Οι «παρέες» ήταν πάντα οι βιότοποι που εκκολάπτονταν η Τέχνη, η Επανάσταση, ο Έρωτας, η Ελευθερία. Γι’ αυτό το λόγο τα ολοκληρωτικά καθεστώτα απαγόρευαν το ‘συνέρχεσθαι’.
Σήμερα δεν χρειάζεται η απαγόρευση. Καθένας, καταθλιμμένος και χρονοκυνηγημένος, ζει σε ένα ατομικό κέλυφος που δεν χωρεί κανέναν άλλον.
Οι Χαΐνηδες δεν είναι απλά η φαντασίωση μιας παρέας, ένα συγκρότημα ή μια κολεκτίβα.
Είναι ένα μήνυμα σ’ ένα μπουκάλι, για τις επόμενες γενιές. Είναι μια μικρή κιβωτός κοινοτισμού, που οι παραστάσεις της είναι τελετουργίες και η μουσική της απλώνεται από τον ψίθυρο στην κραυγή και από την μυσταγωγία στην έκσταση.
Τους Χαΐνηδες μπορείτε να τους απολαύσετε στα παρακάτω μέρη:
Παίζουν και τραγουδούν:
Δημήτρης Αποστολάκης: λύρα, τραγούδι
Μιχάλης Γαλάνης: ντραμς
Δημήτρης Ζαχαριουδάκης: κιθάρα, τραγούδι
Γιώργος Κωνσταντίνου: μπάσο, φωνητικά
Δημήτρης Μπρέντας: γκάιντα, κλαρίνο, καβάλ, φλογέρα
Μιχάλης Νικόπουλος: λαούτο, μπουζούκι, μαντολίνο, τραγούδι
Αγγελική Σύρκου: τραγούδι