Το είχε υπαινιχθεί ειρωνικά ένας Αμερικανός αναλυτής και το Politico το έκανε πράξη.
Εμφανίζει τον Τσίπρα στην κλασική πόζα του Τσε, με μακριά μαλλιά, μπερέ και κόκκινο φόντο – μια εικόνα που έχει συνεγείρει εκατομμύρια επαναστατικές συνειδήσεις. Μόνο που τώρα τα δεδομένα είναι διαφορετικά και το Politico αναφέρει πως μπορεί ο κίνδυνος της οικονομικής μετάδοσης της κρίσης από την Ελλάδα να είναι μικρός, δεν ισχύει το ίδιο, όμως, με τον πολιτικό – λόγω Τσίπρα.
Η πρόσφατη επιστολή του Φιντέλ Κάστρο προς τον Έλληνα πρωθυπουργό, αμέσως μετά το δημοψήφισμα, δείχνει πως το εύρος και οι επιτυχίες του ξεπερνούν τα ευρωπαϊκά σύνορα. Το άρθρο αναφέρει πως αφού και ο Κάστρο αποφάσισε να υποβάλλει τα σέβη του στον Τσίπρα, αυτό δείχνει πως η διεθνής αριστερά βρήκε ένα νέο ηγετικό πρόσωπο. Ειδικά η μάχη (Δαυίδ εναντίον Γολιάθ) που δίνει με τους πιστωτές της χώρας του, έχουν ανεβάζει ακόμη περισσότερο τις μετοχές του και έχει κερδίσει τις καρδιές των Μαρξιστών σε όλο τον κόσμο.
Ανεξάρτητα αν θα καταφέρει να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ, ο Τσίπρας έχει κερδίσει πολλά σε δημοτικότητα – κάτι που έδειξε και το 61% στο πρόσφατο δημοψήφισμα. Αυτό το «Όχι» προστίθεται στην πολιτική του παρακαταθήκη και ενδέχεται να δώσει το έναυσμα και σε άλλους.
Το ερώτημα που θέτει το Politico είναι αν ο Τσίπρας μπορεί να είναι ένας δυνητικός κίνδυνος για το ευρωπαϊκό κατεστημένο. Αυτό που προβληματίζει τα κεντρώα κόμματα της Ευρώπης είναι η ρητορική δεινότητα του Τσίπρα που συνδυάζεται με μια αγορίστικη φυσιογνωμία που σιγά-σιγά γίνεται το ευρωπαϊκό αντίστοιχο του Ούγκο Τσάβες.
Το άρθρο σημειώνει πως στο εσωτερικό της Ελλάδας, παράλληλα με τη μάχη έναντι των δανειστών, διεξάγεται μια άλλη μάχη: αυτή του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον των ΜΜΕ που στήριξαν την καμπάνια υπέρ του «Ναι». Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κρύψει σε καμία περίπτωση πως ενδιαφέρεται να στηρίξει αυτό που ονομάζεται «ελληνικός εθνικισμός», κάτι που φάνηκε και από τη συνεργασία του με τους ΑΝΕΛ. Πρόκειται για μια τακτική που σκοπό έχει να αποκτήσει οπαδούς πέραν των κλασικών αριστερών γραμμών.
Οι ΗΠΑ, όπως και πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ανησυχούν πως η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, θα σπρώξει τη χώρα ακόμη πιο βαθιά στις αγκάλες του Πούτιν. Ο Τσίπρας, από τη μεριά του, γνωρίζει πως η πλειοψηφία των Ελλήνων επιθυμούν να παραμείνουν στο ευρώ. Το θέμα είναι αν έχει αποφασίσει να ακολουθήσει το δρόμο των πολλών ή να πληρώσει το τίμημα μιας όποιας σύγκρουσης. Σε περίπτωση που υπογράψει το νέο μνημόνιο, γνωρίζει πολύ καλά πως δεν θα μπορεί να προωθήσει τα κοινωνικά μέτρα που έχει υποσχεθεί.