκευμα, έγινε καθολικός και παντρεύτηκε με την Ερμινί Αλκέν. Μετακόμισε στη Γερμανία με τη σύζυγο και την κόρη του το 1848 για να αποφύγει την επαναστατική βία στη Γαλλία, αλλά επέστρεψε ένα χρόνο αργότερα, για να γίνει ο μουσικός που συνδέθηκε περισσότερο με τον βασιλέα Λουδοβίκο Ναπολέοντα τον τρίτο.
Το 1850 έγινε μαέστρος του Γαλλικού Θεάτρου, αλλά το 1855 ενοικίασε δικό του θέατρο, το Bouffes Parisiens στην οδό Μονσινί, και άρχισε μια επιτυχή σταδιοδρομία που αφιερώθηκε κατά ένα μεγάλο μέρος στην οπερέτα και στην κωμική όπερα, μέχρι το θάνατό του.
Οι δημοφιλέστερες συνθέσεις του εκτελούνται τακτικά ακόμα και σήμερα. Οι γνωστότερες οπερέτες του στον αγγλόφωνο κόσμο είναι Ο Ορφέας στον Άδη, Η Παρισινή Ζωή, Η Ωραία Ελένη, Η Περισόλ, Η Μεγάλη Δούκισσα του Γκέρολσταϊν κ.α. Το Χαρωπό Παρίσι είναι ένα θέμα που ακούγεται συχνά σε μπαλέτα και είναι σύνθεση των μελωδιών του Όφενμπαχ που τροποποιήθηκαν και ενορχηστρώθηκαν από τον Μανουέλ Ρόζενταλ το 1938.
Η τελευταία του όπερα Τα Παραμύθια του Χόφμαν ήταν η σοβαρότερη από τις άλλες εργασίες του, ίσως γιατί απεικονίζει την αιώνια επιθυμία του κλόουν που θέλει να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα. Ήταν ακόμα ημιτελής όταν πέθανε το 1880, αλλά ολοκληρώθηκε από το φίλο του Ερνέστ Γκιρό και έκανε πρεμιέρα το 1881. Ο Όφενμπαχ πέθανε το 1880 και κηδεύτηκε στο Κοιμητήριο της Μονμάρτρης, στο Παρίσι.