Η τραγουδίστρια των Blondie, Ντέμπι Χάρι μίλησε για την κινηματογραφική της καριέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ.
«Δεν μιλάω πραγματικά με ευχέρεια για τη βιομηχανία του κινηματογράφου, αλλά είχα την τύχη να πάρω σενάρια από τους σκηνοθέτες που θαυμάζω και εμπιστεύομαι και που με τρομάζουν λίγο. Είναι μια μικρή επιλογή από ενδιαφέρουσες ταινίες που είναι λίγο περίεργες. Υποθέτω ότι η παραδοξότητά μου ταιριάζει σε αυτή» τόνισε η Αμερικανίδα τραγουδίστρια, σύμφωνα με το Variety.
Τίποτα δεν ήταν πιο παράξενο, όπως είπε, από το «Videodrome» του Ντέβιντ Κρόνενμπεργκ. «Δεν ξέραμε τι ήταν το “εικονικό”. Δεν είχαμε κανέναν όρο για αυτό τότε. Δεν ξέραμε πως ήταν ο χαρακτήρας μου, αλλά ξέραμε ποια ήταν και τι έκανε στους άλλους. Νομίζω ότι ο Τζίμι Γουντς είχε περισσότερο πρόβλημα με αυτό από μένα. Ας το παραδεχτούμε: Ο Κρόνενμπεργκ είναι εκεί έξω και ήταν πάντα» είπε.
«Δεν είχε τέλος η ταινία και μερικοί άνθρωποι ήταν αρκετά αγχωμένοι με αυτό. Πραγματικά είπαν στον Ντέιβιντ: “Τι θα συμβεί!;”» Αλλά η ιδέα ήταν να συνεργαστείς με τον Κρόνενμπεργκ» σημείωσε.
Πριν από την ταινία «Videodrome», η Χάρι είχε ρόλο στην ταινία «Union City» του Μάρκους Ράιχερτ.
«Η ταινία προβλήθηκε στις Κάννες και μετά θάφτηκε. Δεν υπήρχε σωτηρία μετά από αυτό. Είμαι χαρούμενη που τα κατάφερα, αλλά ήταν αυτός που υπέφερε» είπε η Ντέμπι Χάρι. Αργότερα συναντήθηκαν ξανά σε μια κινηματογραφική εκδοχή του θεατρικού του έργου «Percy Lifar» που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω του θανάτου του.
«Είχα ένα αίσθημα χαράς όταν ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα και μπορείτε να το πάρετε όπως θέλετε. Λίγες μέρες αργότερα, έφυγε και η ταινία εξαφανίστηκε. Δεν είδα ποτέ ούτε μία σκηνή. Θα ήθελα να τη δω; Ναι – πριν την δουν όλοι» ανέφερε.
Ακολούθησαν οι ρόλοι της Ντέμπι Χάρι στις ταινίες «The Tulse Luper Suitcases: Antwerp» του Πίτερ Γκρινγουεϊ και «Hairspray» του Τζον Γουότερς.
«Δεν θέλαμε να ολοκληρωθούν τα γυρίσματα του “Hairspray”. Μερικά από αυτά τα παιδιά ήταν ηθοποιοί, άλλοι επίδοξοι ηθοποιοί, άλλοι ήταν μανιακοί με το σεξ και ήθελαν απλώς να χορέψουν. Όλοι νιώθαμε έτσι και δεν πρόλαβα καν να χορέψω. Κανονικά, αν ακούγεται μουσική, κινούμαι» εξήγησε.
Κατά τη διάρκεια συζήτησης με τη σκηνοθέτη του «So Unreal» Αμάντα Κράμερ «μια ταινία – δοκίμιο για τον κυβερνοχώρο και την τεχνοφοβία» στην οποία αφηγήτρια ήταν η τραγουδίστρια, η Ντέμπι Χάρι αναφέρθηκκε σε ορισμένες από τις ανασφάλειές της.
Όπως είπε όταν βλέπει τον εαυτό της σε παλιά μουσικά βίντεο έχει θέμα με την προφορά της. «Δεν είμαι τόσο κακή με τα φωνήεντα, αλλά θα μπορούσα να κάνω προσπάθειες στα σύμφωνα. Αύριο θα πάω σε λογοθεραπευτή. Είναι κανείς εδώ κριτικός; Είμαι πιο επικριτική από εσάς, πολύ περισσότερο» διαβεβαίωσε το κοινό.
«Όταν αρχίσαμε να κάνουμε βίντεο με τον Χανς Γκίγκερ, ήταν πολύ πρωτόγονο. Ήταν απλό: συγχρονισμός των χειλιών, ψεύτικο και χαριτωμένο, προσπαθώντας να βρούμε καλό φωτισμό» ανέφερε.
«Είχε μόλις κερδίσει Όσκαρ για την ταινία “Alien”! Ήταν Ελβετός. Δεν νομίζω ότι η εκμάθηση των αγγλικών ήταν η προτεραιότητά του και δεν μαθαίναμε γερμανικά αρκετά γρήγορα, οπότε όλα ήταν θέμα ενέργειας» θυμήθηκε.
Ο Άντι Γουόρχολ της έμαθε πώς να ακούει: «Πάντα έλεγε: “Α, αλήθεια;”. Ενθάρρυνε τον κόσμο, όπως διευκρίνισε.
«Ο Άντι Γουόρχολ σε καταλάβαινε και ζητούσε περισσότερα» ανέφερε. Της έδειξε επίσης πώς να αγκαλιάζει το νέο. «Το πνεύμα του να κάνουμε κάτι διαφορετικό είναι αυτό στο οποίο ο Κρις Στάιν, συνιδρυτής των Blondie και εγώ πιστεύαμε πραγματικά. Αυτό είναι και το θέμα της ταινίας σου. Αγκαλιάζει αυτή την πιθανότητα, ακόμη κι αν είσαι στο μέλλον. Και αυτό είναι πολύ ανθρώπινο» είπε απευθυνόμενη στην Κράμερ.
Αναφερόμενη στον on line κόσμο είπε ότι «καταλαβαίνει ότι είναι γοητευτικός και παιχνίδι, αλλά μερικές φορές τον βρίσκει γελοίο». «Έχουμε διαφορετικές εποχές, υπάρχουν διαφορετικά μέτρα ευγένειας και τα πρότυπα συμπεριφοράς δεν είναι ακόμα εκεί» παρατήρησε.